به گزارش تسنیم، از گذشته تاکنون کشورهای عربی و در رأس آنها شیخنشینان حوزه خلیج فارس برای محافظت از حکومت خود متکی به استراتژی دشمنی با قدرتهای منطقه از خلال دوستی با قدرتهای خارجی که مهم ترین آنها ایالات متحده آمریکا است، بودهاند.
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
رژیمهای عربی به این منظور همزمان با روی کار آمدن هر دولت جدید در آمریکا سرمایهگذاریهای متعددی برای برقراری روابط نزدیک با آن انجام میدهند. مناسبات میان اعراب و آمریکا از دیرباز به این شکل بوده که واشنگتن در ازای دریافت باجهای هنگفت از کشورهای عربی وعده حمایت از آنها را در برابر تهدیدهای داخلی و خارجی میدهد؛ درحالی که روی زمین اگر منافع خودش در میان نباشد قدمی برای رژیمهای عربی برنمیدارد. اما با این وجود کشورهای مذکور عربی قصد ندارند از خدمت بیحساب به آمریکا دست بکشند.
همانطور که گفته شد رژیمهای عربی برای محافظت از حکومت خود و نه ملت یا منافع ملی به ایالات متحده تکیه کرده و تاکنون با استفاده از اصلیترین منبع درآمد خود یعنی نفت، آمریکاییها را راضی نگه داشتهاند. این درحالی است که طبق تحقیقات انجام شده قدرت نفتی شیخنشینان عرب مراحل پایانی خود را طی میکند. در همین زمینه سال 2016 «جرمان جریو» رئیس یک بانک روسی دربارۀ اقتصاد نفتی کشورهای حاشیۀ خلیج فارس گفت که دوران خوش اقتصاد نفتی کشورهای حوزه خلیج فارس، درسال 2030 به پایان خواهد رسید.
هزینه بیحساب و کتاب اعراب برای جلب رضایت آمریکاییها
این امر حاکی از عدم درایت سران عرب است؛ به طوری که نه تنها به معیشت و منابع درآمد نسلهای آینده اهمیت نمیدهند، بلکه ماهیت روابط خود با آمریکا را نیز از یاد بردهاند. دولتهای مختلف آمریکا بارها به این واقعیت اشاره کردهاند که حمایت آنها از حکومتهای عربی تا زمانی ادامه خواهد داشت که مطالبات مالی واشنگتن را تامین میکنند.
اما در سالهای اخیر مناسبات میان کشورهای عربی به ویژه عربستان سعودی و امارات با آمریکا تا حدی از سطح دولتی خارج و وارد بعد روابط شخصی شد.
سال 2016 «دونالد ترامپ» در کمپین انتخاباتی خود گفت که عربستان سعودی به عنوان گاو شیرده آمریکا طبق درخواست واشنگتن طلا و دلار تولید میکند و زمانی که منابع آن تمام شد آمریکاییها دستور میدهند که آن را ذبح کنند. پس از آن انتظار میرفت این سخنان ترامپ خشم آل سعود را برانگیزد اما دقیقاً عکس این حالت اتفاق افتاد. سعودیها در برابر این تحقیر علنی سکوت کردند و محمد بن سلمان، ولیعهد جوان عربستان احساس کرد دونالد ترامپ همان کسی است که میتواند او را بر تخت پادشاهی عربستان بنشاند؛ البته به این شرط که او رئیس جمهور آمریکا را با طلاها و دلارهای سعودی راضی نگه دارد.
در طرف مقابل دونالد ترامپ از طریق جرد کوشنر، داماد و مشاور ارشد خود می دانست که محمد بن سلمان از او چه می خواهد. همانطور که در کتاب «آتش و خشم» آمده، ترامپ صراحتا اعلام کرد که کوشنر و ایوانکا ترامپ ، همسر وی پشت رسیدن بن سلمان به ولیعهدی عربستان بودند؛ چرا که ترامپ گفته بود این مرد متعلق به ماست. در عوض این لطف آمریکاییها به محمد بن سلمان، وی خزانه سعودی را به روی ترامپ گشود و حدود یک تریلیون دلار به عنوان بخشی از معاملات تسلیحاتی و سرمایه گذاری به اقتصاد ایالات متحده تزریق کرد تا ترامپ بتواند از طریق این دلارها میلیونها فرصت شغلی برای آمریکاییها فراهم کرده و دستاوردی جهت تبلیغات برای انتخابات ریاست جمهوری داشته باشد.
از چهار سال گذشته ترامپ بارها با استفاده از عبارت «گاو شیرده» برای عربستان بارها در محافل مختلف سعودیها را تحقیر کرده؛ اما ریاض همواره بیچون و چرا در خدمت خواستههای او بوده است.
