به گزارش گروه بین المل خبرگزاری تسنیم ، در این گزارش به قلم دیوید برنان آمده است:
بیانیه روز پنجشنبه عادی سازی روابط میان امارات و اسرائیل- که بسیار غیرمنتظره بود- نشان از دوران تازه ای در مناسبات اعراب و اسرائیل دارد که یک گرایش دیرپا برای همکاری نزدیکتر را مستحکم می کند و مسئله فلسطین را به سود پیشرفت اقتصادی و بازدارندگی ایران، به حاشیه می راند.
این توافق که توسط دولت ترامپ زمینه سازی شد، مدتها در راه بود و می تواند دومینویی از عادی سازی روابط در میان کشورهای خلیج فارس با دشمن تاریخی شان اسرائیل باشد. نسل تازه ای از رهبران در این کشورها، می تواند نقش اسرائیل را در منطقه بازتعریف کند هرچند به بهای از میان رفتن هرگونه امیدی به تشکیل یک کشور فلسطینی باشد.
محمد بن زاید ولیعهد امارات که قدرت واقعی را در دست دارد، پیشقدم شد هرچند کشورهایی همچون عمان و بحرین می توانند به زودی دنباله رو او باشند. اما هدف نهایی آمریکا و اسرائیل، عربستان سعودی است.
اما ویژگی یگانه عربستان سعودی، همچنین به این معنی است که ناچار است کُندتر از اماراتِ همسایه حرکت کند، حتی اگر ولیعهد جوان سعودی آماده کنارگذاشتن مسئله فلسطین و تحکیم محور منطقه ای ضدایران باشد که دولت ترامپ، بسیار به شکل گیری آن اشتیاق دارد.
طارق باکونی، یک تحلیلگر ارشد اقتصاد و نیز کارشناس مسئله اسرائیل-فلسطین در گروه بین المللی بحران به نیوزویک گفت که عربستان سعودی در قیاس با امارات، شرایط حساس تری دارد. توافق با امارات، «تا حد زیادی به حاکمیت اسرائیل بر اماکن مقدس مسلمانان اذعان می کند» هرچند بسیاری از جزئیات این توافق هنوز روشن نشده است.
اما برای سعودی ها که شاه آنها بعنوان "خادم حرمین شریفین" شناخته می شود، پذیرش حاکمیت اسرائیل بر بیت المقدس، داعیه پادشاهی سعودی بعنوان مدافع مسلمانان را زیر سوال می برد.
محمد بن سلمان، ملاحظات سیاسی خاص خودش را دارد. پسر جوان پادشاه، به خاطر تلاش های موفق و نیز بعضا نافرجامش در ترور مخالفان، به منبع جنجالهایی در سطح جهان تبدیل شد. حکمرانی با مشت آهنین در داخل هم با تیترهای درشت در رسانههای جهان بازتاب یافته در حالیکه مداخله خشونت بار و عمدتاً ناموفق اش در یمن هم یکی از بدترین فجایع بشری را پدیدار کرده است.
هرچند محمدبن سلمان، قدرت دهشت آوری را برای خود فراهم آورده اما هنوز ولیعهد است و منتظر است تا ملک سلمان بمیرد تا پادشاهی به او برسد. «ویلیام وچسلر» از شورای آتلانتیک می گوید: این انتقال قدرتی است که هنوز کامل نشده. در یک دستگاه سلطنتی، سرشت انتقال قدرت، به خودی خود یک تهدید وجودی به شمار می رود. بنابراین، ولیعهد سعودی تا به اینجا هم دسته گل های زیادی به آب داده و عادی سازی روابط با اسرائیل برایش یک بار بسیار سنگین خواهد بود.
وچسلر می گوید: به نظرم نامحتمل می رسد که عربستان سعودی، در این ماجرا، نقش رهبری کشورهای خلیج فارس را عهده دار شود. فکر می کنم در بهترین حالت، می توان امید داشت که سعودی ها، در این زمینه مخالفت فعالی با اقدام کشورهای کوچکتر همسایه نداشته باشند.
یوسی مکلبرگ از اندیشکده انگلیسی چتم هاوس می گوید: آنها منتظر خواهند ماند ببینند چه واکنشی بروز می کند... سعودی ها در سال 2002، در طرح صلح خود، به روشنی تاکید کردند که به رسمیت شناختن اسرائیل، بسته به تشکیل دولت فلسطینی است... هرچند در سیاست، هجده سال زمان زیادی است و اکنون نسل تازه ای روی کار آمده است.
رویارویی با ایران، جنبه مهمی از پیوند نزدیک تر میان اعراب و اسرائیل است. دولت ترامپ، به شدت پیگیر شکل دادن به محور ضدتهران میان اسرائیل و دشمنان تاریخی اش بوده است. یوسی مکلبرگ می گوید: من حتی این احتمال را می دهم که محمدبن سلمان، پیش از رسیدن به پادشاهی عربستان هم ممکن است عادی سازی روابط با اسرائیل را در دستور کار خود قرار دهد. این یک احتمال واقعی است.
انتهای پیام/