علیرضا حیدری در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم با اشاره به اینکه فدراسیون کشتی به عنوان ورزش ملی و المپیکی ایران نیاز به بودجه بیشتری دارد، اظهار داشت: قطعا کشتی بودجه بیشتری میخواهد، دبیر هم گفته بودجه میآورد که در واقعیت هم میتواند پول به کشتی بیاورد. چون او در حوزههایی کار کرده که میتواند برای کشتی بودجه خوبی بیاورد. در کنارش بودجه دولتی هم باشد، چون همیشه از کشتی توقع مدال وجود دارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا دوست دارد بار دیگر در کشتی کار فنی انجام دهد؟ تصریح کرد: نه، آن موقع که آمدم زمانش اشتباه بود و بدون فکر آمده بودم، اما این بار بخواهم بیایم با فکر میآیم، طوری که به کل کشتی کشور کمک کند.
دارنده مدال برنز المپیک 2004 آتن در مورد اینکه آیا احتمال تیمداری او در لیگ برتر کشتی در آینده وجود دارد، گفت: نه، من گرفتارم. من از کشتی سودای مالی ندارم، هیچ موقع از کشتی دنبال پول گرفتن نبودم. اگر هم یک روزی بیایم، نه از فدراسیون و نه از بودجه دولتی استفاده نمیکنم، من از کشتی پول نگرفتهام. همان المپیک 2004 که برنز گرفتم، 50 میلیون پاداش دادند، 5 میلیون هم رویش گذاشتم تا پولی که به خاطر حضور در اردوی تیم ملی گرفته بودم را بپردازم. یعنی به خاطر المپیک در اردو ماندنم و حتی بیشتر از جایزه مدال المپیک ضرر کردم. من حتی از مدال المپیک هم عاید مالی نداشتم، هر پولی از کشتی گرفتم، همان خرج کشتی خودم شد و چیزی نماند. البته من همیشه خودم را مدیون کشتی میدانم و ممکن است بخواهم یک کاری هم برای کشتی انجام دهم که همه هزینههایش با خودم باشد.
حیدری با تاکید بر اینکه به دنبال راه اندازی آکادمی کشتی است، خاطرنشان کرد: اگر بخواهم کار خیری برای کشتی انجام دهم این کار در بحث آموزش خواهد بود، نه کار مربیگری تیم ملی. این کار را با کمک دوستانم و بودجهای که میآوریم، انجام خواهم داد. شاید آکادمی کشتی تاسیس کنم. من همیشه ایراد میگیرم که مربیان سازنده در کشتی خیلی زحمت میکشند اما عایدی مناسبی از کشتی ندارد. یک کشتی گیر وقتی حقوق مناسبی نمیگیرد چطور میتواند سازندگی کند؟ ما میتوانیم مثلا 5 مربی خوب را تحت پوشش داشته باشیم و از آنها حمایت کنیم و بعد هم توقع داشته باشیم که سازندگی کنند. در واقع باید حرفهای کار کنیم. برکتش میماند برای کل کشتی کشور.
قهرمان کشتی آزاد جهان در مسابقات جهانی 1998 تهران افزود: بچههای ما بعد از پایان دوره قهرمانی شان سرگردان میشوند و کاری برای انجام ندارند. حالا در سطح بالایش نمیگویم، در سطوح پایین تر کشتی، من حتی دیدهام که کشتی گیر در باشگاه تِی میزند، یعنی از زور بازوی او استفاده میکنند نه از تکنیک و فن او و من این چیزها را میبینم دردم میگیرد. میشود از این کشتی گیر در حوزهای استفاده کرد که به آن افتخار کند و محصولش هم برای کشتی بماند و در آینده نبینیم که کشتیگیر در کارهای ضعیف و جایی که شأنش حفظ نشده، به کار گرفته شود. قهرمانان ما باید یاد بگیرند که زندگی شان را درست اداره کنند.
انتهای پیام/