به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نفرت و انزجار عمومی از آمریکا در میان ملت عراق از سال 2003 و با آغاز اشغالگریهای واشنگتن در خاک این کشور و جنایتهای متعدد علیه عراقیها که آمریکاییها به روشهای گوناگون در آن دست داشتند، به وضوح دیده میشد.
اما دسامبر 2019 پس از حمله جنونآمیز ایالات متحده به مواضع حشد شعبی عراق در القائم در نزدیکی مرز عراق با سوریه که منجر به شهادت دهها تن از نیروهای بسیج مردمی شد، شعلههای آتش خشم مردم از آمریکاییها بالا گرفته و سرانجام در تاریخ 3 ژانویه 2020 به دنبال جنایت تروریستهای آمریکایی در ترور دو فرمانده بزرگ مقاومت، سردار سپهبد «حاج قاسم سلیمانی» و «حاج ابومهدی المهندس»، تبدیل به انفجاری شد که دامن واشنگتن را گرفت.
به دنبال شهادت فرماندهان مقاومت که در عراق به فرماندهان النصر نیز شهرت دارند، مردم عراق در سراسر این کشور تظاهراتهای باشکوه ضدآمریکا به راه انداخته و یکصدا خواستار خروج هرچه سریعتر جنایتکاران آمریکایی از خاک عراق شدند. البته این خشم و انزجار تنها در سطح مردمی نبوده و بلافاصله به سطح سیاسی نیز رسید.
در تاریخ 5 ژانویه 2020 یعنی تنها 2 روز پس از شهادت سردار قاسم سلیمانی و المهندس، پارلمان عراق در حضور 170 نماینده مصوبه اخراج نیروهای آمریکایی را تصویب کرده و آن را لازمالاجرا دانست.
چرا آمریکا قصد خروج از عراق را ندارد؟
همزمان با آغاز جنگ آمریکا علیه عراق در سال 2003 و سرنگونی صدام، بیش از 173 هزار نیروی خارجی وارد عراق شدند که 150 هزار نفر از آنها، آمریکایی بودند.
پس از آن در سال 2011 طبق توافق واشنگتن و بغداد، حضور نیروهای آمریکایی در عراق پایان یافت و همه نظامیان آمریکایی این کشور را ترک کردند تا اینکه در سال 2014 همزمان با ظهور داعش در عراق و ایجاد ائتلاف بینالمللی موسوم به مبارزه با تروریسم تحت رهبری آمریکا که بهبهانه مبارزه با داعش وارد عراق شدند٬ حضور آمریکاییها در این کشور مجدداً تقویت شد. این درحالی است که همه جهانیان دیدند این مقاومت بود که عراق را از چنگال تروریسم نجات داد و نیروهای آمریکایی حتی از تروریستهای داعش حمایت نیز میکردند.
اما عراق تاکنون یکی از مهمترین مناطق تحت نفوذ ایالات متحده در هزاره سوم بوده و واشنگتن به هیچ وجه قصد ندارد تامین حداکثری منافع خود را در عراق رها کند.
بنابراین اگر شرایطی در عراق به وجود بیاید که آمریکا منافع خود را در تهدید ببیند راهبردهای خاصی را دنبال میکند؛ همانطور که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور کنونی آمریکا پس از اعلام تصمیم عراق برای اخراج آمریکاییها عراق را تهدید به تحریم و بلوکه کردن 35 میلیارد دلار از درآمدهای این کشور کرد.
بر این اساس مسئله خروج نظامی آمریکا از عراق، موضوعی پیچیده، چندسطحی و متاثر از پارامترهای متعددی است و هرچند ایالات متحده اعلام کرد نظامیان خود را در خاورمیانه کاهش میدهد، اما دست کم از منافع بالای خود در عراق چشمپوشی نخواهد کرد.
ترفندهای آمریکا برای تداوم اشغالگری در عراق
ایالات متحده برای دور زدن مصوبه پارلمان عراق و کاهش فشار افکار عمومی دست به اقدامات مختلفی زد:
- از اواخر دسامبر 2019 تا آوریل 2020 آمریکا نیروهای خود را از پایگاههای «لفوسفات» ،«القیاره» ،«کی وان» و «الحبانیه» خارج و به سه پایگاه بزرگ خود یعنی «عین الاسد»، «التاجی» و «حریر» منتقل کرد.
- همچنین پس از فشار مردم و گروههای عراقی برای اخراج آمریکاییها، سپس به فکر یک راه حل جدید برای خروج از این بنبست افتاده و پیشنهاد انجام مذاکرات استراتژیک با بغداد با هدف توجیه حضور نظامی خود در عراق و مشروعیت بخشیدن به آن را مطرح کرد که این مذاکرات در ژوئن 2020 آغاز شد. طرف آمریکایی در این مذاکرات اعلام کرد که تعداد نیروهای خود در عراق را به میزان 500 نفر کاهش میدهد و درپی آن، ستاد عملیات مشترک عراق اعلام کرد که خروج نخستین گروه نظامیان آمریکایی از این کشور در چارچوب توافق اخیر بین بغداد و واشنگتن آغاز شده است.
- از آوریل سال 2020 تاکنون عراق همواره شاهد حملات ساختگی به سفارت و مراکز دیپلماتیک عراق بوده که آمریکا با متهم کردن گروههای مقاومت در این زمینه تلاش کرد تا محیط عراق را ناامن و نیروهای مقاومت را عامل این ناامنی جلوه دهد. اما واشنگتن در اقدام اخیر خود در این راستا چندی پیش از زبان «مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد که قصد تعطیلی سفارت خود در بغداد را دارد. در واقع، ایالات متحده به دنبال آن است اینگونه القاء کند که مقاومت عراق تهدیدی برای سفارت آمریکا و سایر هیئتهای دیپلماتیک خارجی تلقی میشود و دولت عراق را به اتخاذ سیاستهای عملی علیه حشد شعبی وادار سازد.
