به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم،نشریه عبری زبان لیبرال هم در شماره دوم آوریل (14 فروردین) خود خبر داد روابط بین تل آویو و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس آنقدر پیشرفت داشته است که علنی نشدن این روابط امری تعجب آور محسوب می شود.
ران ادیلیست نویسنده این مقاله معتقد بود در سایه افزایش روایت ها و اخبار منتشر شده درباره روابط بین رژیمش و کشورهای معتدل عربی به ویژه شیخ نشینهای جنوب خلیج فارس این پرسش همواره مطرح است که روابط فیما بین به چه شکلی در حال گسترش است؟ نقاط همسو شدن منافع کجاست ؟ در کجا این روابط یکدیگر را قطع میکنند و در تضاد قرار میگیرند ؟ و از همه مهمتر نتانیاهو چگونه موفق شد این روابط را به سطح از پیشرفت (شبه علنی) منتقل کند؟
یکی از مهمترین کشورهای طلایه دار برقراری این روابط کشور بحرین است که تقریبا ابایی از وجود این روابط ندارد.
روزنامه یدیعوت احرونوت در شماره اکتبر 2018 خود اعلام کرد : دولت بحرین گفتگوی محرمانهای را با تل آویو در حال انجام دارد تا زمینه برقراری علنی روابط بین دو طرف را اعلام کند ، در این گفتگوها حتی مسئله حضور بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به منامه برای اعلام رسمی علنی شدن این روابط نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
به نوشته این روزنامه عبری زبان، ایران هراسی بهانه اصلی حاکمان بحرین برای نزدیکی به تل آویو است و منامه همواره تلاش میکند تا ادعا کند این اقدامات را در چارچوب تعامل با این خطر راهبردی انجام میدهد .
در این حال کارشناسان گسترش شبکه روابط تجاری و اقتصادی اعضای خانواده آل خلیفه با رژیم صهیونیستی را در گسترش این روابط تاثیرگذار میدانند.
در این رابطه نباید حمایت آمریکا را از این رویکرد هم فراموش کرد، جلب نظر واشنگتن در سایه اعتراضات گسترده مردمی ، خانواده آل خلیفه را بر آن داشت تا خود را هرچه بیشتر به رژیم صهیونیستی نزدیک کرده و بر دامنه گفتگوهای محرمانه خود با تل آویو بیافزایند.
به گفته کارشناسان امروز منامه پرچمدار علنی کردن روابط با رژیم صهیونیستی است.
یکی از این نشانه ها میزبانی کنفرانس روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس بود که تابستان سال گذشته برگزار شد.
دانی زاکین جولای گذشته در این رابطه در پایگاه اطلاع رسانی آلمانیتور نوشت : نشست اقتصادی بحرین که 25 ژوئن در منامه برگزار شد پیامی برای فلسطینیان بود که نشان دهد کشورهای شورای همکاری می توانند به نوعی از سازش با تل آویو دست پیدا کنند و این سازش دیگر منوط به پایان کشمکش فلسطینی ـ صهیونیستی نیست.
او در این زمینه افزود : دیگر بر کسی پوشیده نیست که روابط کشورهای شورای همکاری با تل آویو طی چند سال اخیر به شدت به یکدیگر نزدیک شده است و در سایه ایران هراسی این امر سرعت میگیرد.
دو هفته پیش در بحرین راز بزرگی افشا شد و به همگان نشان داد که چه نوع روابطی بین برخی از کشورهای شورای همکاری و تل آویو برقرار است.
روزنامه هاآرتص هم روز 26 ژوئن گذشته در این رابطه نوشت : گرچه سازش هنوز محقق نشده است، اما کنفرانس بحرین رازهای بزرگی را در خاورمیانه افشا کرد.
البته دیرینه روابط منامه با رژیم صهیونیستی به 26 سال پیش و دقیقا سال 1994 باز میگردد که "یوسی سارید" وزیر محیط زیست رژیم صهیونیستی در راس یک هیئت بزرگ برای شرکت در کنفرانسی در مورد محیط زیست به منامه سفر کرد.
این روابط بعد از آن به شکل خزندهای ادامه پیدا کرد تا آنکه در 29 ژانویه 2000 دیداری بین سلمان بن حمد آل خلیفه ولیعهد بحرین با شیمون پرز رئیس وقت رژیم صهیونیستی در حاشیه اجلاس داووس برگزار شد.
گرچه در آن زمان تحلیلگران از سخنان افشا شده ولیعهد بحرین در این نشست تعجب کرده بودند، اما بعدها مشخص شد سخنان سلمان به حمد درباره این که منامه حامی هر نوع گسترش روابط سازشکارانه کشورهای منطقه با تل آویو خواهد بود ، کاملا درست و صحیح است.
پنج سال بعد از آن بود که منامه ممنوعیت ورود کالاهای صادر شده از سوی رژیم صهیونیستی را برداشت و به مبارزه با جریانهای داخلی مبارزه با رژیم صهیونیستی پرداخت.
جالب اینجاست اسفند ماه 1398 بود که رسانه های صهیونیستی از صدور حکم سه سال زندان برای یک شهروند بحرینی که در کشور خود اقدام به آتش زدن پرچم رژیم صهیونیستی کرده بود، استقبال کرده و آن را مورد تمجید قرار دادند.
پایگاه اطلاع رسانی (bhol.co.il) ضمن ستایش از این اقدام آن را در راستای نزدیکی روابط بین دو طرف دانست که با دیدار محرمانه پادشاه بحرین با نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مجارستان به نقطه اوج خود رسیده است.
به اعتقاد کارشناسان صهیونیست، خانواده حاکم بر بحرین برقراری روابط با رژیم صهیونیستی را یک استراتژی غیر قابل بازگشت می دانند که با وجود تمام مخالفت های داخلی همچنان نیز به دنبال تحقق آن هستند، زیرا بر این باورند این روابط می تواند به حفظ پایه های لرزان قدرتشان در این سرزمین کمک شایانی کند.
تسفی بارئیل تحلیلگر ارشد روزنامه هاآرتص هم در شماره 13 فوریه 2020 با تاکید بر گرمی این روابط اذعان میکند که چالش هایی همچنان در مقابل تحقق این طرح وجود دارد.
با این وجود باید اعتراف کرد گرچه منامه و خانواده آل خلیفه در مسیر سازشکارانه خود تنها نیستند اما گوی سبقت را با وجود تمامی چالشها از دیگر همسایه های خود در شورای همکاری ربوده و به موتور پیشران سازش با رژیم صهیونیستی تبدیل شده اند ، امری که به وضوح در موضع منامه نسبت به توافق قرن از یک سو و زمینه سازیهای انجام شده جهت اعلام شرایط غیر جنگی با رژیم صهیونیستی توسط شورای همکاری با رژیم صهیونیستی قابل لمس و مشاهده است.
انتهای پیام/