ویترین ۲۷۶

اربعین حسینی

نشکو اِلَیک سَیِدَنا مِن مُفارَقه
نَشکو اِلَیک مِن اَثَرِ نارِ بارقه

نشکو اِلَیک یابنَ نَبی یابنَ مُصطَفی
مِن کِثرة المَوانِعِ مِن هِجر کربَلا

مولا ز جور دَهر به تو شکوه می‌کنیم
نه من ، تمام شهر به تو شکوه می‌کنیم

آتش گرفته‌ایم حسین جان چه آتشی
آیا بُود که دست به دلهای ما کشی؟

دستی که تا به سینه‌ی زینب گذاشتی
با شکوه قهر و ، با غم دل کرد آشتی

ای بر فراز نیزه سرت سر تر از همه
ای در فضیلت و عظمت برتر از همه

ای تربتت شفای مریضانِ بی طبیب
نَشکو اِلَیک یابنَ حَبیب ایهالحَبیب

جابر کجاست بشنود این سوز و آه را؟!
با خود کند شماره ستونهای راه را

ما در هوای کرب و بلا راه می‌رویم
با پای سر به بارگهِ شاه می‌رویم

چشم انتظار لطف شما مانده‌ایم ما
از دست ما بگیر ، که جا مانده‌ایم ما

شعر از استاد کلامی زنجانی

انتهای پیام/