آیتالله حسن رمضانی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در قم، با اشاره به جایگاه بینظیر امام رضا(ع) اظهار داشت: همانگونه که رسول خدا در روایتی فرمودند پارهای از وجود من در سرزمین طوس دفن خواهد شد.
وی افزود: حقیقت پیامبر(ص) در شخصیتش خلاصه میشود که شامل رسالت، نبوت، ولایت، قرب به خدا و منبع علوم و معارف حق است و وقتی شخصیت رسول خدا در این حقایق خلاصه باشد به این موضوع پی میبریم که چرا فرمود پارهای از من در طوس دفن میشود یعنی شعاعی از شعاعهای وجودی و پارهای از رسالت و بخشی از نبوت که منشا هدایت و شفاعت است.
عضو هیئتعلمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با تأکید بر اینکه هر جا نبوت و رسالت باشد منشا هدایت و شفاعت است، بیان کرد: هدایت در دنیا و شفاعت در آخرت است، بنا بر مبنای محکم و رسمی اینکه شفاعت صورت اخروی هدایت است و هدایت صورت دنیوی شفاعت است، در دنیا هنگامیکه تحت تأثیر هدایت انسان کامل قرار بگیریم و از وی تبعیت کنیم این موضوع صورت اخرویاش شفاعت است.
استاد حوزه علمیه عنوان کرد: امام معصوم وجود و حقیقتش در هر جا طلوع کند آنجا را پر از نور و هدایت میکند و این نور و هدایت در قیامت بهصورت شفاعت متجلی میشود، امام رضا(ع) از این حقیقت کلی مبرا نیست بلکه مصداقی از این حقیقت است و با تشریف آوردن به ایران و خراسان هدایت را با خود آورد و خورشید هدایت، شفاعت و ولایت در افق ایران طلوع کرد و از ایران به همهجا نورش منتشر میشود.
آیتالله رمضانی تصریح کرد: در زمان مأمون هنگامیکه مقدمات و مناظرات علمی امام رضا(ع) فراهم شد اگرچه دولت ظالم به نیت استفاده از امام(ع) این کار را انجام نداد و تلاش کرد مایه خفت برای حضرت باشند و ازنظر فاسد خود امام را مفتضح کنند ولی هرکسی که با خورشید مقابله کند خود را محروم میکند، امام رضا(ع) همانند خورشیدی است که هرکسی بخواهد جلوی نور آن را بگیرد قطعاً برنورانیت وی میافزاید.
وی ادامه داد: حکومت مأمون تلاش میکرد نقش و جایگاه حضرت رضا(ع) را خفیف جلوه دهد ولی خورشید ولایت منشا هدایتها شد، هنگامیکه دانشمندان قومی در برابر حقیقت سر تسلیم فروآوردند هرکسی به آن بزرگ اقتدا کرده باشد تحت تأثیر بزرگان قرارگرفته و به پیروی از بزرگان قدم برمیدارد.
عضو هیئتعلمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی خاطرنشان کرد: بزرگان علمی آن زمان در برابر حقیقت علمی امام رضا(ع) تسلیم شدند و پذیرفتند که علم و معرفت و نور و هدایت امام رضا(ع) الهی و لدنی است و با بقیه علوم تفاوت دارد که این موضوع نقطه عطفی در تاریخ تشیع شد.
انتهای پیام/452/ش