پیروز قربانی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره شکست 3 بر 2 تیم فوتبال استقلال مقابل تراکتور تبریز در فینال جام حذفی فوتبال، اظهار داشت: فینال دو نیمه متفاوت داشت، در نیمه نخست این تیم تراکتور بود که واقعا خوب بازی کرد و تنها تیمی بود که توانست پرس کردن استقلال را بشکند، به خصوص احسان حاجصفی و اشکان دژاگه که این کار را خوب انجام دادند. برخلاف دیدارهای قبل که فاصله خطوط تراکتور زیاد بود، در نیمه اول این فاصله را با دوندگی بازیکنانی مثل ساسان انصاری، مسعود شجاعی و اشکان دژاگه کمتر کرده بودند.
وی افزود: استقلال در نیمه دوم ریسک کرد و با حذف یک هافبک و آمدن ارسلان مطهری، وظیفه خطوط عقب را سنگینتر کرد. محمد دانشگر، عارف غلامی و مسعود ریگی با این سیستم مسئولیتشان بیشتر شد. در سیستم نیمه دوم استقلال، وریا غفوری آزادتر شد. تیم استقلال در این نیمه بیشتر دقایق بازی در زمین حریف بود و به دو گل هم رسید، اما به دلیل گلهای زشتی که در نیمه نخست دریافت کرده بود، نتوانست همه را جبران کند.
بازیکن پیشین تیم فوتبال استقلال در رابطه با اختلاف بین احمد سعادتمند و فرهاد مجیدی گفت: نمیگویم این اتفاق تأثیری نداشت، اما نمیتوان همه اتفاقات را به این ماجرا ربط داد. بعد از دربی، همه خودشان را قهرمان میدانستند. مدیرعامل استقلال در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که به راحتی فینال را میبریم. تراکتور تیم بزرگ و بازیکنان خوبی دارد. معلوم بود این حرفها به آنها برمیخورد و انگیزهشان بیشتر میشود. مصاحبههای غیرحرفهای خیلی در استقلال تأثیرگذار بود، مخصوصا از جانب مدیریت استقلال که ذهنیتی در کادر فنی ایجاد کرد. شاید خیلیها با عکسالعمل مجیدی مخالف باشند، اما به نظرم واکنش او طبیعی بود. شاید افراد دیگری جای مجیدی بودند، واکنش بدتری نشان میدادند.
قربانی با انتقاد از رفتار مدیریت باشگاه استقلال خاطرنشان کرد: بیانیه بعد از بازی فینال باشگاه نشان میداد که مدیریت برای مذاکره به ایتالیا رفته بودند نه گرفتن تخفیف. این مسئله روی مجیدی ذهنیت بدی ایجاد کرد. کار مدیران استقلال غیرحرفهای بود. تراکتور با این شرایط خودش را بهتر آماده و به نوعی استقلال را سورپرایز کرد.
وی با اشاره به درگیری برخی از بازیکنان استقلال با تعدادی از هواداران در فرودگاه گفت: هفته پیش بازیکنان استقلال قهرمان بودند، اما با اتفاقات فینال صحبت از رفتن این بازیکن و آن بازیکن است. این فرهنگ باعث میشود فوتبال ایران به جایی نرسد. میدانم در صفحات مجازی به من ناسزا میگویند، اما مهم نیست و فرهنگ باید عوض شود. هوادار به چه حقی به فرودگاه میرود و به بازیکن توهین میکند؟ آیا میخواهند با این کار تعصبشان را نشان دهند؟ چرا هوادار باید به بازیکن آنقدر فشار بیاورد که نتواند عملکرد خوبی نشان دهد؟ وقتی به خانواده من هم ناسزا بگویند، عکسالعمل نشان میدهم. بازیکن به اندازه کافی تحت فشار است.
انتهای پیام/