به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کاغذ در بازار آزاد همچنان سیر نزولی خود را در پیش گرفته است، بر این اساس امروز سهشنبه قیمت هر بند کاغذ چاپ و تحریر 70 در 100 با گرماژ 70 گرمی 370 هزار تومان بوده است. همچنین سایر انواع کاغذ نیز با کاهش قیمت مواجه شدهاند، در این میان کاغذ روزنامه تنها با چند هزار تومان افزایش روبرو بوده است.
با توجه به ادامهدار بودن رکود موجود در بازار به نظر میرسد که قیمت کاغذ در ماههای پیش رو نیز با کاهش و افزایش چندانی مواجه نشود، شاید دوباره در مقاطعی به مرز 400 هزار تومان نزدیک شود، اما این افزایش و کاهشها مقطعی است.
از سوی دیگر کاغذ تولید داخل که عمدتا توسط کارخانه چوب و کاغذ مازندران تولید میشد و در ماههای گذشته امیدی برای جایگزین شدن آن با کاغذ وارداتی در صورت حمایتهای دولت برای تولید به وجود آمده بود، حالا با توقف خط تولید آن به دلیل نبود چوب و عدم تعهدات برای تامین، در بازار عرضه نمیشود.
این برای دلسوزان تولید کاغذ در ایران که با وعده جهانگیری در ابتدای سال به جهت حمایت از تولید کاغذ اندکی امیدوار شده بودند، خبر خوشی نیست.
از سوی دیگر واردات کاغذ نیز در نیمه دوم سال چندان انجام نمیشود، با وجود تایید ثبت سفارشها در کوتاهترین زمان و تخصیص ارز نیمایی برای واردات کاغذ به گفته واردکنندگان انگیزهای برای واردات وجود ندارد، چرا که رکود حاکم بر بازار قیمت کاغذ را کمتر از قیمت تمام شده کرده است و کسی علاقهای به سرمایهگذاری ندارد.این موضوع قطعا تاثیرات خود را در نیمه دوم سال آینده نشان خواهد داد.
اما تولید کاغذ در ایران در دو سال اخیر به بیراههای رفته است که عمده کارشناسان بازار کاغذ از آن نگران هستند و مسئولان وزارت صمت را در این میان مقصر میدانند و آن تولید کاغذ از سنگ است. کاغذی که بنا به گفته کارشناسان نه جوهر رویش به درستی چاپ میشود و نه به لحاظ وزنی مناسب است. این کاغذها هم از وزن سنگینی برخوردار هستند و هم از کیفیت لازم برای چاپ بهره نمیبرند.
به این باید دارا بودن لایهای گرانول که در طبیعت جذب نشده و قابل بازیافت نیست را نیز افزود.
موضوعی که رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا نیز به آن انتقاد کرده و میگوید: تولید کاغذ از سنگ در همه جای جهان منسوخ شده است و حالا ما آمدهایم با آن کمر به قتل محیط زیستمان بستهایم.
به نظر میرسد سال جاری که به دلیل شیوع اپیدمی کرونا ضربالاجلی برای واردات کاغذ وجود نداشت و مصرف پایین آمده بود، از سوی دیگر ارزی نیز برای واردات این کالا اختصاص پیدا نکرد، یک فرصت طلایی برای آزمون و خطا در تولید و نزدیک شدن به خودکفایی بود که متاسفانه از دست رفته است، اگر نصف رقمی که سال گذشته دولت برای واردات کاغذ به کشور اختصاص داد، صرف حمایت از تولید این کالا در کشور شده بود، در تولید کاغذ چاپ و تحریر به خودکفایی حداقل یک گام نزدیکتر شده بودیم. مشخص نیست که چه زمانی میخواهیم مطمئن شویم که راهحل کاغذ در داخل کشور و از قلب جریان تولید میگذرد نه واردات آن.
انتهای پیام/