به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کتاب «گلشن توحیدی»، اثر ابراهیم شاهدی مغلوی، شرح منظومی است بر برخی از ابیات مثنوی معنوی. شاهدی مغلوی که از شاعران قرن نهم هجری است، در این اثر برخی از ابیات مثنوی، اثر سترگ مولانا، را که با دیگر ابیات پیوند معنایی ندارد، انتخاب کرده و سپس به شرح آن پرداخته است.
شاهدی در این اثر حدود 600 بیت از مثنوی را انتخاب کرد و سپس، پنج بیت شرح بر آن افزود و در نهایت کتاب «گلشن توحیدی» را در سال 937 قمری به پایان برد.
«گلشن توحیدی» اخیراً به کوشش توفیق سبحانی که نامش با مثنویپژوهی گره خورده، توسط نشر گویا منتشر شده است. سبحانی در ابتدای این اثر به سابقه آشنایی شاهدی با مثنوی اشاره میکند و مینویسد:
... مادر شاهدی زنی بود که به مولانا علاقه داشت. پدر شاهدی در حال مرگ، دست پسرش را به دست دوست ابریشمفروش خود میگذارد و پسر خود را به او میسپارد. پسر چون شیفتۀ تحصیل بود، تن به ابریشمفروشی نمیدهد. مدتی در مدرسۀ فاتح استانبول طلبگی میکند. به سبب غروری که در مدرسان خود میبیند، به درویشی روی میآورد. از سالوس و ریای مشایخ هم رضایتی نداشته است.
در مغله به توصیۀ مادرش به شیخ بدرالدین که صاحب مرید و خانقاه بود، پیوست و او میخواست به بدرالدین مثنوی تعلیم دهد؛ اما شاهدی زبان فارسی را بیش از استادش میدانست؛ از اینرو نزد بدرالدین تفسیر خواند.
نشر گویا کتاب حاضر را در 276 صفحه و در شمارگان 500 نسخه منتشر و روانه کتابفروشیها کرد.
انتهای پیام/