به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تخت فولاد مدفن بزرگان، دانشمندان، هنرمندان و عرفای بسیاری است که هنوز به درستی نزد مردم شناخته شده نیستند این افراد در عالم اسلام و انقلاب بسیار تاثیرگذار بودند و آثار با ارزشی نیز از خود به یادگار گذاشتهاند. همه ساله مسافران و گردشگران بسیاری برای بازدید از مجموعه بزرگ تخت فولاد به اصفهان میآیند.
خبرگزاری تسنیم در ادامه سلسله گزارشهای «ستارگان مدفون در تخت فولاد» در این گزارش به معرفی سید ابوالحسن بروجردی، فقیه و مجتهد و عالم فاضل میپردازد.
سید ابوالحسن بروجردی عالم جلیل، فرزند حاج سید على طباطبایى بروجردى، از علما و مجتهدین و مدرسین اصفهان. وى از سادات جلیل القدر طباطبایى بروجردى است که نسب ایشان به حضرت مجتبى، سبط اکبر(ع) مىپیوندد. این خاندان ابتدا در زواره اصفهان ساکن بودند و سپس به بروجرد مهاجرت کردند. در زمان سلاطین صفویه به اصفهان منتقل شدند و پس از انقراض سلطنت صفوى و در پى فتنه افغان و بى سروسامانى اصفهان و متلاشى شدن امور، به نجف مهاجرت نمودند.
سپس اولاد میر سید على بن سید محمد به اصفهان و عدهاى از اولاد سید مرتضى بن سید محمد در بروجرد سکنى گزیدند و عدهاى دیگر از آنان در نجف باقى ماندند و بدین ترتیب، سلسله طباطبایى بروجردى به سه شعبه تقسیم شدند.
از معاریف سادات بروجردى اصفهان، عالم ربانى و فقیه محقق، حاج میر سید على فرزند سید عبدالکریم فرزند سید على است که یکى از علمای مبرز زمان خود بوده است. سید ابوالحسن بروجردى از محضر پدر دانشمند خود و علماى دیگر اصفهان بهرهمند گردید.
اساتید آیتالله بروجرودی
برخى از اساتید ایشان عبارتند از حاج سید مهدى نحوى، حاج میرزا بدیع درب امامى، علامه میرزا محمدباقر چهارسوقى، میرزا محمدحسن نجفى هزار جریبى، علامه میرزا محمدهاشم چهارسوقى مجاز از ایشان.
وى سالیانی نیز در حوزه علمیه نجف اشرف تحصیل کرده، به مقام اجتهاد و فضیلت نایل آمد. سپس به اصفهان بازگشت و مورد احترام و تجلیل بزرگان شهر واقع شد. وى مردم را در منبر موعظه و ارشاد مىکرد و عموم مقدسین اصفهان ارداتى زایدالوصف به او داشتند.
وی در مسجد درکوشک به اقامه جماعت و تدریس میپرداخت و فضلاى زیادى از محضر پرفیض او بهرهمند گردیدهاند، از جمله: سید ابوالقاسم موسوى فریدنى، مشهور به امیرشاه کرمى؛ سید محمدباقر نحوى مجاز از ایشان؛ سید ریحان الدین مهدوى؛ شیخ محمدابراهیم کلباسى مجاز از ایشان؛ میرزا محمدحسن تفضلى بروجردى.
آیتالله مرعشی از آیتالله بروجردی اجازه نقل حدیث داشت
همچنین آیت الله سید شهاب الدین مرعشى نیز از ایشان اجازه نقل حدیث داشته است. حاج میرزا حسن خان جابرى انصارى در مورد ایشان چنین مینویسد: «آن بزرگوار به علم و عمل و محسنات اخلاقى آراسته و نظر به اوصاف حسنه، خداوندش عزت فوق العاده و محبوبیت عامه به ایشان مرحمت فرموده، در اوایل مشروطه که در انجمن ولایتى، علماى بزرگ آقا نجفى و غیرهُم آمده، منطوقات ایشان الحق مورد تحسین همگان مىشد».
در حوادث سیاسى عصر مشروطیت عدهاى از علماى اصفهان که موافق مشروطه مشروعه بودند نیز شرکت کردند و با صدور بیانیه و سخنرانى در مجالس مختلف، حمایت خود را از مشروطه مشروعه اعلام کردند و موجب شدند که نهضت مشروطیت در اصفهان موفقتر از تهران و تبریز به پیش رود، زیرا از ابتدا رهبرى مردم را روحانیت به عهده داشت و در حوادث بعد از آن نیز با رهبرى علما گذر نمودند، که از جمله این علما مرحوم بروجردى است که نام او نیز جزو امضاءکنندگان اعلامیه علما در حمایت از مشروطه مشروعه است.
وفات آیتالله مرعشی و فرزندش
حاج میرزا ابوالحسن سرانجام در صبح روز جمعه 18ذى قعده 1348 قمری ( فروردین 1309 شمسی) در اصفهان وفات کرد و پیکر پاکش در قسمت جنوب غربى تخت فولاد در مکانى که بعداً به نام خود ایشان به تکیه بروجردى(درکوشکى) معروف گردید، به خاک سپرده شد. در پى خاکسپارى مرحوم بروجردى دلهاى مؤمنان و ارادتمندانش به این مکان متوجه گردید و به برکت مرقد شریف او، بسیارى از علما و فضلا و وعاظ در این محل مدفون گردیدند و بسیارى از مردم عوام و خواص محله درکوشک و محلهاى اطراف نیز وصیت کردند که پس از فوت در کنار مزار وى به خاک سپرده شوند.
مرحوم مهدوى در مورد فوت وى مىنویسد: «ایشان در سال 1348 قمری وفات یافت و در ماتمش محشرى به پا گردید».
میرزا ابوالحسن از همسر گرامىاش صاحب یک فرزند پسر و پنج دختر شد. سید محمد بروجردی تنها پسر سید ابوالحسن، پس از فراگیری علوم دینی نزد پدر و دیگر علمای اصفهان به حوزه علمیه نجف اشرف رفت و سالها در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت و پس از بازگشت متصدی دفتر اسناد شد. سرانجام وی در روز دوشنبه 26 محرم 1381 قمری وفات کرد و در جوار پدرش به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/164/ ت