به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ" در مطلبی نوشت: در هفته های اخیر بسیار در این باره بحث و تبادل نظر شده است که بحران کرونا چگونه سیاست بین الملل را تغییر خواهد داد و آیا محرک جدیدی برای همکاری های جهانی خواهد بود.
بیشتر پیش بینی ها در این باره بدبینانه است. این مسئله به ویژه برای مناسبات بین آمریکا و چین که همچنان در مسیر رویارویی پیش می رود صادق است. همچنین در فضای مناسبات دو سوی آتلانتیک هم درجه حرارت سیاسی در این دوران اندازه گیری می شود. این پرسش مطرح است که روابط دو سوی آتلانتیک چگونه تغییر پیدا خواهد کرد و دوران پسا کرونا چگونه به نظر خواهد رسید؟ جای تعجب ندارد که پیش بینی ها در این رابطه هم عمدتا تیره و تار است.
"لوئیجی اسکازیریس"، در مقالهای برای مرکز اصلاحات اروپا در لندن نوشته است واکنش ترامپ به این بیماری شکاف های دو سوی آتلانتیک را تعمیق می بخشد.
"اریک براتبرگ"، از موسسه کارنگی هم بر این عقیده است که این بیماری واگیر روابط دو سوی آتلانتیک را زهرآلودتر می کند.
این روزنامه آلمانی با اشاره به اینکه تحلیل این دو نویسنده غربی قبل از اعتراضات گسترده در آمریکا علیه قتل "جرج فلوید" و واکنش های ترامپ به آن بوده است نوشت: اگر این دو نویسنده اوایل هفته جاری تحلیل های خود را نوشته بودند شکاف های دو سوی آتلانتیک و پیش بینی ها درباره آن را عمیق تر ارزیابی می کردند.
"جوزف بورل"، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در واکنش به قتل فلوید اعلام کرده است که اروپاییان از مرگ فلوید وحشت زده و شوکه هستند.
وی همچنین حمایت خود را از اعتراضات مشروع علیه سوء استفاده از قدرت و خشونت پلیس در آمریکا اعلام کرده است. "هایکو ماس"، وزیر امور خارجه آلمان هم اظهار نظر مشابهی داشته است.
البته بدون شک سخنوری های "دونالد ترامپ" و سیاست جدایی وی در این راستا ایفای نقش نمی کند که دو سوی آتلانتیک از نظر سیاسی به هم نزدیک شوند و هر چقدر اروپاییان بیشتر سمت تاریک جامعه و فرهنگ آمریکا را تجربه کنند بیشتر به این فکر می افتند که واقعا جامعه ارزشی متداول چگونه است.
نویسنده در ادامه نوشت: اما این مسئله هم صدق می کند که نژاد پرستی در شکل نهادینه خود همچنین در این سوی آتلانتیک هم وجود دارد.اما نتیجه نهایی این است که در حالی که برخی مات و مبهوت شکاف های اجتماعی در جامعه آمریکا هستند، برخی دیگر بیگانگی های روزافزون و البته نه تنها در مناسبات آلمان-آمریکا را ثبت می کنند.
بنابراین این سوال پیش می آید که در این شرایط چه کسی و چه چیزی می تواند این روند را متوقف کرده و یا حداقل آن را تضعیف کند و البته پاسخ روشن است: یک تغییر پرسنل در کاخ سفید.
در ادامه این مطلب آمده است: تحت ریاست جمهوری احتمالی "جو بایدن"، نامزد دموکرات آمریکا اختلاف نظرها بین اروپا و آمریکا کاملا از بین نخواهد رفت.
"جو بایدن"، نامزد ریاست جمهوری دموکرات آمریکا هم بر هزینه های روزافزون دفاعی اروپا تاکید دارد و این مسئلهای است که با توجه به بحران شدید اقتصادی متعاقب بحران کرونا و بسته های حمایتی بزرگ اروپا برای مقابله با آن به سختی قابل تصور است. اما بایدن رئیس جمهوری خواهد بود که اروپاییان می توانند به سیاست نظم و سیاست های ائتلافی او تکیه کنند.
نویسنده با اشاره به اینکه ترامپ به دو دستگی و تفرقه در جامعه آمریکا هم دامن می زند نوشت: اگر ترامپ یک دور دیگر رای بیاورد با وجود عواقب وحشتناک بحران کرونا، با وجود پیش بینی های تیره و تار اقتصادی و با وجود هرج و مرج های دولتی در این صورت عوامل عذاب دیگر هیچ کمبودی نخواهند داشت. در این صورت روابط بین آمریکا و اروپا واقعا می تواند نابود شود. ترامپ اروپاییان را متهم به بی فایده بودن و لجاجت می کند و این مسئله اعتماد به آمریکای دونالد ترامپ را کاملا از بین می برد. کار خود برای نابودی نظم بینالمللی را در پیش خواهد گرفت و به این ترتیب به چین که می خواهد آن را مهار کند فرصت دیگری می دهد تا بتواند خود را به عنوان سرپرست قابل پیش بینی چند جانبه گرا به صحنه بیاورد.
"لوئیجی اسکازیریس" بر این عقیده است که دور دوم ریاست جمهوری دونالد ترامپ خطر آسیب بیشتر به مناسبات دو سوی آتلانتیک را ایجاد کرده و غرب را کاملا تضعیف می کند.
انتهای پیام/