گزارش| مرکز حمایتی آموزشی کودک و خانواده در آذربایجان‌ غربی راه‌اندازی شد

گزارش| مرکز حمایتی آموزشی کودک و خانواده در آذربایجان‌ غربی راه‌اندازی شد

گروه استان‌ها- مدیرکل بهزیستی آذربایجان ‌غربی از راه‌اندازی مرکز حمایتی آموزشی کودک و خانواده در استان خبر داد و گفت: کودکان کار و خیابانی پس از جمع‌آوری در دو مرکز ساماندهی کودکان کار و مرکز حمایتی آموزشی کودک و خانواده ساماندهی می‌شوند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، کودکان کار به کودکان کارگری گفته می‌شود که به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می‌شوند که این امر آنها را در بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه و تجربه دوران کودکی بی‌بهره می‌سازد و سلامت روحی و جسمی آنها را تهدید می‌کند.

مشکلات اقتصادی می‌تواند عامل تاثیرگذاری برای افزایش بی‌رویه آمار کودکان کار در سطح کلانشهرها و یا حتی روستاها باشد چرا که باید به‌خاطر داشت که کودکان کار تنها در سطح شهرها نیستند بلکه می‌توان آن را در روستا‌ها نیز مشاهده کرد.

اگر نگاهی به کودکانی که به عنوان کار راهی خیابان‌ها می‌شوند و به مشاغل کاذب دست می‌زنند، داشته باشیم، می‌بینیم در میان آنها کودکانی وجود دارند که بدسرپرست هستند و به دلایلی همچون اعتیاد والدین، فقر و مشکلات خانوادگی ناگزیر هستند به روش‌های مختلف در خیابان امرار معاش کنند.

علی یکی از کودکان کار در ارومیه است که از سن 14 سالگی به دلیل اعتیاد پدرش به جمع‌آوری ضایعات پرداخته است و در خصوص مشکلات خود در این زمینه به خبرنگار تسنیم گفت: وقتی پیشرفت عموها و پسر عموهایم را می‌دیدم دلتنگی عجیبی سراغم می‌آمد و دوست داشتم بزرگ شوم و کار کنم و حداقل خواسته‌های برادر کوچکم را برآورده کنم، وقتی گریه‌های مادرم را به دلیل اعتیاد پدرم می‌دیدم و کاری از دستم برنمی‌آمد، همدرد مادر شده و گریه می‌کردم، به سن 12 سالگی که رسیدم مادرم طاقت این همه بدبختی را نیاورد و از پدرم جدا شد که دردسر و مشکلات ما را چندین برابر کرد.

وی گفت: پدرم مکانیک بود و همه درآمدش خرج اعتیادش می‌شد اما سایه بالا سرمان بود و از روزی که مادرم از پدرم جدا شد، مادرم به عنوان کارگر در باغات مردم کار می‌کرد و با آن مبلغ کمی که از کارگری دریافت می‌کرد روزگارمان را می‌گذراندیم.

علی نوجوان در ادامه می‌گوید: پس از جدا شدن پدر و مادرم اعتیاد پدرم شدت یافت و تمامی ابزارهای کارش را فروخت و آواره کوچه‌ها و خیابان‌ها شد، وقتی وضعیت پدرم را دیدم دیگر درس خواندن را کنار گذاشته به همراه پدرم به جمع‌آوری ضایعات از خیابان‌ها پرداختیم.

وی بیان کرد: کوچک بودم دلم می‌خواست به همراه دوستانم باشگاه بروم و ورزش کنم اما شرایط خانه اجازه نمی‌داد و باید کار می‌کردم چون آرزوهای بزرگی در سر داشتم که یکی از آنها بردن پدرم به کمپ ترک اعتیادش بود که بعد از چندین ماه کار کردن توانستم به همراه عمویم پدرم را به کمپی ببرم.

این نوجوان گفت: در این مدت شب‌ها کار و روزها در بیشتر اوقات استراحت می‌کردم و بعد از چندین ماه پدرم مرخص شد و خوشبختانه حالش  بهتر شده بود، بنابراین دوست داشتم دوباره پدر و مادرم را کنار همدیگر ببینم چون مادرم اطمینان داده بود که اگر پدرت کاملا اعتیادش را ترک کند دوباره سر زندگیش برمی‌گردد به همین دلیل تصمیم گرفتم شبانه‌روز کار می‌کردم تا برای پدرم ماشین بخرم تا راحت‌تر بتوانیم ضایعات جمع‌آوری کنیم که متاسفانه پس از دو ماه پدرم بار دیگر به مصرف مواد روی آورد و این شروع یک بدبختی تازه برایمان بود.

