حجتالاسلام عبدالرضا آقاجری در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در قم اظهار داشت: نخستین تخریب قبور مطهر ائمه بقیع به دست وهابیون سعودی در سال 1220 هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودیها توسط حکومت عثمانی روی داد.
وی افزود: پس از این واقعه تاریخی - اسلامی با سرمایهگذاری مسلمانان شیعه و به کار بردن امکانات ویژهای، مراقد تخریب شده به زیباترین شکل بازسازی شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مراقد زیارتی و در واقع مکان زیارتی - سیاحتی مسلمانان تبدیل شد.
مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: دومین و در واقع دردناکترین حادثه تاریخی - اسلامی معاصر به هشتم شوال سال 1344 و پس از روی کار آمدن سومین حکومت وهابی عربستان مربوط میشود؛ سالی که وهابیون به فتوای سران خود مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه، مراقد مطهر ائمه و اهلبیت پیامبر(ص) را مورد دومین هجوم وحشیانه خود قراردادند و بقیع را به مقبرهای ویران شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبدیل کردند.
پژوهشگر حوزه و دانشگاه عنوان کرد: در میان مجموعه مسلمانان و امت اسلامی کسانی پیدا شوند که با افکار پلید و متحجر و عقب مانده و خرافی خود، تجلیل از بزرگان و برجستگان و چهرههای نورانی صدر اسلام را شرک و کفر بدانند که واقعاً این مصیبتی است، اینها همان کسانی هستند که گذشتگانشان قبور ائمه (ع) را در بقیع ویران کردند، آن روز که در دنیای اسلام، از شبه قاره هند گرفته تا آفریقا، علیه اینها قیام کردند، اگر اینها جرأت میکردند، قبر مطهر پیغمبر (ص) را هم ویران میکردند، با خاک یکسان میکردند.
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: روزی که وهابیون بقیع را ویران کردند دنیای اسلام علیه آنها اعتراض کردند، از شرق جغرافیای اسلام و از هند تا غرب جغرافیای اسلام، علیه وهابیون بسیج شدند، دلیل اصلی تخریب قبور بقیع تفسیر خرافی وهابیها از احکام اسلامی است.
آقاجری ادامه داد: اساس بحثهای اسلامی توحید و شرک تشکیل میدهد؛ ولی وهابیها تفسیر خرافی برای این دو مسئله دارند که این تفسیر بیگانه از اسلام است و در این مسئله این گروه اندک یک طرف قرار دارند و تمام جهان اسلامی شیعی و سنی در طرف دیگر قرار دارند؛ وهابیها بر اساس برداشت نادرستی که دارند هر پدیده نو و تازه را بدعت میدانند بر همین اساس با نوآوری مخالفت میکنند؛ در حالی که نوآوری به دو شکل صورت میگیرد که یکی از آنها عرفی و دیگری شرعی است، اگر تفسیر نادرست وهابیها را در اسلام جاری کنیم باید بسیاری از کارهای اجتماعی را حرام بدانیم.
وی بیان کرد: بدعت شرعی به معنای این است که ما عمل تازهای را به عنوان دین قلمداد کنیم در حالی که نوآوریهای عرفی هرگز به معنای بدعت در دین نیست، اگر تفسیر نادرست وهابیها را در اسلام جاری کنیم باید بسیاری از کارهای اجتماعی را حرام بدانیم.
مدرس حوزه و دانشگاه گفت: در آن زمان از تمام کشورهای اسلامی به این عملکرد وهابیها اعتراض شد؛ ولی این قوم لجوج اعتنا نکردند و حتی برخی تصمیم داشتند بارگاه پیامبر (ص) را هم ویران کنند؛ وهابیها زمانی که هجوم جهان اسلام را فوق العاده دیدند از تخریب بارگاه پیامبر (ص) دست نگه داشتند.
استاد حوزه علمیه افزود: در خصوص حادثه جانگداز و تلخ و رقتبار تخریب قبور پربرکت ائمه بقیع که به دست وهابیها انجام شد این نکته اهمیت دارد که هیچ فرقی از این نظر بین ابرهه و این وهابیها نبود چرا که آنها آمدند کعبه را خراب کنند و اینها هم آمدند با امامت بجنگند ولی نشد.
آقاجری افزود: شرق عالم و غرب عالم را معارف وجود مبارک امام باقر و امام صادق (علیهم السلام)، امام سجاد و امام مجتبی (علیهم آلاف التحیة و الثناء) فرا گرفته است، انشاءالله با گسترش اسلام ناب و عاقل شدن مردم حجاز، جریان توهّم و یخبسته وهابیت هم رخت برمیبندد و جریان توسل و شفاعت برای آنها حل میشود.
وهابیت ابزاری آگاهانه در اختیار استعمارگران است
پژوهشگر حوزه و دانشگاه گفت: دنیای اسلام که همواره پیشتاز دانش و تمدن بوده با اندیشههای وهابیگری عقب گردی جدی کرد، وهابیت ابزاری آگاهانه در اختیار استعمارگران است و جریان تخریب بقیع نمونه اقدامات غیرمنطقی و غیر عقلایی تفکرات وهابی بود که رخ داد و همچنان ادامه پیدا کرد.
وی گفت: دنیای اسلام که همواره پیشتاز دانش و تمدن بوده با اندیشههای وهابیگری عقب گردی جدی کرد، جریان وهابیت، با تقویت جریانهای تکفیری، سعی میکند تا در جایجایِ دنیا، بی نظمی و آشوب درست کند و با اطاعت بی چون وچرا از استعمارِ پیر، در پیشبرد اهداف پلید آنان گام بردارد.
مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: مکتب اهل بیت(ع)، مکتب «آزادگی» و «عقلانیت» است و وهابیت از هردوی اینها به شدت بیمناک است و مذهب تشیع را بزرگترین مانع در مقابل خود میبیند، روزی علامه شرفالدین، دانشمند شهیر شیعه با بقیه علمای اهل تسنن به مجلس شاه سعودی رفت آنجا هنگام خوشآمدگوئی به شاه، قرآنی نفیس به او هدیه داد و شاه به محض گرفتن قرآن، آن را بوسید. علامه، فوراّ پرسید: «جناب شاه! جلد این قرآن از پوست آهوست. چرا آن را بوسیدید؟!» شاه گفت: «من که پوستِ حیوان را نبوسیدم. من در واقع، نورِ قرآن عظیم را بوسیدم!» علامه فوراً جواب داد: «ما هم موقع بوسیدن، مرقد امامهایمان، آهن و چوب و سنگ را نمیبوسیم. بلکه در واقع آن روح مطهر را که متصل به پیامبر و خداست؛ میبوسیم.
پژوهشگر حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: این گفتوگو، آنچنان شاه را مورد تاثیر قرار داد که دستور داد دیگر کسی شیعیان را آزار ندهد و تا وقتی زنده بود، کرامت به شیعه پا بر جا بود، الان روز به روز بیشتر از قبل، دست وهابیت نه برای شیعه که برای تمام دنیا رو شده است، به راحتی میتوانیم با معرفی زیارتهای عظیمی مثل عاشورا و اربعین؛ در آثار هنریمان، هرچه بیشتر فرهنگ غنیِ شیعه را به جهانیان معرفی کنیم. که عالم تشنهی این حقایق است.
انتهای پیام/452/ ز