به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، مارگارت مک میلان در مقاله اصلی شماره تازه فارین افرز با عنوان «جهانی که ترامپ ساخت» مینویسد: تاریخدانان درباره کردار ترامپ در حوزه سیاست خارجی آمریکا چگونه داوری خواهند داشت؟ پس از تقریبا چهار سال آشفتگی، دشمنان کشور نیرومندترند و دوستانش ضعیف تر. خود آمریکا هم روز به روز بیشتر منزوی و زمین گیر میشود.
ریچارد هاس هم گوشزد میکند که "ترامپ سامانهای با ارزش هر چند ناکامل را به ارث برد اما تلاش کرد آن را بدون اینکه جایگزینی برایش داشته باشد، منهدم کند. در نتیجه، با ایالات متحده و جهانی روبرو هستیم که به مراتب شرایط بدتری دارند." ترامپ حزب جمهوریخواه و شاخه اجرایی کشور را به دنبال خود کشاند و سیاست ملی را مطابق انگاره ذهنی خودش دگرش داد: تمرکز بر امتیازات کوتاه مدت، عقده پول و بی توجهی به همه دیگر مسائل.
رقبایش قول دادهاند که چنانچه به ریاست جمهوری برسند، رویکرد ترامپ را دگرش دهند؛ از همکاری بینالمللی استقبال کرده، رهبری جهانی آمریکا را دوباره احیا کنند. اما آیا در شرایط کنونی، چنین چیزی ممکن است؟ بخش بزرگتر جهان، با هراس و تاسف و نه تحسین و احترام به واشنگتن مینگرند و تنها چیزی که بسیاری از حامیان و منتقدان خانگی ترامپ بر سر آن توافق دارند این است که بازگشتی در کار نخواهد بود.
نادیا شادلوف، یک معاون پیشین مشاور امنیت ملی ترامپ میگوید: "واشنگتن نمیتواند به آسانی به ذهنیتهای دلخواه گذشته باز گردد." رقابت قدرتهای بزرگ، پدیده ناگزیری است و همکاری چندجانبه احمقانه به نظر میرسد.
بن رودز نیز که بعنوان یک معاون مشاور امنیت ملی در دوران اوباما خدمت کرده موافق است که نظم لیبرال بینالمللی، ناکار شده است. وی بر این باور است که واشنگتن به جای تلاش برای احیای آن، نظم تازه و بهتری را با توجه به نقاط قوت نظم پیشین و پرهیز از دو رویی و ریاکاری و با یورش به نابرابری جهانی، بنا کند.
کیشا بلین نشان میدهد که مبارزه برای حقوق مدنی در آمریکا، همیشه بخشی از مبارزه جهانی برای شرافت بشر بوده است. سوزانه متلر و روبرت لیبرمان بر این باورند که جدلهای سخت درباره هویت ملی در پس زمینهای از قطبی شدگی سیاسی، نابرابری اقتصادی و تمرکز قدرت اجرایی کشور، شکل خطرناکتری هم به خود گرفته است. خوشبختانه لاورنس رالف گوشزد میکند که دست کم در زمینه اصلاحات پلیس، الگوهای بینالمللی خوبی برای پیروی وجود دارد هرچند شواهدی در دست نیست که آمریکاییها خواهان چنین کاری باشند.
ساموئل هانتینگتون، دانشمند علوم سیاسی زمانی نوشت: "آمریکا یک دروغ نیست، یک سرخوردگی است. اما تنها به این دلیل یک سرخوردگی است که یک امید هم هست." چالش کنونی این است که این امید، زنده نگه داشته شود.
انتهای پیام/