علی در ادامه گفت: اکنون 17 سال دارم و مخارج پدر و مادرم را می‌دهم، آرزوهای بزرگی در سر داشتم که می‌خواستم با درس خواندن به آنها برسم اما شرایط پدر و مادرم چنین اجازه‌ای را به من نداد و امیدوارم بتوانم ‌آرزوهای برادر کوچکم را برآورده کنم.

خبرنگار تسنیم سراغ حسام هشت ساله رفته که در کنار خیابان مقابل ترازویی دیجیتالی نشسته و با نگاهی شیطنت‌آمیز هرزگاهی می‌گوید وزن، وزن دقیق هزار تومان، در مورد درآمد روزانه و علت کار کردنش سوالاتی را می‌پرسم که ابتدا از مصاحبه کردن خودداری می‌کند اما کم کم راضی می‌شود و با بی‌حوصلگی پاسخ سوالات را می‌دهد: حدود سه ماه است که در این خیابان کار می‌کنم و هر چه عایدم شود را شب‌ها به خانواده‌ام می‌دهم تا کمک خرجی برای هزینه زندگی باشد.

وی می‌گوید: دو خواهر و یک برادر بزرگ دارم که برادرم هم در یک فروشگاه بزرگ مشغول به کار است، پدرم کارگر ساختمانی بود به دلیل شغل سختی که داشت دچار دیسک کمر شده است و نمی‌تواند کار کند، من و برادر بزرگم کار می‌کنیم تا بتوانیم کمک خرج خانواده باشیم.

در پاسخ سوال خبرنگار که مدرسه می‌رویی یا نه می‌گوید: بله امسال باید کلاس دوم ابتدایی را بخوانم البته با این وضع کرونا نمی‌توانیم به مدرسه برویم و همچنان آموزش مجازی است که با گوشی برادرم همین ‌جا کنار خیابان می‌توانم درس‌هایم را بخوانم و هم می‌توانم کارم را کنم.

سعید فریور مدیرکل بهزیستی آذربایجان ‌غربی با اشاره به اینکه در نیمه نخست امسال 23 نفر از کودکان کار در رده سنی بین هفت تا 12 سال شناسایی و از سطح خیابان‌ها جمع‌آوری شده است اظهار داشت: همچنین در این مدت 53 نفر از کودکان کار در رده سنی بین 12 تا 14 سال و نیز 10 نفر در رده سنی 15 تا 18 سال از سطح خیابان‌ها جمع‌آوری شده است.

وی با اشاره به اهمیت پیشگیری از شیوع کرونا بین کودکان کار و خیابانی تصریح کرد:کودکان کار نیز در معرض خطر ابتلا به این ویروس قرار دارند و این روزها باید بیشتر به آنها توجه کرد.

مدیرکل بهزیستی آذربایجان‌ غربی خاطرنشان کرد: بهزیستی به عنوان متولی سلامت اجتماعی در ارتباط با پیشگیری از ویروس کرونا در بخش‌های مختلفی اقدامات حمایتی را اتخاذ می‌کند.

وی از راه‌اندازی مرکز حمایتی آموزشی کودک و خانواده در استان خبر داد و اظهار داشت: کودکان کار و خیابانی پس از جمع‌آوری در دو مرکز ساماندهی کودکان کار و مرکز حمایتی آموزشی کودک و خانواده ساماندهی شده و حمایت‌های مختلف مالی، تحصیلی به خود کودکان و خانواده‌های آنها در این مراکز ارائه می‌شود.

فریور اضافه کرد: کودکان کار و خیابانی دارای خانواده، پس از انجام اقدامات مشاوره‌ای و نیز آموزشی تحت شرایطی و نیز با تداوم حمایت‌ها به خانواده بازگردانده می‌شوند و کودکانی که والدین خود را از دست داده باشند تا پیدا شدن سرپرست مؤثر تحت حمایت این مراکز قرار می‌گیرند.

انتهای پیام/7548/ح

پربیننده‌ترین اخبار استانها
اخبار روز استانها
آخرین خبرهای روز
فلای تو دی
تبلیغات
همراه اول
رازی
شهر خبر
فونیکس
میهن
طبیعت
پاکسان
گوشتیران
رایتل
مادیران
triboon