به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، امروز سالروز عروج ملوکتی کبوترهای سبک بالی است که رفتند تا شرف و حیثیت و تمامیت ارضی ایران بماند، امروز سالروز عروج پرستوهای مهاجری است که دیار تعلقات و روزمرگیهای ما را رها کردند تا امام تنها نماند.
تاریخ بویراحمد و دنا باید برخود ببالد که در دامن ایل و مادری پاکدامن فرزندانی پرورش یافتند که نام بویراحمد را ملی و بلکه جهانی کردند نه فقط در زمین کوچک ما بلکه در عرش کبریایی خداوند.
ما چه میگوییم که این ستارههای سپهر انقلاب نگذاشتند اصحاب ابلیس نور ولایت را خاموش کنند و اگر امروز میوههای انقلاب نوپای خمینی رسیده و نهال دیروز به درخت تناور تناوری تبدیل شده که میوههای استقلال ، آزادی و استکبارستیزی آن چهره سیاسی منطقه خاور میانه را تغییر داده و می رود تا تاریخ ظلم و جور بشر را ورق بزند.
این فصل پرافتخار تاریخ انقلاب و بویراحمد مرهون ایستادگیهای این ابرمردهای بی ادعای انقلاب بود، در چنین روزی در دهستان چین مادری نازنین و بینظیر از جنس آفتاب و آب و به استواری دنا داغ دار شد، داغ شیرین و تلخ.
داغ دار دو سرو راست قامتی که زمین افتادند تا انقلاب زمین نخورد، تا امام داغدار نشود تا شیطان برمنطقه حاکم نشود، لوداب در چنین روزی در سال 66 داغ داری دو جوان رعنا بود، شهید محمدرضا و شهید رضا قلی عدالت منش(پیرشه).
ناله وشیون بلند بود و ایل سیاهپوش و داغ دار و منطقه چین غرق در ماتم، و این بار دوم بود که مادر بزرگ ایل فرزند خود را به قربانگاه اسلام فرستاده بود، سه فرزند رشید خانواده عدالت منش هدیه شهر و دیار و ایلمان به انقلاب، اسلام و امام بودند.
مادر، پدر، برادران و خواهرانی که سوگوار برادران خود بودند، بهار سرسبزی که رنگ غم و ماتم گرفته بود، تاریخ پرافتخار دفاع مقدس و جانفشانیهای سربازان خمینی اگر به نسلهای بعد منتقل نشود این سرمایههای بیکران به فراموشی سپرده میشوند و این نسل بدون حماسه از درون تهی خواهد شد و بیگانه با سرمایههای بیکران اعتقادی و فرهنگی خود باقی میمانند.
اما سوال ما از مسئولان ارشد فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد و شهرستان بویراحمد به ویژه در حوزهای بنیاد شهید و بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس این است که چرا تاکنون یک نماد یا المان در خور شان این شهیدان پیش بینی نشده است.
چرا هیچ اقدامی برای معرفی این شهدا به نسل جدید انجام نگرفته، چرا شهر ما بدون نماد و یادمانی در خور شان این شهدا است، مسئولان بنیاد شهید و بنیاد حفظ آثار کی به فکر معرفی این ستاره ای آسمان ایثار، جهاد و شهادت و مقاومت میافتند.
حتی یک تابلو هم در شهر ما از این ستارهها نیست، مگر نه این است که کسانی که رفتند کاری حسینی کردند و ما که ماندهایم باید کاری زینبی کنیم، زینب وار حماسه دفاع مقدس را در گوش نسلهای بعد بخوانیم تا بدانند کی هستند و چه دارند و چه تاریخ پرحماسهای در اعماق تاریخ بویراحمد خوابیده است.
اما دریغ اما دریغ که این رسالت را نه شهرداری، نه بنیاد شهید و نه بنیاد حفظ آثار تاکنون پیگیری نکردهاند و هیچ یادواره و نمادی در این شهر از این جوانان تاریخ ساز نیست.
انتهای پیام/541/ ت