به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، در هر عصری مشاهیری وجود دارد که میتوان از شیوه زندگی و نگرش آنها درس گرفت و تجربیات غنیتری را رقم زد. در ایران اسلامی نیز کم نبوده و نیستند کسانی که گوهر درونی و فطرت الهی خود را بروز و ظهور داده و رویه تاریخ را تغییر و صفحهای تازه را رقم زدند.
در میان مشاهیر و اساطیر معاصر این مرز و بوم، جانبرکفان باصلابتی که در برابر توپ و تانک دشمنان ایستاده و خون خود را نثار دین ومیهنشان کردهاند از اجر و قرب ویژهای در قلب و ذهن مردم برخوردارند.
هشت سال جنگ نابرابر عراق علیه ایران اسلامی که تعداد زیادی از کشورها نیز پشتیبان آن بودند یکی از مواردی در تاریخ بود که خط مشی بسیاری از افراد و اقشار را نمایانگر و جوش و خروش جوانان ولایتمدار و شجاعی که شوق ولایتمداریشان زبانه کشیده بود را بیش از پیش شعلهور ساخت و آنها را در مسیر دفاع از مرزوبوم، ارزشها و اعتقادات ولاییشان قرار داد.
اکنون که 40 سال از این واقعه تاریخی میگذرد همچنان یاد و نام شهدا و ایثارگران آن زمان زنده است و به پاسداشت آن عزیزان و بازماندگانشان هر ساله چند روزی که موسوم به هفته دفاع مقدس است رشادتها، شهامتها و سبک و سیاق زندگیشان را بازگو میکنیم و گرامیشان میداریم. به این بهانه با یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس گفتوگو کردیم.
ولیالله رضایی قلعهتکی یکی از رزمندگان آزادهای است که هماکنون در منصب آتشنشانی خدمت میکند و با اینکه بازنشسته شده دوباره خریدخدمت کرده و به ادامه خدمتش به مردم ادامه داده است.
این رزمنده آزاده پنج سال از عمر خود را در اسارت نیروهای بعثی عراق طی کرده است. او نیز مانند سایر آزادگان شکنجههایی دیده و کشیده که هنوز آثار آن در جشم و جانش مشهود است. این ایثارگر دیروز و امروز در سال 1344 در روستای قلعهتک چهارمحال و بختیاری به دنیا آمده و دوران خدمت سربازی خود را در جبهه گذرانده است.
رضایی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم میگوید: در منطقه حاجعمران در 35 کیلومتری عراق پاسبخش بودم و چند نیرو از سپاه به منطقه آورده بودم، عصر روز قبل از اسارتم از مقر فرماندهی به وسیله بیسیم مرا احضار کردند و فرمانده از من خواست نیروهای تازه وارد را آموزش دهم و برای ساعت یک بامداد آماده شویم که با شلیک هوایی یکی از درجهداران شروع به سردادن فریاد اللهاکبر کرده و عملیات را آغاز کنیم اما به دلیل اینکه دشمنان داخلی منطقه کردستان، عراقیها را از عملیات با خبر کرده بودند، با شنیدن طنین اللهاکبر ما، فریاد شادی سر داده و کل کشیدند و در این هنگام درگیر شدیم که در این درگیری ساعت 6 صبح 24 اردیبهشت سال 65 اسیر شدم و خط ما را عراقیها اشغال کردند.
وی ادامه داد: در ابتدای ورودمان شکنجههای بسیاری شدیم و در بخشی از منطقه آسایشگاه بودیم، حدود 15 روز از اسارتمان گذشته بود که ما را به آسایشگاه بردند و وقتی میخواستند بیرون بروند و درب آسایشگاه را ببندند گفتند چیزی نیاز ندارید، یکی از اسرا گفت قبله کدام طرف است که این موضوع عراقیها را خیلی برآشفت و میگفتند اینها شکنجه شدهاند و لباسهایشان پر از خون است و گرسنه و تشنهاند اما غذا و آب درخواست نمیکنند و میپرسند قبله کدام طرف است.
رضایی با بیان اینکه صدام به صلیبسرخ اعلام کرده بود اسرای ایرانی مهمان ما هستند، تشریح کرد: در هوای روشن از آسایشگاه بیرون میآمدیم و در هوای روشن هم داخل میرفتیم و هیچگاه طی اسارت شب را ندیدیم. شکنجه میشدیم و حدود هفت ماه خانوادههایمان هیچ اطلاعی از ما نداشتند، سپس نیروهای صلیبسرخ اعلام کردند نامه بنویسید که در این نامه حق داشتیم فقط هشت سطر بنویسیم و 6 ماه طول میکشید تا نامه به دست خانوادهمان در ایران برسد و 6 ماه هم برای بازگشت جواب نامه طول میکشید که در واقع یک سال طول میکشید.
این رزمنده دفاع مقدس عنوان کرد: شکنجههای زیادی میشدیم، غذا بسیار کم میدادند و اگر اعتراض میکردیم باز شکنجه میشدیم اما اسرا حتی یک نان را هم صادقانه بین خود تقسیم میکردند.
این آتشنشان ایثارگر خاطرنشان کرد: بعد از آزادی که به وطن بازگشتیم باورمان نمیشد که آزاد شدهایم و خواهر و برادرمان که هنگام رفتنمان کوچک بودند بزرگ شده بودند و همدیگر را نمیشناختیم.
وی تصریح کرد: در حال حاضر در مملکت مشکل زیاد داریم اما جوانان ما باید با جوانان سایر ممالک فرق داشته باشند و پیرو خط ولایت و پشتیبان ولایتفقیه باشند، دولتهای زیادی آمدند و رفتند برخی صادقانه خدمت کردند و برخی نتوانستند خوب عمل کنند اما جوانان باید صبر داشته باشند تا نتایج مطلوب به بار بنشیند زیرا با صبر و مقاومت نتیجه حاصل میشود.
آزاده دفاع مقدس با بیان اینکه در همه دنیا مشکل وجود دارد، تصریح کرد: در کشور ما دشمنان داخلی بیکاری و تورم را دستمایه فتنهگری کرده و آب را گلآلود میکنند برای جوانان، اما نباید گوشمان به ماهواره و بیگانگان باشد باید گوشمان به سخنان مقام معظم رهبری باشد و ایستادگی کنیم. اگر بخواهیم به حرف دشمن گوش دهیم چه فرقی با دشمن داریم.
وی در پایان با بیان اینکه از راهی که رفتهام پشیمان نیستم، خاطرنشان کرد: خدا را شاکرم که در وطنم هستم و همچنان به مردمم خدمت میکنم.
انتهای پیام/7540/ش