به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بهاره ثاقب کارشناس محتوای موسیقی دیجیتال در برنامه رادیوییِ «ارغنون» با اشاره به بسترهای فروش آنلاین موسیقی، گفت: هر وبسایت یا نرمافزاری که در بستر اینترنت محتوای موسیقیایی را در اختیار کاربران بگذارد، به عنوان بستر آنلاین فروش موسیقی شناخته میشود. اولین بسترهای فروش آنلاین موسیقی در خارج از ایران از سال 1993 میلادی با انتشار موسیقیهای زیرزمینی به صورت رایگان کار خودشان را شروع کردهاند.
وی ادامه داد: در سال 2000 میلادی اولین بستر فروش قانونی و پولی موسیقی در اینترنت – music33 – تأسیس شد. کمپانی سونی پس از الهام گرفتن از سایت «موسیقی33» به بازار فروش آنلاین موسیقی ورود کرد. کمپانی سونی به دلیل ایجاد تجربهای بد برای کاربران و گران بودن قیمت قطعههای موسیقی شکست خورد. در سال 2000 کمپانی سونی به ازای فروش هر قطعه موسیقی 3 دلار دریافت میکرده است.
این کمپانی در بازار موسیقی – غیر آنلاین – جایگاه خوبی داشت. اما به دلیل عدم شناخت دقیق از بازار موسیقی آنلاین و انجام تجربههای اول در این حوزه، در بازار فروش آنلاین موسیقی شکست خورد.
این کارشناس محتوای موسیقی دیجیتال گفت: صاحبان محتوای موسیقی در نرخگذاری اثر خود محدودیت ندارند. نرخ آلبومهای موسیقی بر اساس سطح درآمد مردم و کیفیت موسیقی تولید شده تعیین میشود. اولین بسترهای فروش آنلاین موسیقی در ایران در سال 2010 شکل گرفت. ایران با هفت سال تأخیر – در مقایسه با سایر کشورهای جهان – به بازار موسیقی دیجیتال وارد شد.
ثاقب تأکید کرد: پلفترمهای ایرانی در ابتدای مسیر – سال 2010 – با کپیبرداری از نمونههای خارجی کار خودشان را شروع کردند، چرا که تکنیکهای نرمافزاری خارج از ایران بسیار پیشرفتهتر و بهتر بودند. بیشتر فعالان فروش محتوای دیجیتال در ایران متخصصان حوزه نرمافزار بودند و از موسیقی سررشته نداشتند.
بهاره ثاقب تصریح کرد: پلتفرمهای موسیقی در حالت کلی به دو شیوه «دانلود» یا «پخش زنده» موسیقی را در اختیار مخاطب میگذارند.
برنامه ارغنون با موضوع بررسی تاریخ فروش موسیقی دیجیتال در فضای مجازی، با حضور بهاره ثاقب (کارشناس محتوای موسیقی دیجیتال) از شبکه رادیویی گفتوگو روی آنتن رفت.
انتهای پیام/