به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ؛ بعد از شیوع ویروس کرونا بسیاری از فعالان صنعت گردشگری و صنایع دستی تا مرز ورشکستگی پیش رفتند و بسیاری از نیروهای خود را تعدیل کردند. با تداوم بحران در این بخش قولهایی مبنی بر مساعدت فعالان این صنعت داده شد و یکی از این وعدهها پرداخت بیمه بیکاری به بیمهشدگان بود که نه تنها در حوزه گردشگری بلکه در سایر مشاغل دیگر هم تحقق پیدا نکرد. در رابطه با مشکلات فعالان بخش گردشگری با "بابک سهرابی" بنیانگذار یکی از استارتاپهای فعال در حوزه گردشگری آنلاین گفتگو کردیم که میخوانید:
تسنیم: با توجه به اینکه بحران کرونا به بخشهای مختلفی از اقتصاد آسیب زده، فعالان عرصه گردشگری و میراث فرهنگی هم با این مشکلات روبهرو شدند و شاید بتوان گفت بیشتر از سایر مشاغل، حوزه شغلی شما با این بحران دست و پنجه نرم میکرد؛ درباره جزئیات مشکلاتتان در این حوزه بگویید.
یکی از مشکلات ما در این دوره پرداخت حقوق کارکنان بود که با توجه به بیمه بودن نیرو ها امیدوار بودیم مشمول بیمه بیکاری شوند. در واقع طبق بند قانونی مربوطه که در آن اشاره شده است با طی یک روال قانونی و با تأیید اداره کار شهر یا استان مربوطه باید حقوق افراد مطابق مقررات بیمه بیکاری پرداخت شود.
از اسفندماه که این ویروس شیوع پیدا کرد و دستور به تعطیلی فعالیت داده شد، تا اواسط اردیبهشت ماه با آن درگیر بودیم و فعالیت سامانه بهطور کامل تعطیل بود و نیروی کار هم بیکار بودند. طبق روال قانونی اقدام کردیم و به اداره کار مراجعه کردیم. ریاست اداره کار شهرستان هم همراه بودند و با اطلاع از شرایط دشوار حاکم بر صنعت گردشگری قول همکاری 100 درصد دادند. اما به نظر میرسد در مراحل بعدی با مشکل مواجه شدند.
تلاش کردیم حتی یک تعدیل نیرو هم نداشته باشیم
تسنیم: اگر اداره کار هم موضوع را پیگیری کرده پس مشکل اصلی کجاست؟
واقعاً نمیدانم مشکل اصلی کجا بود شاید سازمان تأمین اجتماعی مسئولیت خود را به درستی انجام نداد. لیکن متأسفانه مسیری برای پیگیری چنین اموری ترسیم نشده. در واقع زمانی که مقررات دولتی بر مطالبه از مردم و کسب و کار باشد همه چیز با شدت تمام پیش میرود ولی وقتی زمان مطالبه مردم از دولت فرا میرسد حتی اگر طبق روال مشخص قانونی باشد، باز راه به جایی نمی بریم و به سادگی حقوق قانونی شما مسکوت می ماند.
زمانی که مقررات دولتی بر مطالبه از مردم باشد همه چیز با شدت تمام پیش میرود ولی وقتی زمان مطالبه مردم از دولت فرا میرسد به سادگی حقوق قانونی شما مسکوت می ماند
تسنیم: پس امورات خود را در این مدت چگونه گذراندید که همچنان توانایی فعالیت در عرصه گردشگری دارید.
همیشه اعتقاد داشتهام که کسب و کارها باید نگاهشان به خودشان و تلاششان و اقبال مردم باشد و نه حرف و قول های دولتها، در این دوره هم با درک شرایط خودمان از نیروی کار ارزشمندمان در حد توان حمایت کردیم و با وجود تعطیلی کسب و کار، پرداختها بصورت حداقلی ادامه پیدا کرد تا خانوادهها به مشکل برنخورند، این حداقلیهایی بود که در این چند ماه اجرا شد و با همکاری نیروهای شرکت توانستیم دوباره روی پای خود بایستیم و حتی یک نفر هم از شرکت تعدیل نشد.
