چرا اجرای طرح جمع آوری فاضلاب خانگی در مازندران به کندی پیش می‌رود؟
گروه استانها - مازندران از استان‌هایی بوده که به دلیل ورود و خروج گردشگران بسیار نیازمند اجرای صحیح طرح جمع آوری فاضلاب خانگی است که متاسفانه این طرح به دلایل متعدد با کندی در اجرا مواجه شده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، پسماند، زباله و اینک فاضلاب خانگی معضل اجتماعی و بهداشتی که به دلیل عدم اجرای صحیح و تکمیلی شهروندان مناطق مرکزی استان مبدل شده است.
علیرغم اینکه طرح‌های متعددی از طریق اعطای تسهیلات بانکی برای اجرای طرح فاضلاب خانگی در مازندران به مرحله اجرا درآمده بوده است ولی متاسفانه در حوزه تصفیه شیرآبه‌ها هنوز اقدام جدی نیز صورت نگرفته است.
شبکه جمع آوری فاضلاب شهری در شهرهای گروه الف و مرکزی در سالهای اخیر اجرایی شده ولی اکنون به دلیل کمبود بودجه و شاید تحریم‌ها بسیاری از این طرح‌ها متوقف شده است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در ساری، با بیان اینکه برای تصفیه شیرابه‌ها هم اقدام جدی نشده است، افزود: در حالی که تکنولوزی تصفیه شیرابه‌ها بومی‌سازی شده و نخبگان دانشگاهی طرح‌های خوبی برای رفع این مشکل ارائه کردند، اما در شهرداری و شورا‌های استان اراده‌ای برای استفاده از این فن آوری‌ها وجود ندارد.
حسین علی ابراهیمی درباره تخلیه فاضلاب توسط کامیون‌ها در گوشه و کنار استان نیز با بیان اینکه زیرساخت‌ها برای تصفیه فاضلاب خانگی هنوز فراهم نشده است، گفت: برای رفع این مشکل بخش خصوصی نخستین واحد تصفیه خانگی را مرداد ماه 98 در تنکابن بهره برداری کرد، اما اراده‌ای برای ادامه کار در دستگاههای اجرایی وجود ندارد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران افزود: میانگین تصفیه فاضلاب در کشور 50 درصد و در مازندران 13 درصد است و با بیان اینکه فقط 6 شهر استان تصفیه فاضلاب‌های خانگی دارند،گفت: در این شهر‌ها نیز حدود یک سوم تا یک چهارم جمعیت تحت پوشش این طرح قرار دارند.
عقب ماندگی تاریخی در اجرای طرح فاضلاب خانگی
وی، کندی اجرای طرح جمع آوری فاضلاب خانگی را عقب افتادگی تاریخی نام برد و ادامه داد: ورود پساب‌های خانگی و شهری پهنه آبی دریای خزر و تالاب‌های مازندران را با خطر جدی مواجه کرده، اما با وجود حساسیت‌های به این حوزه نیز توجه کافی نشده است.
ابراهیمی وضعیت فعلی محیط زیست در خصوص آب و خاک را نامطلوب دانست و گفت: برای رفع این مشکل نیاز به اراده جمعی وجود دارد و دستگاههای متولی بهداشت و درمان در اجرای ماده 36 مدیریت پسماند در این بخش کوتاهی جدی کردند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران با بیان اینکه این نهاد‌ها ابزار‌های قانونی برای اجرای وظایف خود دارند، افزود: انتظار می‌رود شبکه‌های بهداشت و درمان بعد از پایان شیوع کرونا به طور جدی به وظایف خود در این خصوص عمل کنند.
وی یکی از بزرگ‌ترین مشکلات مدیریت منابع آبی را نبود آمار‌های دقیقی اعلام کرد و گفت: دستگاههای مختلف آمار‌های متفاوتی از یک موضوع ارائه می‌کنند.
ابراهیمی بر لزوم تهیه بانک اطلاعات جامع برای مدیریت آب در استان تاکید کرد و افزود: کشور و استان متاثر از تغییرات اقلیم است، اما عدم مدیریت منابع آبی و برخی اقدامات غیر قابل درک، طبیعت و محیط زیست ما را متاثر کرده است.
وی با بیان اینکه برای حفظ کیفیت منابع آب توجه کافی نشده است ادامه داد: حریم‌های متعددی برای رودخانه تعریف و بستر آن به دلایل مختلف به بهره برداران واگذار شده که این عامل سبب کاهش کمیت و در نتیجه کیفیت آب رودخانه‌ها شده است.
شاخص پایین جمع آوری فاضلاب شهری مازندران
مهدی رازجویان، معاون عمرانی استاندار مازندران گفت: با توجه به وجود شرایط آب و هوایی خاص، بارندگی‌های مداوم و وجود آب‌های سطحی فراوان، وجود جنگل، دریا و منابع آب‌های زیر زمینی، عدم جمع آوری فاضلاب و تصفیه آن شرایط زیست محیطی استان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
وی تمامی دستگاههای ذیربط را در وضعیت کنونی عقب ماندگی مازندران در اجرای طرح‌های فاضلاب شهری مقصر دانست و گفت: باید در جمع آوری و تصفیه فاضلاب شهری و صنعتی استان دقت کنیم و عملکردمان را در این بخش ارتقا بدهیم.
رازجویان با تاکید بر اینکه تسهیلات در نظر گرفته شده در طرح فاضلاب استان مازندران باید هر چه سریعتر عملیاتی شود، افزود: باید به داد وضعیت فاضلاب شهری، صنعتی و روستایی مازندران رسید.
انتهای پیام/ 681/ ع
