به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز دوشنبه 29 اردیبهشت مصادف با بیستوچهارمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای قبل صوت ترتیل جزء بیستوچهارم قرآن کریم با صدای "عبدالباسط و عباس امام جمعه" جهت بهرهمندی هرچه بیشتر مخاطبان منتشر شد که در اینجا میتوانید بشنوید.
حجتالاسلام سیدعلی بطحایی کارشناس مسائل دینی در گفتوگو با تسنیم به بیان نکاتی مهم از جزء بیستوچهارم قرآن کریم پرداخت که متن آن در ادامه آمده است:
***
ـ سوره فصلت آیه 36؛ ﴿ وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ﴾
کلمه «نزغ» به معناى ورود در کارى به قصد فساد است و به وسوسه شیطان و تحریک او نیز نزغ گفته مىشود.
ـ سوره فصلت آیه 35؛ ﴿ وَ ما یُلَقَّاها إِلاَّ الَّذینَ صَبَرُوا وَ ما یُلَقَّاها إِلاَّ ذُو حَظٍّ عَظیمٍ﴾
بهره و حظّ بزرگ، از دیدگاه دنیاطلبان براى قارون است «إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظیمٍ»(قصص، 79) اما از دیدگاه قرآن بهره و حظّ بزرگ براى افرادى است که کرامت نفس و سعۀ صدر داشته باشند. «وَ ما یُلَقَّاها إِلاَّ ذُو حَظٍّ عَظیمٍ»
ـ سوره فصلت آیه 34؛ ﴿ وَ لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمیمٌ﴾
در برابر کسانى که مردم را به خدا دعوت مىکنند افراد بىتفاوت، نااهل و بدرفتارى پیدا مىشوند که اگر مبلّغ دین، با اخلاق خوش و سعۀ صدر با آنان برخورد نکند توفیقى حاصل نمىشود. این آیه سفارش مىکند که بدىها را با خوبى پاسخ بده و اهل انتقام نباش؛ همانگونه که در دعاى مکارمالاخلاق، امام زین العابدین علیهالسلام از خداوند مىخواهد که به او توفیق دهد که در برابر غیبت مردم از او، نیکى مردم را بگوید و از بدى آنان بگذرد و هر کس با او قطع رابطه کرد با او معاشرت کند. بارها در سیرۀ پیامبر اکرم و اهلبیت معصوم آن حضرت نمونههایى از این برخوردها را مىخوانیم که سرسختترین مخالفان را به طرفدار آنان تبدیل کرده است.
مردم چند دستهاند:
کسى که دوست خود را حفظ مىکند.
کسى که دوست خود را نسبت به خود بىتفاوت مىکند.
کسى که دوست خود را به دشمن تبدیل مىکند.
کسى که دشمن را به دوست تبدیل مىکند.
ـ سوره غافر آیه 58؛ ﴿ وَ ما یَسْتَوِی الْأَعْمى وَ الْبَصیرُ وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ لاَ الْمُسیءُ قَلیلاً ما تَتَذَکَّرُونَ﴾
تکبّر، بزرگترین مانع حق بینى و حقپذیرى است. (متکبّر مانند کور است). «ما یستوى الاعمى و البصیر»
ـ سوره غافر آیه 55؛ ﴿ فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِبْکارِ﴾
دلایل عقلى و نقلى گواه بر آن است که انبیاء(ع) معصوماند، زیرا اگر معصوم نبودند پیروى و اطاعت مطلق و بىچون و چرا از آنان واجب نبود و اطاعت از آنان مشروط مىشد، همانگونه که اطاعت از والدین مشروط به آن است که فرزند را به شرک و انحراف دعوت نکنند. این از یک سو؛ از سوى دیگر دلیل نیاز ما به پیامبر و امام آن است که ما را از انحراف باز دارد و اگر او نیز اهل خلاف باشد، حجّت خدا بر ما کامل نیست در حالى که قرآن مىفرماید: ﴿ قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ﴾ (انعام، 149)
ـ سوره غافر آیه 27؛ ﴿ وَ قالَ مُوسى إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَ رَبِّکُمْ مِنْ کُلِّ مُتَکَبِّرٍ لا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسابِ﴾
موسى با گفتنِ «عُذْتُ بِرَبِّی وَ رَبِّکُمْ» ضمن اعلام پناهندگى خود به خدا، به مردم گفت: فرعون خداى شما نیست.
ضربالمثل «هر کجا نمک خوردى نمکدان نشکن» همهجا درست نیست؛ زیرا موسى سالها سر سفرۀ فرعون بود اما چون فرعون حقّ را نپذیرفت، عاقبت به قهر الهى گرفتارش کرد.
ـ آیه 37،36 سوره زمر؛ ﴿ أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ وَ یُخَوِّفُونَکَ بِالَّذینَ مِنْ دُونِهِ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ﴾، ﴿ وَ مَنْ یَهْدِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ مُضِلٍّ أَ لَیْسَ اللَّهُ بِعَزیزٍ ذِی انْتِقامٍ﴾
ـ بتپرستان به پیامبر اسلام مىگفتند: اگر بتهاى ما را تحقیر کنى، به تو بلا و آزار مىرسد. این آیه نازل شد و به حضرت دلدارى داد که: «أَلَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ»
قرآن، با تعابیر گوناگونى مصونیّت پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله را از انواع توطئهها مطرح کرده است: نظیر آیه «وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ» (مائده 67) و ﴿ إِنَّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهْزِئینَ﴾ (حجر 95) چنانکه خداوند نوح را از غرق شدن و ابراهیم را از آتش و موسى را از خطر فرعون و عیسى را از به دار آویخته شدن حفظ کرد.
وظیفه ما در هر شرایطى بندگى خداست. در حدیث میخوانیم: «مَن أصبح و همومه هَمٌّ واحد، کفاه اللّه هموم الدنیا والآخرة؛ کسى که همه تلاش و همتش بندگى خدا باشد، خداوند خواستههاى دنیا و آخرتش را برآورده مىکند.»
انتهای پیام/