به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، یک لحظه تصور کنیم که اگر به ما خبر دهند که باید برای تأمین معیشت زندگی روزانه با جان معامله کنیم و به دل کوهستانها و کورهراههای پرپیچوخم بزنیم و ساعتها کولهبری کنیم و یا همه انگشتان دستمان را قطع کنند و یا این که برای همیشه در خانه زمینگیر شویم، چه حسی به ما دست میدهد؟
حتی به زبان آوردن این جملات دردناک است اما این قصه تلخ صدها کولهبری است که در سردی و تاریکی هوا برای گرفتن حداقل دستمزد، کیلومترها راه را در مسیرهای صعبالعبور کوهستانی طی کرده و زندگیشان را به حراج گذاشتهاند تا چشم خانوادههایشان به سفره دیگری نباشد.
این مطلب نه متن احساسی است و نه انشا بلکه واقعیتی از زندگی کولهبرانی است که بهدلیل فقدان اشتغال و مشکلات گسترده اقتصادی در مناطق مرزی از روی ناچاری و دریافت دستمزد ناچیز اقدام به حمل کالا میکنند. مگر نه این است که دیری نمیپاید تا کمر و شانه و مفاصلشان خیلی زودتر از آنچه فکرش را میکنند، مستهلک شود و باید تا آخر عمر جسمی ناخوشاحوال را با خود به این سو و آن سو بکشند؟
وضعیت کولهبران هر روز مبهمتر از دیروز و بیمناکتر از آینده است و هر چند مدت یکبار شاهد شنیدن خبرهای تکاندهنده از مرگ آنان بهدلایل مختلف هستیم. برخی از نوجوانان و جوانان بهجای پدر ازکارافتادهشان نانآور خانواده هستند، اما در شیب تند کوهستان سقوط میکنند و زیر خروارها برف و بهمن آرزوهایشان ابدی میشود برخیها هم با سن 50سالگی کولهبری میکنند.
کولهبران بهدلیل حمل اجسام سنگین دچار دیسکهای کمر و گردن، آسیبهای ناشی از حمل بار، پیری زودرس، قطع یا نقص عضو میشوند و پرت شدن از صخره، ریزش کوه یا بهمن، سرمازدگی و انفجار مینهای باقیمانده از جنگ تحمیلی در مناطق مرزی غرب کشور از جمله مخاطراتی است که این شهروندان زحمتکش را تهدید میکند.
بهکاربردن لفظ قاچاقچی بهجای کولهبر برای آنها شایسته نیست، چرا که کولهبر یعنی قربانی؛ بهگونهای که نان، دام مرگ آنها شده و جانشان را برای نان به حراج میگذارند. جوانان فارغالتحصیل دانشگاهی و سرپرستان خانوارهای کردستانی در حالی از روی نداری و نبود شغل کولهبری میکنند که وضعیت معیشتی مرزنشینان و کولهبران در سیاستگذاریهای نظام همواره مورد توجه بوده است و رهبر معظم انقلاب نیز این قشر شکننده را مورد حمایت قرار دادهاند اما همواره این امر مهم مورد بیمهری مسئولان متولی قرار گرفته است.
کولهبری در ردیف سختترین شغلها است که ریشه در فقر مطلق، نابرابری و توزیع ناعادلانه ثروت و امکانات در کشور دارد؛ کولهبران در مناطق مرزی همچون مریوان با خطرات بسیاری مواجهاند اما مسئولان استانی در پاسخ به پیگیریهای خبرنگار تسنیم این موضوع را انکار کرده و اعلام کردهاند که "ما کولهبری در استان کردستان نداریم و آنان قاچاقچی هستند."!
در سایر استانها کارخانههای کوچک و بزرگ برای اشتغال ایجاد شده است اما کردستان هیچ سهمی از این سرمایهگذاریهای بزرگ بهویژه در مناطق مرزی، ندارد و در زمان حاضر نهتنها در شهرستانهای مرزی بلکه جوانان فارغالتحصیل بیکار سایر شهرستانهای استان نیز راهی مریوان میشوند و با کولهبری امرار معاش میکنند و این در حالی است که یکی از وعدههای دولت تدبیر و امید توجه به آنان و تغییر وضعیت زندگی و ساماندهی این قشر تلاشگر بود اما گویا این وعدهها هم رنگ واقعیت به خود نگرفته است.
خبرنگاران تسنیم اینبار پای دردلهای کولهبران مناطق مرزی مریوان نشسته و بهصورت ویدئویی گوشهای از سختی کار آنان را منعکس کردهاند که با هم میبینیم:
انتهای پیام/481/482/ش+