علیاکبر اسدالهی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در قزوین، با اشاره به اثرات مخرب ایجاد زهکشی در افزایش اراضی بیابانی استان اظهار داشت: متاسفانه با احداث زهکش حایل که از دشتهای بویینزهرا به دریاچه نمک حوضسلطان به طول 30 کیلومتر کشیده شد، بخشهای زیادی از زهآبهایی که در منطقه جمع میشد، تخلیه شد و این باعث شد که پوشش ماندگار گیاهی و بخشی از تالاب اللهآباد که به صورت طبیعی ایجاد شده بود، حذف شوند.
وی افزود: این کار شاید از جنبه کشاورزی کار مثبتی باشد، اما متاسفانه از نظر پایداری اکوسیستمی و حفظ منابع طبیعی تاثیرات خوبی نداشته و سبب شد که وضعیت بحرانی منطقه بحرانیتر شود چرا که پوشش سبزی که در کنار تالاب یاد شده بود، علاوه بر اینکه خاک منطقه را حفظ میکرد، مانع از حرکت خاکهای منطقه میشد و برای پایداری اکوسیستم منطقه نقش حیاتی داشت.
اسدالهی ادامه داد: به خاطر این زهکشی که احداث شد، آب تالاب از آن سطح وسیع تخلیه و موجب شد جمعیت زیادی از گیاهان شوررویی مثل هالکنوماما خشک بشوند. خشک شدن این گیاهان و چرای شترها برای تامین غذا در فاصله زیاد سبب ناپایداری سطح خاک شد و این شرایط را برای حرکت ریزگردها مهیا کرد که در این چند سال میبینیم حتی برای استانهای همجوار هم تبدیل به تهدید شده است.
29 هزار هکتار اراضی بیابانی در استان وجود دارد
این مقام مسئول با بیان اینکه در قسمتهای جنوبی و جنوب شرقی استان قزوین استعداد زیادی برای بیابانزایی وجود دارد، گفت: در استان قزوین 29 هزار هکتار اراضی بیابانی داریم که عمده آنها در دشتهای شهرستانهای آبیک و بوئینزهرا واقع شدهاند که شرایط زیست و حیات گیاهان و جانوران در آنها بهشدت محدود است.
اسدالهی اضافه کرد: بیابان در حالت عادی یک پدیده طبیعی است؛ ولی با دخالت عوامل انسانی که منجر به محدود شدن پوشش گیاهی و آبهای زیرزمینی میشود، سرعت و شدت بیابانزایی بیشتر از حالت عادی میشود.
وی ادامه داد: برای جلوگیری از توسعه نقاط بیابانی در استان قزوین هم قصد داریم در 700 هکتار از زمینهای بیابانی جنوب آبیک و شمال بویینزهرا نهالکاری انجام دهیم.
انتهای پیام/ ع