به گزارش خبرگزاری تسنیم، به نقل از روابط عمومی کتابخانه ملی، علی اوجبی مدیر کل کتابهای خطی و نادر سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، در تشریح کتاب «ادویه مفرده» گفت: کتاب «الجامع لأقوال القدماء والمتحدثین من الاطباء و المتفلسفین فی الادویة المفردة» که پیشینیان از آن با عنوان «ادویه مفرده» یاد میکردند؛ از شاهکارهای حوزه داروشناسی است که تمامی پزشکان معاصر آن را ستوده و در آثار خود از این کتاب بهرهها بردهاند.
وی افزود: «ابن میمون» در شرح «اسماء العقار» به استفاده خود از این کتاب اشاره کرده است. «ابن بیطار» نیز بارها به نقل از آن پرداخته است. همچنین «مقری تلمسانی» به طور مستقیم از این کتاب مطالبی را نقل کرده است. همه این نقلها و برداشتها به اضافه مختصری که «عبداللطیف بغدادی» به آن اشاره کرده، نشان دهنده رواج و محبوبیت این کتاب در میان پزشکان و داروشناسان سدههای بعدی است.
اوجبی درباره نویسنده این کتاب نیز توضیح داد و یادآور شد: ابوبکر حامد بن سمجون (درگذشته اوایل سده پنج قمری/11میلادی) یکی از بزرگترین پزشکان، داروشناسان و ادیبان اندلسی است که در روزگار «منصور محمد بن ابی عامر» از وزرای اموی دوستدارعلم در اندلس میزیسته است.
وی ادامه داد: از جزئیات حیات «ابن سمجون» چیزی نمیدانیم، اما با توجه به شکوفایی علمی و محیط مستعد فرهنگی در اسپانیای اسلامی آن روزگار میتوان گفت «ابن سمجون» که از زندگی آسودهای برخوردار بوده، دوران کودکی و نوجوانی خود را در قرطبه اندلس گذرانده و از محضر استادان عصر به خوبی بهره جسته است. نقل قولهای فراوان او از آرای صاحب نظران پیشین، حاکی از عمق و گستردگی مطالعات اوست که بدون تحصیل در نزد استادان فن میسر نمیشود.
مدیر کل کتابهای خطی و نادر سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران تصریح کرد: ابوبکر حامد بن سمجون آثار اندکی را به رشته تحریر در آورده که از هیچ یک نشانی در دست نیست. آثاری چون «قرابادین» در داروهای ترکیبی و نیز کتابی در علم بدیع. و تنها اثر برجای مانده از وی «ادویه مفرده» در داروهای غیر ترکیبی است.
اوجبی ادامه داد: افزون بر تمامی ویژگیهای یاده شد، کتاب «ادویه مفرده» حاوی نکات ابتکاری و نوآرویهای «ابن سمجون» در داروشناسی نیز بوده که اهمیت آن را دو چندان کرده است. «ابن سمجون» در «ادویه مفرده» داروها را نه بر اساس الفبای عربی، بلکه به ترتیب الفبایی کهن سامی سامان بخشیده است. همچنین جزء نخست این اثر شامل مقدمه و حروف الف، ب، ج، د، ه است.
وی درباره نسخه «ادویه مفرده» نگهداری شده در کتابخانه ملی اضافه کرد: «مایرهوف»، پژوهشگر آلمانی در سال 1940 میلادی اعلام کرد که این اثر بیبدیل داروشناسی مفقود است و هیچ نشانی از آن در دست نیست؛ این در حالی است که «س. فولتون» در سال 1936 میلادی بخشی از آن را در کتابخانه بریتانیا شناسایی و معرفی کرده بود. بعدها «پل کهله» بخشی از آن را در کتابخانه با «دلیان آکسفورد» کشف کرد و همان را به همراه اصل عربی به آلمانی ترجمه و منتشر کرد.
اوجبی ادامه داد: سرانجام به کوشش «فؤاد سزگین» بخشی دیگر از این دایرةالمعارف داروشناسی در کتابخانه احمد ثالث استانبول یافت شد. «سزگین» در سال 1412قمری/1992 میلادی تمام بخشهای شناخته شده را به صورت عکسی در چهار مجلد چاپ کرد و در مقدمه تصریح داشت که مقدمه ادویه مفرده و حروف ا، ب، ج، د، و ه مفقود است.
وی تصریح کرد: خوشبختانه در اوایل سال 1396 کتابخانه ملی به لطف الهی با تلاشها و جستجوهای فراوان کارشناسان خود، توفیق این را یافت تا این حلقه مفقوده را در کتابخانه شخصی مجموعهدار تبریزی بیابد و بدین ترتیب این مجموعه بینظیر پزشکی را کامل کند. به یاری خدا بهزودی عکس این نسخه نویافته که بخش آغازین کتاب «ادویه مفرده» ابن سمجون را تشکیل میدهد در قالبی نفیس و فاخر و در ادامه به همت گروهی از محققان این حوزه، متن تصحیح شده آن به زیور طبع آراسته خواهد شد.
انتهای پیام/