به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، شاید امروزه به سختی بتوان روستایی را در سراسر استان قزوین پیدا کرد که علاوه بر نداشتن راه، نه آب لوله کشی، نه گاز و نه یک سیستم برقرسانی درست و درمانی داشته باشد این در حالی است که اهالی روستای سماق با تمام این مشکلات آن چنان تعصبی به زادگاه مادری خویش دارند که حیرت آدمی را برمیانگیزد.
منابع تامین آب شرب اهالی سماق، چشمههای طبیعی اطراف روستا محسوب میشود، گاز آنها از کپسول تهیه میشود و کابلهای برق نیز به واسطه بادهای خشن کوهستانی یکی پس از دیگری قطع شدهاند؛ اینک با فرا رسیدن شش ماهه دوم سال و فصل سرما، تمام غم دنیا در دل مردم باصفای سماق رخنه کرده چرا که از این پس برق و تلفن روستا بهواسطه تنها یک باد و بوران کاملا قطع میشود و اگر فردی دچار بیماری و یا شرایط خاص جسمانی شود، هیچ راهی برای انتقال وی به شهر وجود ندارد.
چندی پیش دوربین تسنیم مشکلات 15 کیلومتر راه پر پیچ و خم روستای سماق را با جزئیات کامل در گزارشی مجزا به تصویر کشاند؛ باید منتظر بودیم تا عکسالعمل مسئولان را نسبت به این بحران روستایی مشاهده کنیم، چندین روز بعد تمام مسئولان ذیربط به عمق فاجعه محرومیت در روستای سماق اقرار کردند، تنها یک اقرار زیرا قرار نیست اتفاق جدیدی برای اهالی سماق رخ دهد.
علت را از مسئولان جویا شدیم که فرمودند روستای سماق محرومترین روستای استان قزوین به شمار میرود اما با این وجود بودجه کافی برای ساخت راه و برطرف کردن مشکلات آب، گاز و برق این روستا وجود ندارد؛ سوالی که شاید در ذهن هر کنشگر اجتماعی ایجاد شود این است که چرا روستایی که مشمول طرح هادی شده نه راه و نه لوله کشی آب و گاز دارد، آیا وقت آن نرسیده مسئولان شفاف برای اهالی سماق توضیح دهند که بودجه این روستا در کجای بروکراسیهای اداری گم شده است.
گزارش از حسین عسگری فرد و سحر علیخانی
انتهای پیام/ح