به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ آمریکا در طول تاریخ وابسته به استعداد و خلاقیت نیروی انسانی نخبه و دانشآموخته بوده است. بخشهای مهمی از اقتصاد، فناوری و صنعت ایالات متحده بر سرانگشت مهاجران بینالمللی میچرخد اما رویکرد امریکا به آنان گاهی اوقات با نابرابریهایی همراه بوده و چند سال اخیر نیز شدت بیشتری یافته است.
از زمان اعلام نام «کاملا هریس» به عنوان یکی از گزینههای معاونت رئیس جمهوری جو بایدن در صورت انتخاب، درباره ماجرای مهاجرت خانواده وی بحثهای زیادی شده است. والدین وی دانشجویانی از هند و جامائیکا بودند که در دهه 1960 در قلب جنبش حقوق مدنی به آمریکا آمدند. آنها هیچ دارایی به نام خود نداشتند و فقط با چمدانی پر از رویا برای زندگی بهتر به آمریکا آمدند. آنها به عنوان دانشجویان بینالمللی به آمریکا آمده بودند.
متأسفانه نگرش نسبت به جایگاه، ارزشها و ویژگیهای مرسوم مهاجران و مقوله مهاجرت در سالهای اخیر به طرز چشمگیری تغییر کرده است.
از سال 2017، سخنان ضد مهاجرتی دولت ترامپ ابرهای خاکستری بلاتکلیفی را در زندگی نزدیک به 1 میلیون دانشجوی خارجی ساکن ایالات متحده ایجاد کرده است. ابتدا این ممنوعیت مسلمانان را شامل شد که به طور موقت از ورود اتباع خاورمیانه به ایالات متحده جلوگیری میکرد.
سیاست ICE در ژوئیه 2020 مطرح شد که میتوانست هزاران دانشجوی بینالمللی را در کشور ثبتنام شده در دانشگاههایی که قصد دارند ترم را با دورههای کاملاً آنلاین باز کنند، اخراج کند.
در حالی که سیاست اخیر به لطف تلاشهای تهاجمی و تلاشها توسط افراد، گروههای مردم نهاد، گروههای مذهبی و شرکتها لغو شد، یک نقطه مشترک توسط رسانهها برجسته شد. آنها اغلب بر این نکته تأکید داشتند که دانشجویان بین المللی 44.7 میلیارد دلار به اقتصاد ایالات متحده یاری رساندهاند همچنین میلیونها دلار درآمد از سوی دانشجویان بینالمللی برای برنامههای دانشگاهی که نیاز به بودجه دارند، آورده شده و به تأمین یارانه کمک هزینه تحصیلی شهروندان آمریکایی کمک میکنند.
گرچه همه اینها درست است اما این تصور غلط را به وجود میآورد که دانشجویان بینالمللی ثروتمند هستند و میتوانند به راحتی راه خود را برای تحصیل پیش بگیرند و بدون هیچ مشکل مالی اموراتشان را میگذرانند، در آپارتمانهای شیک زندگی میکنند و پول میدهند تا واحدهای درسیشان را بگذرانند اما واقعیت این است که نیروی انسانی دانشجوی مهاجر خیلی بیشتر از اینها است و موهبتهای بسیاری را برای آمریکا به ارمغان آورده است.
بسیاری از دانشجویان بینالمللی، از ریشههای خود جدا شدهاند و هزاران مایل دور از خانوادههایشان مشکلات و چالشهای بسیاری را به جان خریدهاند تا با دریافت آموزش، بتوانند به عنوان یک نیروی انسانی مفید اثرمند و کارآمد باشند.
دانشجویان مهاجر از آغاز شیوع COVID-19 مشکلات بسیار زیادی را تجربه میکنند؛ آنها درد تنهایی را در آپارتمانهای خود احساس میکنند ضمن اینکه فشارهای برجستهای چون تبعیض و نابرابری را در تحصیل تحمل میکنند زیرا والدین به جای پسانداز برای بازنشستگی، تمام سرمایه خود را خرج تحصیل فرزندانشان در آمریکا صرف میکنند.
اما اکنون با سیاستهای جدید مهاجرتی و رویکرد دولت آمریکا، دانشجویان پس از فارغالتحصیلی وقتی برای یک کار درخواست میدهند، نگرانیهای بسیار زیادی دارند، پذیرش این نیروی انسانی برای اشتغال از یک سو و نزدیک شدن هر روز به خرید بلیط یک طرفه به خانه، هزینه بسیار زیاد و ترک فرصتهای کارآفرینی بخشی از دغدغههای دانشجویان در روزهای اخیر است.
نیروی انسانی جوان و دانشجوی غیرمقیم آمریکایی باید به مثابه افرادی مقاوم، سختکوش و عاشق تنوع و ارزشهای این کشور و مردم آن شناخته شوند، نه به عنوان جاسوسان خارجی یا خیرین ثروتمند.
انتهای پیام/