به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، چند روز پیش (دوشنبه 29 دی حدود ساعت 22) بر اثر اصابت صاعقه به مدرسه کانکسی روستای کنگرستان از توابع دزفول سه معلم و دو نوجوان از اهالی روستا دچار سوختگی شدند.
حسین رضایی معلم این روستا بود که به دلیل دوری مسافت بین محل زندگی و مدرسه روستا، شبها در همان مدرسه کانکسی میخوابید و گاهی به خانه میرفت (اتفاقی که بین معلمان روستایی و عشایری به ویژه در مناطق صعب العبور رایج است).
شب حادثه علاوه بر آقای رضایی، دو معلم دیگر از روستاهای همجوار (علی ایسپره و مجید مرادی) به دیدار این معلم آمده بودند و همگی با هم در کانکس حضور داشتند که اصابت صاعقه باعث آتش گرفتن کانکس میشود.
در این حادثه آقای رضایی دچار سوختگی 85 درصد شده و دو معلم دیگر نیز دچار سوختگی 17 و 27 درصد می شوند. همچنین سه دانش آموز روستا (14 و 16 و 17 ساله) دچار سوختگی میشوند.گفته میشود این سه دانش آموز ترک تحصیل کرده و همراه با اهالی روستا برای امداد و اطفای حریق در محل حاضر بودهاند.
آقای رضایی به دلیل سوختگی بالا (85 درصد) هماکنون برای درمان به اصفهان منتقل شده و دو معلم دیگر در بیمارستان سوانح سوختگی طالقانی اهواز بستری هستند. گفته شده است هر سه معلم جزو معلمان حق التدریس بوده که به لحاظ حقوق و پوشش بیمهای وضعیت مناسبی ندارند.
اما سوالاتی که به دنبال این حادثه مطرح میشود این است که:
1) آموزش و پرورش برای حمایت و درمان این معلمان و دانش آموزان چه اقداماتی انجام داده است؟
2) آیا وزیر آموزش و پرورش در سفر به اهواز بازدیدی از وضعیت این معلمان و دانش آموزان داشته و از وضعیت خانوادههای آنان سراغی گرفته است؟
3) سازمان نوسازی، توسعه و تجهیزمدارس در بروز چنین حادثهای تا چه اندازه مقصر است؟ آیا این سازمان برای استقرار ایمن کانکس در مکانی که در معرض برخورد صاعقه قرار نگیرد، دستورالعملی دارد؟ مجوز استقرار این کانکس از سوی کدام مرجع صادر شده است؟
انتهای پیام/