گزارش| دلایل و چشم انداز تنش بین ترکیه و فرانسه

گزارش| دلایل و چشم انداز تنش بین ترکیه و فرانسه

اظهارات ضد اسلامی امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه برای جهان اسلام قابل تحمل نیست اما این موضوع، یگانه دلیل تنش‌های اخیر بین آنکارا و پاریس نیست و انگیزه‌های دیگری هم در میان است.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، اغلب روزنامه های چاپ آنکارا، امروز در تیتر و عکس صفحه نخست و در حال و هوایی حماسی، علیه امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه موضع گرفته و این جمله اردوغان را منتشر کردند که به تازگی گفته است: «ماکرون، نیاز به درمان روانی دارد.»

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

بیان این جمله تند اردوغان کافی بود تا فرانسه، نه تنها سفیر خود را از آنکارا بازگرداند، بلکه سفر ترکیه در پاریس را نیز به وزارت امور خارجه، فرا خوانده و مراتب اعتراض پاریس را اعلام کند.

همه این تفاقات پس از آن روی داده که ماکرون، در چند توییت، به مقدسات مسلمانان توهین کرد و دولت اردوغان تلاش کرد تا همه اختلافات بین آنکارا و پاریس را به این موضوع گره بزند.

این در حالی است که پیش از آن و قبل از کشته شدن معلم فرانسوی نیز، تنش بین آنکارا و پاریس به حد اعلی رسیده بود. به عبارتی دیگر، بدون تردید اظهارات ضد اسلامی امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه برای جهان اسلام قابل تحمل نیست اما این موضوع، یگانه دلیل تنش های اخیر بین آنکارا و پاریس نیست و انگیزه های دیگر هم در میان است.

از سارکوزی تا ماکرون

نیکولا سارکوزی رئیس جمهور اسبق فرانسه، سیاستمداری بود که با تمام توان خود، علیه ترکیه موضع می گرفت. او بارها اعلام کرد که عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا، یک فاجعه و به مثابه مرگ اروپا خواهد بود.

سارکوزی معتقد بود که ترکیه به آسیا و جهان اسلام تعلق دارد و نباید وارد اروپا شود. در دوران او نیز، استفاده از کارت ارامنه و تهدید مداوم ترکیه در مورد به رسمیت شناختن ادعاهای تاریخی 1915 میلادی، روابط بین فرانسه و ترکیه را تیره کرد و هر دو کشور سفرای خود را به خانه فرا خواندند.

اما بعدها در دوران فرانسوا اولاند، رابطه تا حدی ترمیم شد. در دوران اقتدار امانوئل ماکرون جوان،در آغاز، رابطه بین ترکیه و فرانسه اندک اندک به سمت فاز گل و بلبل پیش رفت. اما بعدها اتفاقات دیگری روی داد که این فاز را عوض کرد.

کشور ترکیه ,

 

امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه 24 آوریل را روز ملی یادبود نسل کشی ارامنه اعلام کرد. در همان زمان، آنکارا این اقدام را تلاشی از سوی وی برای منحرف کردن افکار عمومی از بحران داخلی یعنی «تظاهرات جلیقه زردها» دانست. همچنین، آنکارا پاریس را متهم کرد که تلاش می کند از حوادث تاریخی کشورهای جهان به عنوان ابزاری سیاسی استفاده کند.

ترکیه در دو میدان حساس لیبی و شرق مدیترانه هم، یک بار دیگر شاخ به شاخ شدند و اگر پادرمیانی ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو نبود، احتمالاً ناوهای ترکیه و فرانسه در سواحل لیبی، رسماً یک جنگ تازه را کلید می زدند.

ترکیه در یک اقدام اطلاعاتی – امنیتی پیچیده و با تکیه بر اسناد ارائه شده از سوی فردی به نام متین اوزدمیر، توانست اعضای یک شبکه جاسوسی وابسته به سرویس اطلاعاتی فرانسه را در استانبول دستگیر کند که در حال جمع آوری اطلاعات در مورد برخی چهره های دینی و مراکز فرهنگی جای گرفته در دل مساجد بودند.

کشور ترکیه ,

در ماه های اخیر نیز، فرانسه تلاش کرد تا یک اجماع اروپایی علیه ترکیه به راه بیاندازد و کاری کند که این کشور، با تحریم اقتصادی اتحادیه اروپا روبرو شود. اما کشورهایی همچون مالت و ایتالیا به داد ترکیه رسیدند و آلمان نیز با تبعیت از سیاست موازنه و تعادل، ترجیح داد به اهمیت نقش ترکیه در منطقه اشاره کند و به خاطر ترس از موضوعاتی همچون مهاجرین، رشته را نگه دارد.

در مجموع باید گفت، تنش و اختلاف بین فرانسه و ترکیه، به ویژه در دوران اقتدار حزب عدالت و توسعه و گفتمان فکری و سیاسی تیم اردوغان، رویدادی عجیب و غیرقابل پیش بینی نیست و با توجه به تابلوی سیاسی فعلی در شرق مدیترانه، لیبی، قره باغ و پرونده های دیگر، نباید انتظار داشت که این آتش به تمامی فرو بنشیند.