سرمایهگذاری صدها میلیون دلاری امارات و عربستان برای کمپین ترامپ
لابی عربستان و امارات با بیش از 200 دفتر، با کنگره و 18 مرکز پژوهشی و بیشتر رسانههای اصلی آمریکا در ارتباط بوده و کانالهای ارتباطی بزرگی را ایجاد کرده اند. این لابیها در راستای تعیین خطوط رسانهها به شکل موثری با روزنامهنگاران و خبرنگاران بیشتر رسانههای داخلی آمریکا همکاری دارند. در واقع آنها با تزریق پول به اندیشکدههای آمریکایی، سیاستهای خود را توسط این اندیشکدهها نظریه پردازی میکنند. بنابراین طبیعی بود که در صورت پیروزی نامزد مورد نظر این لابیها، سیاست خارجی آمریکا در منطقه غرب آسیا تحت الشعاع نظرات عربستان و امارات قرار بگیرد.
دادستانی آمریکا اواخر 2019 هشت نفر از جمله «احمد الخواجه» سرمایهدار آمریکایی با اصلیت لبنانی و «جورج نادر» شهروند آمریکایی لبنانیتبار و مشاور سابق «محمد بن زاید» ولیعهد امارات را به اعطای غیر قانونی 5/3 میلیون دلار به کارزار انتخاباتی ترامپ در سال 2016 متهم کرد. اما مدتی بعد «احمد الخواجه» اعتراف کرد که دولتهای سعودی و امارات دهها و بلکه صدها میلیون دلار به طور غیرقانونی برای کارزار تبلیغاتی دونالد ترامپ در سال 2016 هزینه کردهاند تا او به قدرت برسد و دست به مقابله با ایران بزند.
چندی پیش در آستانه انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده روزنامه صهیونیستی اسرائیل هیوم در گزارشی به نقل از دو منبع ارشد بحرینی و اماراتی نوشت که کشورهای عربی منطقه خلیج فارس به شکل مستقیم کمکهای مالی هنگفتی به کمپین ترامپ میکنند. حتی رسانههای وابسته به این کشورها و در راس آنها شبکه سعودی العربیه در ماههای اخیر فعالیتهای خود را بر جلب رأی اعراب مقیم آمریکا به نفع دونالد ترامپ متمرکز کرده بود.
هزینه سیاسی رژیمهای عربی برای واشنگتن
سرمایهگذاری کشورهای عربی برای جلب رضایت آمریکاییها تنها مربوط به بعد مالی نیست و هزینه سیاسی که در این زمینه پرداخت میکنند بسیار بزرگتر از آن است.
کشورهای امارات و بحرین با امضای توافق ننگین عادیسازی روابط با رژیم اشغالگر صهیونیستی تحت حمایت مستقیم عربستان سعودی در راستای تبلیغات انتخاباتی ترامپ ، راه برگشتی برای خود در جامعه عربی باقی نگذاشتند و خطر شورش مردمی و آشوبهای داخلی به دنبال این تصمیم هرلحظه آنها را تهدید میکند.
نکته قابل توجه اینجاست که این کشورها با تکیه بر حمایتهای ترامپ دست به این اقدام خطرناک زدند و همانطور که دیدیم همه تلاش خود را برای پیروزی وی در انتخابات آمریکا به کار بستند. ولیعهد سعودی نیز که برای امضای توافق سازش با اشغالگران قدس لحظهشماری میکند منتظر نتیجه انتخابات آمریکا بود که با شکست ترامپ عادیسازی سعودیها با صهیونیستها باز هم به تعویق افتاد.
هزینههای بایدن برای اعراب
البته منظور آن نیست که سیاستهای «جوبایدن» که اخیر خبر پیروزی وی در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا منتشر شده، جدا از سیاست استعماری و زیادهخواهیهای ایالات متحده باشد؛ اما مصیبتی که رژیمهای عربی امروز به آن دچار شدهاند قمار بزرگی است که با تکیه بر ابقای ترامپ برای چهار سال دیگر در کاخ سفید، انجام داده و اکنون خود را بازنده میبینند.
در واقع اکنون شیخنشینان خلیج فارس ناچارند پس از یک سرمایه گذاری گران قیمت سیاسی و مالی برای دونالد ترامپ، همه آنها را برای دولت بایدن تکرار کنند. اما از آنجایی که دموکراتهای ایالات متحده با وجود رقابت با جمهوریخواهان در خدمت به رژیم صهیونیستی، در عین حال همواره سیاستهای سختگیرانهای در قبال کشورهای عربی داشتهاند مشخص نیست این بار اعراب مجبور به پرداخت چه هزینهای برای جلب رضایت آنها شوند.
به گفته اغلب کارشناسان و تحلیلگران، اشتباه بزرگ رژیمهای عربی در سیاست خارجی این است که به جای همگرایی با کشورهای منطقه و تشخیص صحیح دوست و دشمن با تعهد به مواضع و منافع ملی، تلاش میکنند تا هربار خودشان را به یکی از روسای جمهور آمریکا نزدیک کنند و با باجهای بدون حساب و کتاب به دنبال تضمینی برای بقای حکومت غیر مردمی خود باشند.
درواقع این کشورها برای محافظت از خودشان امید به کشوری بستهاند که حتی قدرت مدیریت و برگزاری منطقی یک انتخابات را ندارد و همانطور که از شواهد پیداست مشخص نیست طی هفتهها و ماههای آینده چه سرنوشتی در انتظار آمریکاییها باشد.
انتهای پیام/