به گزارش خبرگزاری تسنیم از قرچک، صنایع دستی ایران برغم منحصر به فرد بودن در جهان و به تعبیری آئینه تمامنمای ذوق و فرهنگ ایرانیان، که ذهن هر بینندهای را در هر جای دنیا به یاد فرهنگ ایرانزمین میاندازد، متأسفانه این روزها در دستوانداز بیمهری برخی مسئولان با چالشهای بسیاری همراه شده است و هنرمندان ایرانی با وجود داشتن پیشینه قوی در صنایع دستی جایگاه اصیل خود را آنگونه که شایسته است در سطح جهانی نیافتهاند.
بالابودن قیمت مواد اولیه، وجود کالاهای مشابه خارجی، تولید صنایع بیکیفیت، آشنا نبودن به بازارهای هدف و تبلیغات ضعیف برای صنایع دستی، وجود قوانین دست و پاگیر بانکی، قرار گرفتن برخی از رشتههای صنایع دستی در سایر صنوف، جزیرهای عمل کردن دستگاهها و پی نبردن به ظرفیتهای فراوان اشتغالزایی و ارزآوری از سوی قانونگذاران از جمله مشکلات فراروی این صنعت است.
گرانی چوب، هنرمندان معرقکار را از تب و تاب انداخته است
غلامحسین هداوندخانی یکی از هنرمندان رشته معرقکاری و از جانباز 70 درصد دوران دفاع مقدس در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اش اظهار داشت: معرقکاری از جمله هنرهایی است که روی چوب انجام میشود و با استفاده از ابزارآلات و خلاقیت در کار و برش طرح کشیده شده بر روی چوبها با جنسهای مختلف، آیاتی از کلامالله مجید و اشعار شُعَرا و تصاویر گوناگونی را به وجود میآورند و مایع مباهات و افتخار برای بنده است که تا به حال بیش از 50 شاگرد در این زمینه را به صورت رایگان آموزش دادهام.
وی سپس با اشاره به گرانی مواد اولیه در حوزه معرق تصریح کرد: یکی از مشکلات اساسی ما گرانی چوب است که تهیه کردن آن نیز مشکل خودش را دارد و سبب شده بسیاری از افراد از آموزش در این رشته منصرف و به رشتههای دیگر هنری روی آورند.
این هنرمند قرچکی افزود: هیچگونه وام و تسهیلات بانکی به عنوان کمک هزینه تأسیس یک کارگاه معرقکاری وجود ندارد که جوان جویای هنر در یک مکان مشخص کار را آموزش دیده و سپس مشغول کار شود، همچنان که بنده نیز شاگردانم را در منزل مسکونی خودم آموزش میدهم.
هنرمندان صنایع دستی محروم از بستههای حمایتی دولت هستند
زهرا هاشمی از بانوان کارآفرینی است که در رشته چرمدوزی فعالیت دارد. این هنرمند با بیان اینکه چرمدوزی کار پردرآمدی است و همیشه مشتری خود را دارد میگوید: فارغ از آن هزینههای تهیه چرم و ابزارآلات آن، اگر مسئولان حمایتی در قالب پرداخت تسهیلات داشته باشند و وامی را برای ما در این حوزه در نظر بگیرند میتوان کار را توسعه داد و یا حتی با این وام برای چندین نفر نیز اشتغالزایی کرد.
وی با بین اینکه توسعه صنایع دستی میتواند منبع اشتغالزایی برای بسیاری از افراد باشد تصریح کرد: گسترش صنایع دستی مختلف میتوان باعث بیشتر دیده شدن محصول و بالطبع افزایش تقاضای آن محصول شود و گاهی افراد در همین صنعت میتوانند آنقدر موفق باشند که خودشان سرچشمه راهاندازی یک مؤسسه یا کارگاه کوچکی برای اشتغال تعدادی دیگر شوند.
مریم موسوی نیز از دیگر کارآفرینان در حوزه میناکاری روی سفال است که با اشاره به چالشهای پیشروی این هنر اصیلی ایرانی گفت: کار میناکاری هنری است که صفر تا 100 آن با خودمان است، کاری است که در کوره 950 درجه باید انجام شود اما همواره با مشکلات بسیاری روبه رو هستیم و تاکنون از سوی هیچ مسئول، ارگان و یا سازمانی حمایت نشدهایم.
وی ادامه داد: این هنر کاری است که هر کس با هر سلیقهای از آن استقبال میکند و یک کار سنتی است و همه جا خواهان خود را دارد که اگر حمایتی از هنرمندان این حوزه صوررت پذیرد قطعاً میتوانیم کار را توسعه داده و برای افراد دیگر نیز شغل ایجاد کنیم، چرا که بستر این کار فراهم است.
پروانه رحمانی دیگر غرفهدار کارآفرین و هنرمند رشته چرمدوزی و ملیلهبافی نیز گفت: توقع ما از مسئولان این هست که از ما حمایت کنند تا زنان بیسرپرست و بدسرپرست نیز بتوانند درآمدزایی داشته باشند.
عدم وجود مکان دائمی برای عرضه محصولات و صنایعدستی
زهرا گودرزی هنرمند گلیمباف و صاحب آموزشگاه گلیمبافی در شهرستان قرچک نیز درگفتوگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: هنر فرش و گلیمبافی از هنرهای قدیمی است که همیشه ماندگار هست و هیچگاه از بین نمیرود اما هنرمندان در این حوزه بالطبع سایرهنرمندان با مشکلات فراوانی روبه رو هستند که مهّمترین آن عدم وجود مکانی مناسب برای عرضه محصولاتشان است.
وی افزود: شهرستان قرچک به یک مکان دائمی برای عرضه محصولات صنایعدستی نیاز دارد که اگر جایی برای انجام این کار پیشبینی شود، درآمدزایی نیز برای برخی از خانمهای بدسرپرست و بیسرپرست خواهد شد.
در این راستا برای پیگیری مشکلات هنرمندان صنایع دستی با مریم خدابنده رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان قرچک به گفتوگو نشستیم.
حمایت از هنرمندان صنایع دستی در اولویت قرار دارد
مریم خدابنده با اشاره به ظرفیتهای صنایع دستی و میراث فرهنگی در شهرستان قرچک اظهار داشت: جامعه هدف ما 480 هنرمند و 12 کارگاه تولیدی صنایع دستی نظیر سفالگری، گلیمبافی، معرقکاری، ملیلهدوزی و غیره در حال فعالیت هستند که با کمترین امکانات فعالیت میکنند.
وی با اشاره به کمبودها و نیازهای درون شهرستانی تصریح کرد: یکی از مهّمترین نیازهای ما نبود یک مکان برای ایجاد نمایشگاه است که محصولات صنایع دستی بیشتر در انظار عموم قرار بگیرد و مردم نیز راحتتر بتوانند از نمایشگاه بازدید کرده و از محصولات خریداری کنند.
رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان قرچک افزود: اداره میراث فرهنگی محدودیتهای مالی بسیاری دارد و گاهاً باید با همکاری دیگر نهادها و سازمانها این محدودیتها را برطرف کرد.
امید است در سالی که توسط مقام معظم رهبری به سال « جهش تولید» نامگذاری شده، با حمایت از هنرمندان به ویژه صنایع دستی بتوان علاوه بر ایجاد مشاغل پایدار در زمینه جذب گردشگر خارجی، بالا بردن سطح تولید ملی و معرفی فرهنگ اصیل ایرانی به جهانیان نیز گامهای مهّمی برداشت.
گزارش از امیرعلی ثنایی
انتهای پیام/220/ش