به گزارش خبرگزاری تسنیم، این روزها فوتبال ایران با انواع و اقسام بداخلاقی و ناهنجاری در داخل و بیرون از زمین بازی دست و پنجه نرم میکند. از درگیری بین بازیکنان و مربیان دو تیم گرفته تا اعتراضهای شدید به داوری و صدور بیانیههای عجیب از سوی باشگاهها.
مسعود رضاییان که سالها سابقه مدیریت در فوتبال ایران را در کارنامه دارد، در این باره به تسنیم گفت: این موضوع به شدت در حال افزایش است و نسبت به فصل گذشته هم بیشتر شده است. هزینهها و دستمزدها در فوتبال و البته بیاخلاق و درگیری هم بیشتر شده است. شاید این تحلیل اشتباه باشد ولی من فکر میکنم فوتبال ما در حال شبیه شدن به حکومتهای ضعیفی است که در گذشته وجود داشتهاند. در این حکومتها چون یک دولت مرکزی مقتدر وجود نداشت، همه قبایل و بخشها مدعی بودند و شورش میکردند.
وی با اشاره به وضعیت فدارسیون فوتبال یادآور شد: فوتبال ما رئیس ندارد و این کِشتی رها شده است. قرار است ناخدا انتخاب شود ولی اگر تا آن زمان این کشتی بیشتر به طوفان برود و غرق شود، چه کسی دیگر میخواهد آن را نجات دهد؟ در حال حاضر به این شکل جلو میرویم و به کجا میخواهیم برسیم؟
این کارشناس مدیریت فوتبال عنوان کرد: در این فضا تیمها حق دارند که اینگونه عمل کنند، چون اگر این کارها را نکنند سرشان کلاه میرود. در این وضعیت حق را به حقدار نمیدهند و باید تیمها حقشان را از داور و تیم حریف و جاهای دیگر بگیرند. در این فوتبال هرکس بلندتر داد بزند میتواند سوت و پرچم داور را عوض کند. اگر این کارها را کسی نکند حقش را میخورند و سوارش میشوند. بنابراین این یک میدان جنگ است که قانون ندارد. باید به جز در زمین؛ قبل و بعد بازی هم بجنگی.
رضاییان گفت: احترام و بازی جوانمردانه از بین رفته و همه به این تنشها دامن میزنیم و خود را آماده مبارزه میکنیم. در گذشته همین تیمها و بازیکنان و مربیان بودند ولی تا این حد شاهد بیاخلاقی و چالش نبودیم. الان مربیان جوان هم که به دنبال کار حرفهای و اخلاقی هستند، بعد از یکی دو سال مجبور میشوند در راستای بیاخلاقی حرکت کنند، چون اگر این کار را نکنند تیمشان نتیجه نمیگیرد و باید اخراج شوند. در این فضا طبیعی است که مربیان برای نتیجهگیری باید از این ابزارهای خشن استفاده کنند.
وی با بیان اینکه « یک جریان آب در حال جریان است و اگر کسی خلاف آن شنا کند، غرق میشود» گفت: یک سازمان مرکزی باید به این مسائل توجه کند. اگر جریمههایی درنظر بگیرد و این جرایم را با عدالت و قاطعیت اجرا کند میتواند یک برخورد سازنده انجام شود. در این حالت کسی هم ناراحت نمیشود و اوضاع خیلی بهتر خواهد شد. الان اما بازیکن به کادر فنی خودش در لب خط نگاه میکند. اگر مربی پس از اینکه بازیکنش یک «تو» بگوید او را از زمین خارج کند، دیگر اتفاقات در زمین و بین بازیکنان و داور رخ نمیدهد اما وقتی مربیان با مربیان حریف و داوران مدام درگیر هستند، بازیکن هم این حق را به خودش میدهد که با بازیکن حریف و داور در زمین درگیر شود.
مدیرعامل پیشین باشگاههای فولاد خوزستان و نفت مسجدسلیمان اظهار داشت: اگر هواداران در ورزشگاه بودند با این شرایط، در خیابانها دعوای تن به تن رخ میداد. خوشبختانه تماشاگران نیستند که این جریان را به گردان آنها بیندازیم. در این بین افراد محدودی مثل کریم باقری هنوز اصول اولیه خود را حفظ کردهاند و این جو آنها را تغییر نداده است. یک جا خواندم که ای کاش هر تیمی یک کریم باقری داشت که به نظرم حرف درستی است.
رضاییان تصریح کرد: وقتی باشگاهها و مدیران عامل آغازگر جنگ هستند و مربیان و عوامل نیمکت با تیم حریف کتککاری میکنند، بازیکن هم به آنها نگاه میکند. بازیکنان وقتی میبینند بیرون از زمین دعواست فکر میکنند تا الان اشتباهی به دنبال توپ بودهاند و باید یکدیگر را کتک بزنند. با این حال همانطور که گفتم نباید مقصر را بازیکن و مربی و مدیر بدانیم، آنها مجبورند که در این فضای مسموم اینگونه نتیجه بگیرند. مشکل اینجاست که عامل بازدارنده برداشته شده است. مثل این است که چراغ راهنمایی و رانندگی در خیابان برداشته شود. وقتی چراغ و پلیس در خیابان نباشد معلوم است که تصادف و دعوا میشود، باید در این فوتبال هم چراغ راهنمایی و پلیس را برگردانند.
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
انتهای پیام/