به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، یکی از مباحثی که این روزها در محافل اجتماعی مطرح میشود، رو به پیری رفتن جامعه ایران است. به تائید آمار و کارشناسان جمعیت جوان ایران رو به کاهش و جمعیت مسن و پیر آن رو به افزایش است که این موضوع خطرات زیادی را به لحاظ اجتماعی در بردارد.
روند رشد جمعیت در کشور مطلوب نیست و این امر در استان فارس نیز به عنوان یکی از 5 استان پر جمعیت کشور دیده میشود. به گفته مدیرکل ثبت احوال استان فارس رشد جمعیت در کلانشهر شیراز با کاهش 9.9 درصدی مواجه بوده است.
به گفته علیرضا انصاری در حال حاضر استان فارس با 70.9 درصد جمعیت فعال در وضعیت پنجره جمعیتی قرار دارد که این فرصت دارای عمر کوتاهی است و اگر به درستی استفاده شود میتواند به توسعه استان منجر شود و در غیر این صورت به جای کمک به توسعه اقتصادی و اجتماعی، استان مانع بزرگی در مسیر توسعه استان به وجود می آورد.
وی همچنین از کاهش نرخ رشد جمعیت استان فارس سخن میگوید و نسبت به این مسئله ابراز نگرانی میکند چراکه براساس آمار متوسط رشد جمعیت استان از 1.17 در سرشماری سال 90 به 1.08 در سرشماری سال 95 کاهش یافته است.
گرایش زوجین و خانوادهها به تک فرزندی یکی از دلایلی است که سبب شده جمعیت رو به کاهش برود. برای این موضوع میتوان دلایل مختلف ذکر کرد که از جمله آنها بالارفتن سن ازدواج، شاغل بودن مادران، ترس از مسئولیت پذیری، شرایط اقتصادی حاکم برخانوادهها و غیره در سالهای اخیر است.
زندگیهای امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی و زیادشدن مشغلههای خانوادهها بسیار متفاوت باگذشته است و زوجها را به سمت داشتن یک فرزند سوق میدهد، حال آنکه تک فرزندی مشکلات خاص خود را دارد.
در همین راستا مصطفی محسنی کارشناس مسئول دفترمشاوره و روانشناختی بهزیستی استان فارس در رابطه با تک فرزندی و معایب آن در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در شیراز اظهار داشت: تک فرزندی تنها به خانوادهها برنمیگردد بلکه محصول و فرایند مشکلات موجود در جامعه است که اعم از آنها میتوان به مشکلات اقتصادی، معیشتی، فرهنگی و رسانهها اشاره کرد.
وی افزود: شاید در سالهای ابتدایی رواج تک فرزندی این تصور وجود داشت که با یک فرزند بهتر میتوان نیازهای وی را برآورده کرد اما این امر رفته رفته به یک معضل تبدیل شد و پیامدهای سنگین و غیرقابل جبرانی دارد.
محسنی با توضیح بیشتر این موضوع بیان کرد: انسان یک موجود اجتماعی است، اینکه فرد در یک خانواده متولد میشود که هیچ تعلق و دلبستگی به خواهر یا برادر و بعدها به عنوان فردی که قرار است دایره وسیعتری از دلبستگیها و تعلقات را تجربه کند، ندارد مشکلات زیادی برایش به وجود میآید.
وی با اشاره به اینکه پیامدهای منفی تک فرزندی بیشتر از مزایای آن است، افزود: غالبا افرادی که در چنین خانوادههایی متولد میشوند و رشد میکنند شاید نیازهای اولیه این فرد بهتر برآورده شود اما الزاما نیازهای روانشناختی مانند نیاز به دلبستگی و به طور کل نیازهای عاطفی و نیازهایی که برای تعلق اجتماعی افراد است، به درستی برآورده نمیشود و در این مورد چالشهایی وجود دارد که در آینده خود را نشان میدهد.
محسنی در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا این کودکان و افراد تک فرزند خود محور میشوند، بیان کرد: چون تمام تمرکز والدین برای این کودکان است میتواند برای او مزایایی داشته باشد که این مزایا بهتر برآورده شدن نیازهای فرد است اما وقتی فرد تمام نیازهایش بهتر برآورده شود به سمتی حرکت میکند که از دیگران و به خصوص والدین خود متوقع خواهد بود.تک فرزندان در مقایسه با کسانی که در یک خانواده با خواهر و برادر زندگی میکنند سازگاری کمتری دارند.
وی با اشاره به اینکه انسان یک موجود اجتماعی است و داشتن خواهر و برادر میتواند به رشد فرد کمک کند افزود: افراد نیاز دارند که در کنار یکدیگر باشند و این در کنار دیگران بودن بخش مختلفی دارد یک بخش آن جامعه در کنار دیگران است و یک بخش دیگر این است که فرد به منبع امنیت و اآرامش نیاز دارد که این منبع امنیت و آرامش خانواده است.
محسنی با بیان اینکه منظور از خانواده الزاما پدر و مادر نیست، بیان کرد: ممکن است که پدر و مادر همیشه در دسترس نباشند اما فرزندان اغلب با یکدیگر هستند و این نیاز عاطفی خود را بهتر برطرف میکنند اما کسانی که تک فرزند هستند به این نیاز را نمیتوانند به خوبی پاسخ دهند.
انتهای پیام/424/ش