به گزارش گروه بینالملل تسنیم، فعالیت حفاری ترکیه در مدیترانه شرقی موجب مخالفت کشورهایی همچون فرانسه، یونان، قبرس جنوبی، مصر و اتحادیه اروپا شده است. اگر بگوییم ترکیه در مرز درگیری دریایی قرار گرفته است، مبالغه نکرده ایم.
هر چند دبیرکل ناتو میگوید یونان و ترکیه مذاکراتی برای کاهش خطر درگیری نظامی یا وقوع حادثهای ناخواسته بین نیروهای دو کشور را آغاز کرده اند، اما مقامات یونان این ادعاها را رد می کنند. آتن معتقد است که ترکیه باید پیش از هر چیزی کشتیهای خود را از منطقه اکتشافی مورد اختلاف خارج کند.
خبرگزاری تسنیم ، در خصوص آخرین تحولات مدیترانه شرقی گفتگویی با پروفسور «نورشین آتش اوغلو گونی» استاد دانشگاه «باغچه شهیر قبرس» ترکیه و عضو «هیات سیاسی ریاست جمهوری ترکیه»، انجام داده است که در ادامه می خوانیم:
تسنیم: جوزف بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، هشدار داد که در صورت عدم پیشرفت در گفتگوها بر سر بحران مدیترانه شرقی، تحریم در انتظار آنکارا خواهد بود. از نظر شما امکان تحریم ترکیه از سوی اتحادیه اروپا وجود دارد؟
آتش اوغلو: از نظر من اتحادیه اروپا بهتر است قبل از اعمال هر نوع تحریم علیه ترکیه، کمی فکر کند. زیرا بسیاری از کشورهای اروپایی به خصوص آلمان، روابط تجاری گسترده و توافقات مهمی با ترکیه دارند. هم اکنون شرکت ها و سرمایه داران اروپایی بسیاری در حال فعالیت در ترکیه هستند.
تسنیم: ترکیه سال هاست در تلاش است تا عضو اتحادیه اروپا شود. اما این روزها شاهد مخالفت اروپا نسبت به فعالیت آنکارا در مدیترانه شرقی هستیم. این موضوع روند عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا را تا چه حد متأثر خواهد کرد؟
آتش اوغلو: فعالیت ترکیه در مدیترانه شرقی در چارچوب حقوق بین الملل است، موضوع مدیترانه شرقی صرفاً مربوط به فعالیت اکتشاف انرژی ترکیه نیست، بلکه به مساله حاکمیت ترکیه در بستر مدیترانه نیز مربوط می شود.
در دکترین وطن آبی (ماوی وطن) موضوع حاکمیت ترکیه در مدیترانه شرقی هم وجود دارد. شاید برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا مخالف حضور ترکیه در مدیترانه شرقی باشند، اما کشورهایی هم وجود دارند که ترکیه را در موضوع مدیترانه شرقی درک می کنند؛ ایتالیا، اسپانیا و مجارستان، مخالفتی با حضور ترکیه در مدیترانه شرقی ندارند.
همانطور که در سؤالتان اشاره کردید موضوع عضویت در اتحادیه اروپا روندی بسیار طولانی است و همچنان اقدامات ترکیه برای عضویت در آن ادامه دارد، بنابراین این نوع اختلافات نمی تواند در نتایج روند عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا، تأثیر بگذارد.
ضمن اینکه آینده اتحادیه اروپا مبهم است، مسئله «برگزیت» این اتحادیه را با مشکلات بسیاری روبرو کرده است. اینکه کدام کشور رهبری این اتحادیه را بر عهده خواهد گرفت، خود یک مشکل مهم برای آنها تلقی می شود.
تسنیم: این روزها ترکیه نه تنها با یونان بلکه با فرانسه نیز وارد مناقشات لفظی شده است. دلیل مخالفتهای فرانسه با ترکیه در مدیترانه شرقی چیست؟
آتش اوغلو: موضع فرانسه در مقابل ترکیه از رقابت این کشور با اعضای اتحادیه اروپا نشئت می گیرد، فرانسه در بسیاری از مسائل بخصوص لیبی و سیاستش در خاورمیانه در حال رقابت با برخی کشورهای اروپایی به ویژه ایتالیاست.
حالا می خواهد با اتخاذ چنین مواضعی در مدیترانه شرقی، برای خود پیروزی کسب کند، زیرا دولت فرانسه در سیاست داخلی اش ناموفق عمل کرده است. در 10 سال اخیر ترکیه در شمال آفریقا و خاورمیانه به عنوان رقیب جدی مقابل فرانسه بوده و موفقیت آنکارا در این مناطق، پاریس را نگران کرده است. این طبیعی است که کشوری مانند فرانسه با آن تفکر استعماری، رقیبی مانند ترکیه را برای خود نخواهد.
تسنیم: هفته نامه اشپیگل در مقالهای با تحلیل مسئله مدیترانه شرقی نوشته است که اردوغان وارد خطر درگیری با یونان شده است. از نظر شما احتمال درگیری میان دو کشور وجود دارد؟
آتش اوغلو: مناقشه میان ترکیه و یونان که پس از تحرکات در جزیره «میس» یونان در دریای اژه و دریای مدیترانه شرقی خودنمایی کرد از خواسته های زیاده خواهانه آتن نشئت می گیرد. احتمال جنگ میان دو کشور یونان و ترکیه ضعیف است، اما هر نوع فعالیت نظامی در مدیترانه شرقی احتمال درگیری را بیشتر می کند.
ترکیه سعی می کند مسیر دیپلماسی را هموار نگه دارد، همانطور که می دانید اتحادیه اروپا، ترکیه را به گفتوگو دعوت می کند و حالا شاهد تلاش اروپا برای کاهش تنش در مدیترانه شرقی هستیم.
تسنیم: چرا دولت آنکارا تا به امروز رژیم حقوقی دریایی خود در اژه را حل نکرده است؟
آتش اوغلو: در اصل ترکیه می توانست موضوع دریای اژه را به صورت بسته حقوقی در دیوان بین المللی کیفری حل کند، اما یونان حاضر نشد این موضوع از طریق دیوان حل کند. همانطور که می دانید قبل از رجوع به لاهه هر دو کشور باید در خصوص موضوعات مشخصی که می توانند به توافق برسند، گفتگو کنند.
اما یونان فقط بر نقض قوانین بین الملل مانند افزایش ملزومات نظامی خود در جزایر دریای اژه تمرکز دارد. برای همین هم هر دو کشور نتوانستند راه حلی از طریق دیوان لاهه پیدا کنند و تا به امروز مسئله دریای اژه لاینحل مانده است.
اما در دوره جنگ سرد در خصوص موضوعات مشخص، این نوع اختلافات به شکلی حل می شد که کنوانسیون برن یکی از این موارد بود.
انتهای پیام/