وزارت میراث فرهنگی، استارتآپهای گردشگری را به رسمیت نمیشناسد
تسنیم: جدای از بحث بیمههای بیکاری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هم قول یکسری حمایت به فعالان این حوزه را داده بود؛ آیا شما از این حمایتها بهرهمند شدید؟
نه متأسفانه؛ میراث فرهنگی، استارتآپهای فعال در حوزه گردشگری آنلاین را همچنان به رسمیت نمیشناسد و با توجه به پیشرفتهایی که اکثر کشورها در حوزه گردشگری آنلاین داشتهاند جای بسی تأسف است که روال قانونی فعالیت ما در این وزارت خانه مبهم و بی پاسخ باقی مانده. ما مراحل قانونی ثبت شرکت را گذراندهایم، عضوی از پارک علم و فناوری گیلان و عضو اتحادیه کسب و کارهای اینترنی هستیم و به عنوان یک شرکت دانشبنیان شناخته شدهایم. انواع و اقسام نمادها همچون «ای نماد» را هم به دیوار آویختهایم. در واقع ما با میراث فرهنگی در ارتباط نیستیم و بیشتر ارتباط ما با معاونت علمی ریاست جمهوری و پارک علم و فناوری و اتحادیه است.
تسنیم: در زمان بحران کرونا، معاونت علمی و فناوری هم تدابیری برای حمایت از شرکتهای آسیب دیده از این ویروس در نظر گرفته بود؛ آیا از این طریق هم حمایتهایی داشتید؟
برای حمایت از طریق این نهادها پیشنهاداتی ارائه شد و اعلام شد که قصد حمایت از شرکت ما را دارند؛ در ابتدا، صحبتهایی از حمایت یک میلیاردی بود که بعد از مدتی مشخص شد امکان آن وجود ندارد. در ادامه از مسیر دیگری امکان وام 500 میلیونی فراهم شد و دوباره به دلایل مختلف این موضوع به مشکل خورد با وجود اینکه قرار بود فرآیند دریافت این تسهیلات سهل باشد و در دریافت وثایق تجدید نظر شود که این موضوع هم اتفاق نیفتاد. در نهایت گفتند از طریق صندوقهای حمایتی وام های اضطراری خرد پرداخت شود و مبلغ این حمایت به 50 میلیون تومان رسید با سود 11 درصد که با توجه به زمانبر بودن و مبلغ پایین آن، من دیگر پیگیری نکردم و عطای تسهیلات دولتی را به لغایش بخشیدم.
افتادن در گرداب حمایت دولتی بدترین اتفاق برای یک کسب و کار نوپاست
معتقدم افتادن در گرداب حمایت دولتی بدترین اتفاق برای یک کسب و کار نوپاست. اگر ما بهجای اتلاف انرژی بر کار خود تمرکز کنیم و بتوانیم چرخه کسب درآمد را به چرخش درآوریم خیلی بهتر از وارد شدن در مسیرهای غیرشفاف و فسادآلود تسهیلات است. این وامهای کوچک معادل یک ماه حقوق پرسنل ما هم نمیشود. خوشبختانه فعالیت ما از خرداد شروع شد و توانستیم روی پای خود بایستیم.
حرف من این است که اگر امکان این حمایتها وجود ندارد لطفاً از اعلام هر روزه حمایت های آنچنانی پرهیز شود، بهجای آن از فشار مضاعف از طریق بیمه و مالیات و مجوزهای بی دلیل جلوگیری کنند و هم اینکه صادقانه به مردم بگویند پولی نداریم و باید همه بیش از پیش محاسبه گر باشیم و بیشتر کار کنیم و کمتر هزینه کنیم. کسب و کارهایی همچون ما هم اگر تاکنون به فکر نبوده اند باید خود را با اقتصاد بدون نفت که با کرونا هم ترکیب شده وفق دهند تا باقی بمانند در غیر اینصورت با تسهیلات یا بی تسهیلات از گردونه اقتصادی حذف خواهند شد.
انتهای پیام/