به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، حجت الاسلام سعید اصفهانیان گفت: نگاه تاریخی به ماجرای اباعبدالله متداولترین نگاه در ماجرای حسینی است. نگاه تاریخی، توجه به اتفاق ظاهری کربلا است. ریشه این ماجرا به دو تن از شاگردان امام صادق (ع) باز میگردد که هر دو کوفی هستند؛ یکی «فُضیل بن زید» که کتاب مقتلی با عنوان «تَسمیةُ مِن قَتلِ مَعَ الحُسین» را نوشت و دیگری هم «ابیمخنف» که صاحب کتاب «وقعة الطف» است. راویان او پنج دستهاند: برخی از آنها دشمن امام هستند. برخی دشمن نیستند، اما وقایعنگار در لشکر دشمنند. دسته سوم، افرادی هستند که عبوری گذر کردند. این سه دسته کلامشان ارزش زیادی نخواهد داشت. از ظاهر ماجرا حکایت میکند، اما نمیتواند روح ماجرا را تبیین کند. از میان 113 روایت کتاب وقعة الطف، فقط هشت روایت قابل تأمل از معصومان علیهمالسلام برایمان باقی میماند.
وی افزود: منظر تاریخی برای مطالعه ماجرای حسینی، منظر سستی است، اگر هم قرار است از این منظر به ماجرای اباعبدالله نگاه کنیم، میبایست از زاویه نگاه معصومین به تاریخ قیام نگاه کنیم؛ مثل مقتل الحسین که شیخ صدوق نگاشت، اما در طول تاریخ از بین رفت، اما از نگاشتههای مختلف، این مقتل جمعآوری شده و اکنون در دسترس است.
در آستان حسین (ع)| چگونه مانند «حرّ» از خورشید فروزان حسینی بهره ببریم؟
انتهایپیام/