به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، مهمترین شاخص سلامت اقتصادی جوامع، تولید است. ایجاد فرصتهای شغلی، تولید محصول و فراوردههای مورد نیاز بازار و مصرفکننده، حاصل تفکر کارآفرینانه است و براساس پژوهشهای علمی سالمترین افراد جامعه تولیدکنندگان هستند چراکه نابترین قدرت انسان همانا خلق کردن و تولید است و کسانی که از این قدرت بهره میبرند در سلامت خود، اجتماع و خانواده از ابعاد مختلف نقشآفرینی میکنند.
تولید موجب رونق اقتصاد، استفاده از توان افراد مستعد، باانگیزه، خلاق و جویای کار و بهرهمندی از منابع داخلی است که علاوهبر کارآفرینی و مشغول کردن تعداد زیادی از اهالی هر منطقه موجب رشد و شکوفایی صنعت و رقابت در بازارهای جهانی میشود.
راهاندازی واحدهای کوچک و بزرگ تولیدی پروسهای زمانبر است که با شرایط تحریم اقتصادی گاهاً طاقتفرسا میشود و باید هفتخوان رستم را برای رسیدن به مقصود در این شرایط طی کرد.
در چهارمحال و بختیاری که چند دههای بیش نیست که به استانهای صنعتی کشور پیوسته، شاید این دشواری بیشتر بهچشم آید و با شرایط جغرافیایی، دوری از مرکز و کمبود امکانات شاید بهقول قدیمیها کار هر کس نباشد خرمن کوفتن اما امیدواری حرف دیگری میزند و افراد خلاق با ایدههای کارآفرینانه، حتی در شرایط تحریم اقتصادی شدید، رکود، تورم، کمبود امکانات و هزاران مشکل و مصائب دیگر دل به دریا میزنند و کسب و کار راهاندازی میکنند که البته با بیکاری که در استان ما همچنان جولان میدهد، کارآفرینی در حد نان شب مهم و ضروری است.
در این گزارش قصد داریم نظرات یکی از کارآفرینان و تولیدکنندگان چهارمحال و بختیاری را دریابیم و به مزایا و معایب کارآفرینی از پنجره دید او نگاه کنیم.
عبدالصمد پناهی، کارآفرین و تولیدکننده روغن موردنیاز کارخانههای خوراک دام، طیور و آبزیان استان چهارمحال و بختیاری در گفتوگو با خبرنگار تسنیم میگوید: ابتدا در کار تولید روغن خوراکی مشغول بودم و میدیدم که مرغداران برای تهیه خوراک مرغ، روغنهای خوراکی میخرند و استفاده میکنند در حالیکه روغن خوراکی با هزینه بالا و در بستهبندی گرانقیمت تولید میشد اما به مصرف خوراک مرغ یا آبزیان میرسید.
وی ادامه داد: مواجهه با این مسائل موجب شد برای تولید روغن موردنیاز در خوراک دام، طیور و آبزیان، به صورت ارزانقیمت با بستهبندی ارزان یا بهصورت فلهای انگیزه پیدا کنم و تلاش کنم که روغن مناسب در اختیار مرغداران و آبزیپروران قرار دهم.
کارآفرین استان چهارمحال و بختیاری افزود: از سال 1382 کار تولید روغن موردنیاز خوراک آبزیان، دام و طیور را با تولید اسید چرب که از روغن نباتی استحصال میشود در یک کارگاه کوچک با دو نفر نیرو آغاز کردم.
وی با بیان اینکه در سال 1388 تصمیم گرفتم خط تولید این روغن را راهاندازی کنم، عنوان داشت: کارخانه تولیدی را از سال 1390 در شهرکرد راهاندازی کردیم که در حاضر 9 نفر به صورت ثابت و مستقیم در این واحد تولیدی اشتغال دارند و حدود 15 نفر به صورت غیرمستقیم مشغول کار هستند.
کارآفرین تولید خوراک دام، طیور و آبزیان استان گفت: مواد اولیه کارخانههای تولید روغن خوراک آبزیان، دام و طیور، روغنهای قابل بازیافت یا بهاصطلاح روغنهای ضایعاتی مانند روغن پسماند فستفودها، احشام مرغ و ... است که یکی از اجزای خوراک آبزیان، دام و طیور را تشکیل میدهد.
وی اضافه کرد: در حال حاضر این روغن به خارج صادر میشود که یکی از مشکلاتی که با آن روبرو هستیم نبود روغن ضایعاتی در بازار است، قبلا فقط حدود 40 درصد از روغن سویا استفاده میکردیم و بیشترین میزان مواد اولیهمان از روغنهای قابلبازیافت بود اما با آزاد شدن صادرات آن در بازار نایاب شد و قیمتش رشد فزایندهای داشت و اگر در بازار موجود باشد با قیمت بسیار بالا است، بههمین دلیل از فروردین امسال همه تولیدمان با روغن سویا انجام میشود.
تولیدکننده روغن خوراک دام، طیور و آبزیان استان چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه ارز 4 هزار و 200 تومانی از مشکلات عمده سر راه تولید این روغن است، عنوان داشت: کمبود نهادههای دامی، اقتصاد فرمایشی و سیاستهای ناصحیح در اقتصاد موجب نبود مواد اولیه و کاهش تولید شده است.
وی خاطرنشان کرد: غیر از یک تسهیلات در سال 90، هیچ کمک و حمایت دیگری دریافت نکردهام. قطعه زمینی برای گسترش تولیدمان در شهرک صنعتی شهرکرد خریداری کردیم اما فعلا به دلیل مشکلات اقتصادی کشور امکان کارآفرینی، گسترش کار، افزایش نیرو و تولید بیشتر را نداریم اما امیدواریم در آینده نزدیک مشکل مواد اولیه برطرف و اهداف تولیدیمان محقق شود و بتوانیم در زمینه اشتغالزایی و تولید داخلی در راستای تحقق شعار جهش تولید گام برداریم.
انتهای پیام/7540/ش