چرا اردوغان، فقط با سارکوزی درگیر می شود؟

اظهارات تند رئیس جمهور ترکیه و رهبر حزب عدالت و توسعه و توصیف ماکرون به عنوان یک بیمار روانی، این سوال را به ذهن متبادر می سازد که چرا اردوغان به این تندی به ماکرون حمله می کند؟

در پاسخ باید گفت: این فقط ماکرون نیست که مورد نوازش کلامی اردوغان قرار گرفته و در چندین مورد، با لحنی اندکی متعادل تر، به نخست وزیر هلند، صدراعظم آلمان و دیگر چهره های اروپایی نیز تاخته است.

اما در مقابل، حتی با وجود توییت های تهدیدآمیز و نامه توهین آمیز دونالد ترامپ، اردوغان در برابر او سکوت کرد و در مواردی که با روسیه و چین نیز دچار اختلاف نظر شده، از همین رویه تبعیت کرده است. شاید به این دلیل که اولاً هزینه های سرشاخ شدن با آمریکا، روسیه و چین برای ترکیه بسیار سنگین است و دوم این که آنکارا، این واقعیت را دریافته که اروپایی ها، خیلی راحت خشمگین نمی شوند و شاید نباید از اقدامات واکنشی آنها، چندان نگران بود.

روزنامه های ترکیه چه می گویند؟

اغلب روزنامه های طرفدار حزب عدالت و توسعه، امروز اظهارات اردوغان علیه ماکرون را منعکس کردند.

روزنامه تقویم، که ید طولایی در تحقیر مخالفین ترکیه دارد و معمولاً با تیتر و عکس به چالش کشیده شده و دستکاری شده، خشم خود را نشان می دهد، به جای کلمه اروپا، لفظ توهین آمیزی به کار برده و تصویر کارگری را نشان داده که در حال پاک کردن عکس ماکرون از روی یک دیوار است. اما روزنامه ینی شفق، تنها به بازتاب جمله اردوغان علیه ماکرون اکتفا کرده است.

در همین حال، روزنامه دیریلیش پُستا، نماد مشهور نازیسم را در کانون ستاره های پرچم اتحادیه اروپا قرار داده و عکس چند شخصیت ملی گرا و نژادپرست اروپایی را زیر آن چاپ کرده است.

کشور ترکیه ,

در یک جمع بندی کلی باید گفت: اغلب روزنامه ها و رسانه های وابسته به حزب عدالت و توسعه، موضوع تنش لفظی بین اردوغان و ماکرون را از قواره اختلافات دو کشور بیرون برده و آن را به یک فاز ضداروپایی منتقل کرده اند.

اما روزنامه های مخالف دولت از کنار این موضوع گذشتند و خبر و گزارش های مربوط به این رویداد را به شکلی منعکس کردند که نشان دهند اظهارات تند اردوغان علیه فرانسه، موجب آن شده که ین کشور اروپایی، سفیر خود را از آنکارا به پاریس بازگرداند.

مسیر پیش رو

با توجه به رویدادهای چند سال اخیر و مشی عمل گرایانه دولت برآمده از حزب عدالت و توسعه، می توان چنین پیش بینی کرد که این بار نیز همچون گذشته، ترکیه و فرانسه از فاز پر تنش فعلی بازگردند و باز هم به روزهایی برگردند که در عکس ها و تصاویر مربوط به دیدارهای اردوغان و ماکرون، شاهد حرکات و رفتارهای صمیمانه و دوستانه بودیم.

کشور ترکیه ,

در مورد دوران جدید رفع کدورت و تنش در روابط آنکارا – پاریس، باید گفت، این هدف بستگی به چند فاکتور و سناریوی مهم دارد و اصلی ترین پیش شرط های تغییر وضعیت فعلی رابطه به وضعیتی آرام تر، در گرو این مسائل است:

1.تا زمانی که کشمکش مربوط به دعوای تاریخی بین ترکیه و ارامنه پایان پیدا نکند، همواره این پتانسیل در اختیار لابی ارامنه فرانسه خواهد بود که دولت را علیه ترکیه تحریک کند. اگر چه حل این مشکل در میان مدت قابل تصور نیست اما دست کم، تثبیت وضعیت پر تنش کنونی قره باغ، به فرو نشستن شور و هیجان روابط بین پاریس و آنکارا، کمک خواهد کرد.

2.تنش در شرق مدیترانه، یک موضوع جدی است و اگر اختلافات ترکیه با قبرس و یونان ادامه پیدا کند، زمینه برای حمایت فرانسه از آن دو کشور و تحریک بخشی از اتحادیه اروپا علیه ترکیه، مهیا خواهد بود.

3.در ماجرای لیبی نیز، ترکیه و فرانسه، دو دیدگاه متفاوت دارند و در آن حوزه نیز، ظرفیت برای تنش بین آنکارا و پاریس وجود دارد.

انتهای پیام/

واژه های کاربردی مرتبط
واژه های کاربردی مرتبط
پربیننده‌ترین اخبار بین الملل
اخبار روز بین الملل
آخرین خبرهای روز
فلای تو دی
تبلیغات
همراه اول
رازی
شهر خبر
فونیکس
میهن
گوشتیران
رایتل
مادیران
triboon
طبیعت