به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ دکتر هاشم فرهنگدوست اظهار کرد: از آغاز دو سالگی و از زمانی که کودکان با کنار هم قرار دادن کلمات اقدام به جمله سازی میکنند، احتمال دیده شدن لکنت زبان وجود دارد. این لکنت ممکن است تنها با تکرار کلمات و یا با گیر کردن روی بعضی از صداهای خاص بروز پیدا کند.
وی افزود: دو نوع لکنت در کودکان قابل تشخیص است. لکنت «ناروانی طبیعی» لکنتی است که معمولا کودکان خود کلمه را تکرار میکنند. در این نوع از لکنت یک کلمه معنادار تکرار میشود که جای نگرانی در این موارد وجود ندارد و مشکل برطرف خواهد شد. علت این نوع لکنت این است که کودک با تکرار یک کلمه برای خود زمان ذخیره میکند تا ذهنش را به واژه بعدی برساند. نوع دیگری از لکنت نیز وجود دارد که تکرار، کشش یا گیر کردنی است که به داخل کلمه نفوذ میکند. خانوادهها وقتی باید احساس نگرانی کنند که این نوع لکنت به درون کلمات کودکانشان وارد شود.
فرهنگ دوست با اشاره به عواقب افزایش و عدم تشخیص لکنت زبانی بیان کرد: به تدریج که لکنت زبانی تشخیص داده نشده و افزایش پیدا کند، حرکات اضافهای در چهره یا صورت ظهور میکند، زبان گیر میکند یا دستها و گردن حالت خاصی به خود میگیرند. مساله لکنت در سنین پایین با تشخیص و مراجعه به درمانگر حل خواهد شد.
وی در برنامه تهران کلینیک رادیو تهران با یادآوری این نکته که اختلال گفتاری اگر پیش از هشت سالگی در کودکی رخ بدهد به آن لکنت میگویند، گفت: مسئلهای که در ذهن عموم مردم تثبیت شده، این است که همه خطاهای گفتاری را به عنوان لکنت تلقی میکنند اما باید دانست که برخی از خطاهای گفتاری به نقص در تلفظ صداهای گفتاری منتهی میشود و لکنت نیست اما اگر نقص در تلفظ صداها در کودکان به چهار صدا برسد، این مسئله خواندن و نوشتن را دچار مشکل میکند.
فرهنگ دوست با تاکید بر تشخیص سریع لکنت از سمت خانوادهها بیان کرد: اختلالات گفتاری به اختلال در پردازش اطلاعات مغز برمیگردد، بنابراین اقدام به درمان باید سریعا آغاز شود و کودک پیش از ورود به فضای آموزشی و مدرسه باید درمان شود، در غیراینصورت مشکلات اجتماعی ناخوشایندی را در آینده به همراه خود خواهد داشت.
انتهای پیام/