به گزارش خبرگزاری تسنیم از پیشوا، ماه مبارک رمضان که میآید شور و حس بندگی بر روی زمین نمایان میشود، فرقی نمیکند چه کسی باشی و در دنیا چه داشته باشی، باید به راه آیی و یک ماه را به دستور خالق بر حقت روزه بگیری تا حس نیازمندان را درک کنی و به خود آیی که دیگران چه میکنند.
آری ماه رمضان، فصل نو شدن و دگرگونی است یک دگرگونی زیبا در راه خواست حضرت حق، اما شبهای قدر که میرسد آن حس دگرگونی و درد و دل با معشوق چند برابر میشود و دل فقط به عشق خالق میتپد. دو شب قدر را گذراندیم و به شب آخرش رسیدیم هر که هر چه میخواست از ته دل فریاد میزد و ندای «الغوث الغوث» سر میدهد، از جوانی که تازه به راه آمده بود تا فرزند شهیدی که کنار مزار پدر شهیدش نشسته بود و زیر لب زمزمه میکرد.
نمیدانیم سال دیگر را خواهیم بود یا نه؟ اما همگی بر یک خواسته وحدت داشتند و آن نیز ظهور حضرت مهدی(عج) بود، از کودک تا جوان و کهنسال همه میگفتند: «آقاجان بیش از همیشه به شما نیازمندیم، قصد آمدن ندارید؟»
آری آقاجان همه این شبها را گذراندیم، اما نکند سال دیگر بیائیم و شما نباشید! این روزها بیش از همیشه به وجودت نیازمندیم و میان «بِالْحُجَّةِ» گفتنها فقط ظهورت را خواستیم و به امید آمدنت، دلهایمان را به سال و رمضانی دیگر خوش کردیم.
گزارش از احمد شوری
انتهای پیام/220/ش