به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نحوه برگزاری مراسم محرم 1442 در صد سال اخیر بیسابقه است. در این هشت ماه اخیر هیأتهای مذهبی با آغاز کرونا رزمایش گستردهای را آغاز کردند، از ضدعفونی کردن معابر و خیابانها تا طبخ غذا و تهیه بستههای ارزاق برای مستمندان.
از قبل محرم نیز با آماده کردن اجرای برنامه عزاداری در فضای باز، علمدار رعایت کردن پروتکلهای بهداشتی بودند، در این میان محمود کریمی از مداحان صاحبنام با تعطیلی هیأت رایة العباس (امامزاده علیاکبر چیذر) بهدلیل نداشتن فضای باز مناسب، هر شب محرم با تکیه سیار به یکی از محلههای تهران میرود و برای مردمی که در منزل ماندهاند روضهخوانی میکند.
وانتبار تکیه سیار از خیابان مجاهدین اسلام وارد محله فخرآباد میشود و از آنجا بهسمت خیابان سادات میرود و در یکی از کوچهها، کناری پارک میکند، کوچه بلندی که سکوت شبانه در آن موج میزند، ساعت حدود 21 است. تعدادی ماشین گذری هم در حال عبور است. پرچمهای مشکی دیوارهای ساختمان محله را سیاهپوش عزاداری سرور و سالار شهیدان کرده است.
ما که بهصورت اتفاقی در حال عبور از آن کوچه بودیم، تکیه سیار نظرمان را جلب کرد و بههمراه خانواده از ماشین پیاده شدیم. تعدادی باند و اکو پشت وانت بهصورت منظم بسته شده بود. ناگهان صدای مداحی و عزاداری شروع به پخش شدن از آن کرد. محمود کریمی بههمراه فرزندش از سر کوچه پیاده بهسمت تکیه سیار در حال حرکت بودند و کمتر از دقیقهای به آن رسیدند. صدای مداحی باعث شد مردم کمکم از خانهها بیرون بیایند. گذریها نیز تک و توک میایستادند. چهارپایه چوبی را کنار کوچه بهگونهای میگذارند که مانع از رفتوآمد کسی نشود.
بعد از چند دقیقه که صدای مداحی از باندها پخش میشود کمکم مردم از خانههایشان بیرون آمده و بهسمت صدا میآیند. با محمود کریمی سه نفر همراهاند، یکی از آنها مسئول پخش ماسکهای بهداشتی میان مردم است، گویی پروتکل تکیه سیار اینگونه است که کسی بدون ماسک در جلسه روضه حضور نداشته باشد. فرد دیگری مردم را هدایت میکند که فاصلههای بهداشتی را رعایت کنند. نفر سوم نیز دستمال یکبارمصرف میان مردم توزیع میکند.
صدای ضبط خاموش میشود و مداح معروف تهران در تاریکی کوچه شروع به روضهخوانی میکند.
«آی عاقلآ، آی عاقلآ بیان بیرون از خونه / ما رو تماشا بکنید، به ما میگن دیوونه»
شب پنجم محرم است و بهرسم قدیم، روضه عبداللهبن الحسن در هیأت خوانده میشود. روضهخوان معروف تهران هم این رسم را بهجا میآورد. زن و مردی که دیگر تعدادشان هم کم نبود زیر آسمان مخملی و سیاه تهران گریه میکردند و به سینه میزدند.
حاج محمود 20دقیقهای مراسم را اجرا کرد و دعا خواند و مراسم را به پایان رساند. کمتر از لحظهای همه به خانههایشان بازگشتند و کوچه بهمانند قبل خلوت شد.
روضه امام حسین(ع) تعطیلبردار نیست، رسمی که امسال مداحان بار دیگر مانند گذشتههای دور آن را در ایام کرونا زنده کردند، روضهخوانی و چهارپایهخوانی در کوچه و گذر.
یاد حرف حاج قاسم میافتم: میزان فرصتی که در بحرانها وجود دارد، در خود فرصتها نیست، اما شرطش اینکه نترسیم و نترسانیم.
انتهای پیام/+