به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، خوشاخلاقی و حسنخلق یکی از مهمترین آموزهها در قرآن کریم و سبک زندگی اهل بیت علیهم السلام است که تأثیر زیادی در پایداری زندگی خانوادگی و اجتماعی افراد دارد. به اندازهای که شاید اول ضربههای وارد شده به خانواده از بداخلاقی اعضا ایجاد شود.
در جلد دوم کتاب کافی به نقل از پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله نوشته شده است که: «لا تَسُبُّوا الناسَ فَتَکتَسِبُوا العَداوَةَ بَینَهُم؛ به مردم ناسزا نگویید، که با این کار در میان آنها دشمن پیدا میکنید.» تند زبانی، بدخویی و پرخاشگری خصلتهایی است که از ناحیه زبان، خوشیهای زندگی را تهدید میکند. اگر زنی در برابر شوهرش بدزبان شد و به او توهین کرد، همان اول یک ضربه محکم به احساس او میزند. در مقابل، اگر مردی بدزبان و تندخو باشد، اولین فریادی که بر سر زن خود میکشد محبت او را خدشهدار میکند.
وقتی این بدزبانیها در خانواده ادامه پیدا کند، نه تنها مهر و محبت میان زن و شوهر از بین میرود، بلکه امکان دارد که نفرت و کینه جایگزین محبت آنها شود. سنگدلی و قساوتی که در نتیجه این بدزبانیها و به خصوص زخم زبانها ایجاد میشود، به آسانی از بین نمیرود و مهمترین آسیبی است که در کمین زندگیهای زناشویی قرار گرفته است.
چراکه زخم زبان و مقایسه همسر با دیگران چیزی نیست که به سادگی از ذهن زن یا مرد پاک شود. بدترین شکل آسیب زبان هم این است که زنی شوهرش را با مردهای دیگر مقایسه کند، مثلاً بگوید «ببین فلانی چقدر مرد خوبی است و چه زندگی خوبی را برای همسرش فراهم کرده» و یا اینکه مردی در مقایسه همسرش با زنهای دیگر بگوید «ببین فلانی چه زن خوبی است». این جملهها که معمولا بدون فکر و اندیشه منطقی و عاقلانه بر زبان بعضی از خانمها و آقایان جاری میشود، مانند سیل نابودکنندهای است که همه محبتها در بین آنها را از ریشه میکند و از بین میبرد.
منابع:
- اصول کافی؛ شیخ کلینی
- وسائل الشیعه؛ شیخ حر عاملی
- بحارالانوار؛ علامه مجلسی
انتهای پیام/