- آمریکاییها با تهدید عراق به تعطیلی مراکز دیپلماتیک خود در این کشور، دولت بغداد را در دو راهی «تلاش برای بقای هیأتهای دیپلماتیک خارجی» و «برخورد با حشد شعبی» قرار داده است. این مسأله آنجا بیش از پیش آشکارتر شد که «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا در تماس تلفنی با مقامات عراقی در ازای بقای سفارت واشنگتن در بغداد، از آنها خواستار ارائه تضمین شد. این اقدامات به این منظور انجام میشود که گروههای مقاومت عراق موثرترین طرفها در اخراج اشغالگران آمریکایی بوده و نماد وحدت ملی هستند.
- واشنگتن با فعالسازی مجدد داعش در سراسر عراق طی ماههای گذشته و حملات خونین تروریستها علیه موضع حشد شعبی در صدد یافتن توجیهی برای ادامه حضور نظامی در خاک عراق است.
اما آنچه که مسلم به نظر میرسد این بار اراده ملی عراقیها موجب شده تا آمریکا این برنامه طولانی را برای توجیه ادامه حضورش در عراق آماده کند.
خیزش مردمی عراق برای اخراج اشغالگران
عاملی که موجب شده نیروهای آمریکایی در طول همه این سالها در عراق بمانند و 14 پایگاه نظامی داشته باشند، قبل از سیاست اشغالگری آمریکا، مربوط به بافت اجتماعی عراق است. چنددستگی میان مردم و قشر سیاسی عراق پیش از این موجب شده بود تا هرگونه تلاش برای پایان دادن به اشغالگری آمریکا در خاک عراق بی نتیجه بماند؛ چرا که واشنگتن اینگونه القا کرده بود تنها طرفهایی که خروج نظامیان ایالات متحده از عراق را میخواهند، شیعیان و گروههای مقاومت هستند که منافع خود را دنبال میکنند.
اما اتفاقی که از یک سال گذشته تاکنون در عراق افتاده دال بر یک اتحاد ملی برای خروج اشغالگران آمریکایی است؛ مسئلهای که پیش از این مشاهده نشده بود. حتی مردم عراق مراسم سوگواری سردار شهید سلیمانی و شهید المهندس را تبدیل به یک تظاهرات ضدآمریکایی کردند تا ثابت کنند هنوز هم به اصل محافظت از حاکمیت ملی و اخراج آمریکاییها پایبند هستند و حضور حتی یک آمریکایی در خاک عراق خیانت به خون شهدا محسوب میشود.
از سوی دیگر اقدامات آمریکا طی یک سال گذشته در واکنش به این خواسته ملت عراق دال بر تسلیم شدن آن در برابر اراده عراقیهاست.
آمریکاییها بارها ثابت کردهاند که حضور آنها در عراق چیزی جز نقض حاکمیت و استقلال عراقیها را در پی نداشته است. مردم عراق اکنون راه دشواری را در پیش دارند، اما اگر خواهان پایان اوضاع و شرایط کنونی هستند باید تن به یک مبارزه جدی با اشغالگری آمریکا بدهند؛ ایجاد 14 پایگاه نظامی در خاک عراق تاکنون در هیچ کشور دیگری اتفاق نیفتاده است.
با وجود سیاستی که آمریکاییها در پیش گرفته اند، کار عراق برای اخراج یانکیها دشوار، اما شدنی است.
اتحاد ملی، رمز اخراج اشغالگران آمریکایی از عراق
در حال حاضر بزرگترین مانع برای اجرای مصوبه پارلمان عراق در اخراج آمریکاییها تعلل دولت این کشور است. نمایندگان و کمیته امنیت و دفاع در پارلمان عراق بارها بر لازم الاجرا بودن این مصوبه تاکید کرده و از دولت خواستهاند تا سازو کار اجرای آن را فراهم کند. حتی نیروهای سیاسی عراق با شرط مشخص شدن نقشه راه خروج آمریکاییها از این کشور حاضر به انجام مذاکرات استراتژیک با واشنگتن در ژوئن 2020 شدند.
به دلیل همین کوتاهی دولت عراق این مصوبه تاکنون در مرحله اولیه باقی مانده و به اجرا نرسیده است. اما همانطور که «مهند العقابی» مدیر بخش رسانهای حشد شعبی اعلام کرد، حتی اگر دولت عراق سکوت در قبال حضور آمریکاییها در عراق را بپذیرند، ملت این کشور کوتاه نخواهند آمد.
در همین راستا چندی پیش مختار الموسوی، عضو ائتلاف فتح در پارلمان عراق اعلام کرد، دولت از وعدههای خود به ملت عراق مبنی بر اخراج نظامیان بیگانه و در راس آنها آمریکاییها از عراق طفره رفته است که این امر مشروعیت قانونی به گروههای مقاومت برای اخراج اشغالگران آمریکایی می دهد گروههای سیاسی ملی از هر گزینهای که ملت برای اخراج اشغالگران پس از طفره رفتن مصطفی الکاظمی نخست وزیر و دولت از آنچه به پارلمان وعده دادند، اتخاذ کند، حمایت خواهند کرد.
بنابراین اتحاد ملی رمز موفقیت عراقیها برای پایان دادن به اشغالگری های آمریکاست و در صورتی که ملت عراق با تکیه به رهنمونهای مرجعیت بر همین مواضع و وحدت خود پایبند باشند، زمان اخراج آمریکاییها از عراق و به دنبال آن از کل منطقه غرب آسیا خیلی دور نیست.
انتهای پیام/