به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، سوم مهر ماه سال 59 بود؛ تابستان تازه تمام شده بود و مردم روستاها روی مزرعه مشغول به کار و خرمنها را جمع کرده بودند و برای پاییز آماده میشدند و مردم شهر نیز به زندگی روزمره خود مشغول بودند اما کسی به ذهنش خطور نمیکرد که قرار است این روزها در تاریخ ثبت شود.
گاهی صداهای مهیبی به گوش میرسید؛ میگفتند صدام میخواهد حمله کند. صدای بمبهایی که در قصرشیرین به زمین میخورد به گیلانغرب میرسید و در جادهها مردمی دیده میشدند که آشفته و آواره از قصرشیرین میآمدند.
مردها تصمیم خود را گرفته بودند میگفتند مگر ما بیغیرت باشیم که بگذاریم سربازهای عراقی گیلانغرب و کشور را بگیرند. در کُردها رسم بود هر خانوادهای برای خودش تفنگی شکاری داشته باشد و هر کس هم نداشت یا از سپاه تفنگ میگرفت یا با ابزارهای ابتدایی آماده جنگ شده بود.
صدای بمبها بیشتر و نزدیکتر میشد؛ مردهای خانواده آماده رزم شده بودند و یکی یکی از زیر قرآن رد میشدند، دستمال به سر بسته بودند و تفنگ در دستشان بود و با همین امکانات کم چهارم مهر ماه 59 را در تاریخ ثبت کردند تا عراقیها به طور ذلتباری مجبور به عقبنشینی شدند.
اینجا انگار هیچکس تصمیمی برای تسلیم شدن و فرار نگرفته و مردم از هر وسیلهای برای مقابله با دشمن استفاده میکردند و چند ساعت فرصت داشتند تدابیر دفاعی را مهیا کنند و اینطور شد که ورودی شهر به سدی در مقابل بعثیها تبدیل شد.
شهریها در شهرها سنگر ساخته بودند و روستاییها آب را در زمینهای بین راه رها کرده بودند تا شاید تانکها و ادوات دشمن در باتلاق گرفتار شوند. شاهدان از یک نبرد واقعی تن به تن و خونینی سخن میگویند که 48 ساعت طول کشید.
مقاومت جواب داد و با پشتیبانی هوانیروز لشکرهای مهاجم ناچار به عقب نشینی میشوند و اینطور شد که نام شهید شیرودی برای همیشه در ذهن مردم گیلانغرب هک شد.
دیوارهای گیلانغرب آخرین جایی بود که بعثیها در عمق خاک ایران به چشم دیدند به همین دلیل بعثیها بعدها تلاش کردند با بمباران گیلانغرب انتقام این مقاومت و نقشه بر باد رفته خود را بگیرند اما هیچ چیز نتوانست خاطره شیرین این پیروزی را کمرنگ کند.
با ایستادگی مردم، دشمن ذلیل و زبون راه عقب نشینی را در پیش گرفت و تا 10 کیلومتری پایین شهر گیلانغرب مجبور به عقب نشینی شد که این بار دشمن برای شکستن مقاومت مردم گیلانغرب اقدام به بمباران شهر کرد.
با بمباران هوایی گیلانغرب باز هم مقاومت مدافعان تغییری نکرد و لشکر چهار بعثی به طور کامل زمین گیر شد و هوانیروز قهرمان زهرچشمی سنگین از متجاوزان عراقی گرفت.
رشادت شهید شیرودی و دیگر همرزمانش در هوانیروز، حماسهای به یاد ماندنی را در منطقه گورسفید و تنگه حاجیان گیلانغرب که منجر به انهدام دهها تانک و تجهیزات جنگی دشمن شد، خلق کردند.
شهرستان گیلانغرب که اکنون همه آن را به عنوان دومین شهر مقاوم کشور میشناسند بیش از 150 بار بمباران شد و 750 شهید و 2250 جانباز و 141 آزاده سرافراز را تقدیم انقلاب کرده است.
مردم غیور و عزتمند گیلانغرب طی 40 سال گذشته همچنان و با همان اراده مرزدار کشور بودهاند و شاید تنها توقع آنها نامگذاری چهارم مهر ماه به عنوان روز مقاومت گیلانغرب در تقویم ملی است که طی سالهای گذشته رنگ بیمهری و بیتوجهی به خود گرفته است.
برای مردم گیلانغرب همین بس که مقام معظم رهبری در سفر به این شهرستان فرمودند:«جوانان این منطقه بدانند که در دامان خانواده هایی پرورش یافتهاند که شجاعت و دلاوری توام با غربت آنها در دفاع مقدس حقیقتا جای افتخار دارد و نشان دهنده وجود زمینههای با ارزش معنوی و انسانی است.»
اما صحبتهای روز گذشته رئیس سازمان برنامه و بودجه به شهرستان گیلانغرب خبر از وعدهای جدید برای ثبت ملی روز مقاومت گیلانغرب میدهد که امید است بعد از سالها محقق شود.
محمدباقر نوبخت عنوان کرد: در هفته دفاع مقدس و در آستانه روز گیلانغرب توفیقی حاصل شد که در پاسخ به احسان مردم غیور، مقاوم، متدین، مومن و انقلابی گیلانغرب، کلنگزنی تأمین 2000 واحد مسکونی محرومین را در روستای گورسفید داشته باشیم و از مرکز فرهنگی بازدید کنیم و به مقام والای شهدای گرانقدر ادای احترام کنیم.
وی عنوان کرد: یادمان شهدا میتواند آیندگان و نسلهای جدید را با رشادتها، جانفشانیها و فرهنگ ایثار و شهادت آشنا نماید که همگان بدانند برای حفظ وجب به وجب خاک این سرزمین رزمندگان چگونه از جان خود گذشتند.
نوبخت گفت: برای ثبت ملی روز مقاومت گیلانغرب تلاش و پیگیری ویژه انجام خواهیم داد و همه ملت ایران باید قدردان مردم گیلانغرب «دومین شهر مقاوم کشور» باشیم.
انتهای پیام/832/ش