به گزارش خبرگزاری تسنیم از چابهار، مردمان شهرستان تازه تاسیس دشتیاری که تا چند ماه پیش از توابع شهرستان چابهار محسوب میشد از آن دست هموطنان هستند که لب تشنه در کنار چشمه قرار گرفتهاند و مسئول و نهادی نیز پای کار نیست تا مشکلات این مردمان که از خوش روزگار در کنار سواحل مکران نیز ساکن هستند را حل کند و فاجعه آنجایی بروز میکند که هر ساله تعدادی از کودکان حین آوردن آب از لب هوتگهایی که آبشخور مشترک انسان و حیوان هستند غرق میشوند و این بحث جدای از ماجرای بیماریهایی است که خود این هوتگها میتوانند سرمنشا آن باشند.
مسئلهای که داستان بیآبی این سرزمین را جالبتر میکند این موضوع است که مردمان دشتیاری از یکی از بهترین خاکهای موجود در ایران برای انواع کارهای زراعی و باغبانی بهرهمند هستند اما همانطور که مشخص است سوءمدیریت باعث شده تاکنون کشاورزی در این منطقه آنچنان که باید مورد توجه قرار نگیرد در حالی که به نظر باغات میوههای گرمسیری این منطقه میتواند نیاز به واردات این نوع میوهها را نیز به شدت کاهش دهد؛ مسئلهای که کمتر مورد توجه مسئولان شهرستان و استان قرار گرفته است.
خبرنگار تسنیم در چابهار طی گفتوگویی با معینالدین سعیدی منتخب این دوره مردم چابهار به این مسئله مهم و راهحلهای موجود برای آن پرداخته که سعیدی تلاشهای برخی برای اجرایی کردن انتقال آب دریا به زمینهای دشتیاری و برای استفاده مردمان این سرزمین را بیفایده میداند و میگوید: دشتیاری به همراه سرباز و زرآباد در نقاطی از استان پهناور سیستان و بلوچستان هستند که ما آنجا نباتات گرمسیری نظیر "گواوا، چیکو، کنار، انبه، پاپایا" و خیلی میوههای دیگر داریم اما مشکل محدودیت آب به قوت خود باقی است.
معینالدین سعیدی ادامه داد: مسلماٌ میتوانیم آب را از دریا با استفاده از ظرفیت آبشیرینکنها سر مزارع و باغات ببریم اما کار راحتتر و شدنیتر استفاده از ظرفیت سدهایی است که در این مناطق وجود دارند و جالب اینکه سدها نیز تکمیل ظرفیت هستند اما چون شبکه انتقال آب پشت سد وجود ندارد متاسفانه مردم دشتیاری و مناطق دیگر استان از این ظرفیت بیبهره هستند و آب تبخیر میشود و به درد مردم نمیخورد، به ویژه در سد «زیردان» که اصلاً حقآبه برای کشاورزی تعریف نشده است!
وی اظهار داشت: چرا باید حقآبه کشاورزی برای مردم پایین دست سد زیردان تعریف نشده باشد آن هم وقتی که این سد پر شده و واقعاً چرا ما برای کشاورزی این مناطق باید آب دریا را شیرین کنیم. به نظر من استفاده از آب سدها خیلی راحتتر و بهتر است مشروط به اینکه نگاه درستی را هم در حوزه نیرو و کشاورزی داشته باشیم؛ سدها باید برای مردمانی باشد که پایین دست آن زندگی میکنند و اینگونه نباشد که آب سد را بخواهند ببرند یک جای دیگر به مصرف صنعت برسانند.
منتخب مردم چابهار ادامه داد: در این منطقه کشاورزی با پوست، گوشت و خون مردم در آمیخته و باید استفاده از آب سدها برای مردم پایین سد حتماً تعریف شود، همچنین شبکه انتقال آب برای کشاورزی و شرب نیز حتماً باید ایجاد شود، این موضوع مطالبه جدی مردمانی است که در کنار و پایین دست سدها در دشتیاری زندگی میکنند؛ مگر این آب برای مردم آن منطقه نیست پس چرا نباید برای کشاورزی آنها مورد استفاده قرار بگیرد؟
سعیدی با اشاره به اینکه بارها به مسئولان این موضوع را گوشزد کرده، ادامه داد: بارها به وزارت نیرو این موضوع را گوشزد کردهایم اما به قول معروف گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من، آنچه به جایی نرسد فریاد است! من دو دوره در شورای شهر چابهار بودم و موضوعی که به مسئولان وزارت نیرو گوشزد میکردم همین بود که شما در تهران نشستهاید و بدون اینکه از وضعیت دشتیاری خبر داشته باشید، میگویید باید ما خط انتقال رابرای پتروشیمی ایجاد کنیم.
وی افزود: پتروشیمی در کنار دریا قرار دارد، پس بگذارید خودش هزینه کرده و آب را شیرین کند و از آن آب بهره ببرد اما چون آب سد ارزان است ترجیح میدهند که آب را به شرکت پتروشیمی بفروشند و به مردمی که در پایین دست سد زندگی میکنند آبی ندهند در حالی که سدهای «زیردان، پیشین و کهیر» به عنوان سه سد بزرگ استان سیستان و بلوچستان در محدوده جنوب قرار دارد که این مسئولان تنها برای سد پیشین مقدار مختصری حقآبه در نظر گرفتند و مقدار آن خیلی کم است، با این حال برای دو سد دیگر هیچ حقآبهای در نظر گرفته نشده است.
نماینده منتخب حوزه انتخابیه چابهار در دوره یازدهم انتخابات مجلس شورای اسلامی ادامه داد: مگر نظام مقدس جمهوری اسلامی این همه هزینه نکرده تا مردمان پایین دست بتوانند از آب سدها بهره ببرند، در نتیجه باید وزارت نیرو متقاعد بشود که حقآبه کشاورزی برای سدها تعریف بشود و و در درجه دوم خط انتقال آب به مزارع کشاورزی نیز ایجاد کند تا از این ظرفیت خدادادی بهره ببریم وگرنه همانطور که شاهد هستید موقعی که آب زیاد میآید آن را بدون هیچ برنامهای رها میکنند و آب جاری میشود در بستر رودخانه و به داخل دریا میریزد اما مردم نمیتوانند از آن استفاده کنند.
گفتوگو از سیدخلیل موسوینیا
انتهای پیام/395/ش