به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ؛ با شروع بحران کرونا در کشور، برای مقابله و درمان این بیماری شرکتهای دانشبنیان به میدان آمدند و به صورت شبانه روزی در ایام عید به تولید محصول پرداختند تا کمبودهای کشور در زمینه استفادههای عمومی مانند ماسک و مواد ضدعفونی تأمین شود. همچنین برخی از این شرکتها ورودی جدی به محصولات تخصصی در زمینه مقابله با این بیماری داشتند که نمونه آنها لباسهای ایزوله بیمارستانی، ونتیلاتورها و کیتهای تشخیص بود. حال نباید شرکتهایی که برای پاسخ به این نیازها حتی اقدام به تغییر کاربری خطوط تولید خود کردند در ایام بعد از کرونا به حال خود رها شوند.
محمد نادری زاده مدیرعامل شرکت دانشبنیان نادر طب گستران جنوب درباره فعالیت این شرکت در ایام کرونا توضیح داد: شرکت ما پیش از این به دلیل عدم همکاری نهادهای دولتی در راستای بازپرداخت وجوه محصولات فروخته شده به آنها به حالت تعطیل درآمده بود و در بحران کرونا دوباره از ما درخواست کمک کردند.
دولت حقوق بیکاری کارگران را صرف رونق کارگاهها کند
این محقق کشور تصریح کرد: 60 نفر از پرسنل ما در زمان تعطیلی کشور برای دریافت بیمه بیکاری اقدام کردهبودند. این پرسنل در سال حدود یک میلیارد و 400 میلیون از دولت حقوق بیکاری دریافت میکردند در حالی که دولت حاضر نبود این پول را برای رونق دوباره شرکت هزینه کند تا این نیروها به کار خود بازگردند.
وی افزود: اما ما بنابه وظیفهای که داشتیم و با توجه به اینکه پیش از این اقدام به تولید اتاق تمیز در کشور کرده بودیم و خود دکتر ستاری معاون علمی و فناوری کشور این اتاق را افتتاح کرده بودند به تولید ماسک در این اتاق تمیز پرداختیم.
نادریزاده گفت: در کنار ما که با رعایت استانداردها اقدام به تولید ماسک میکردیم واحدهای صنعتی دیگر هم این تولیدات را در راستای رفع نیاز کشور آغاز کردند. اما به هر حال ماسکی که در شرکت دانشبنیان ما تولید میشد به لحاظ کیفیت و رعایت اصول بهداشتی با شرکتهای صنعتی تفاوت بسیاری داشت.
وی ادامه داد: برای تولید ماسک در شرکتهای صنعتی نیاز به استرلیزه داشت. حال که نیاز اولیه کشور تأمین شده لازم است ماسک تولیدی در فرآیندی استانداردتر وارد بازار شود. کسی که میخواهد ماسک بهداشتی تولید کند نیاز به مجوز«ایزو» دارد که برای دریافت آن چند ده میلیون باید هزینه کرد.
کسی که میخواهد ماسک بهداشتی تولید کند نیاز به مجوز«ایزو» دارد که برای دریافت آن چند ده میلیون باید هزینه کرد
نادری زاده تصریح کرد: انتظار بر این است که اماکن پرخطر و پر استفاده مانند بیمارستانها حداقل از تولیدکنندگان استاندارد، ماسک خریداری کنند و اگر اماکن دیگر هم در حال تولید ماسک هستند این تولیدات را به عرضه عمومی برسانند. منتها این فرآیند اتفاق نمیافتد و قیمت ماسک برای این مراکز به عنوان تنها معیار خریداری به شمار میرود.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان بیان کرد: یک تولیدکننده مانند ما چند میلیارد هزینه کرده و اتاق تمیز ساخته تا لباسهای ایزوله و ماسک تولید کند. بعد از یک ماه فعالیت به ما میگویند دیگر نیازی به تولید شما نیست چرا که ماسکهای شرکتی برای ما زیاد میآید و نیازهای مردم هم کاهش پیدا کرده است.حالا بعد از 8 میلیارد هزینه در حوزه تجهیزات پزشکی باید به دنبال کار دیگری بگردیم.
باید نگاهها در روش مناقصهای عوض شود
نادریزاده گفت: برای گسترش تولید و رسیدن به شعار جهش تولید باید بخشی از تفکرات را تغییر داد. وقتی نهادهای دولتی برای خرید نیازهایشان تنها به فکر قیمت پایین محصولات هستند مشکلات ما به همین شکل خواهد بود. توجیه این نهادها هم برای این رویه این است که با تذکر نهادهای بازرسی مواجه نشوند.
وی ادامه داد: ما زمانی پک جراحی تولید میکردیم و روال کار بدین شکل بود که به ما میگفتند برای فروش آنها حتما باید در مناقصه شرکت کنید، روش مناقصهای هم تنها به قیمت تمرکز دارد. حالا هم که دیگر ما قادر به تولید پکهای جراحی نیستیم مناقصهای برگزار نمیشود.
انتهای پیام/