به گزارش خبرنگار حوزه محیط زیست خبرگزاری تسنیم، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه در پیامی تصویری به پنجاهمین سالگرد انعقاد کنوانسون رامسر به ناپدید شدن 64 درصد از تالابهای جهان در سده اخیر اشاره و اظهار کرد: معیشت یک میلیارد انسان به طور مستقیم از تالاب تأمین میشود که این موضوع باید عاملی قابل اعتنا برای تصمیمگیران و سیاستگذاران ملی و زیستمحیطی باشد.
متن کامل پیام تصویری ظریف به این همایش به شرح زیر است:
پنجاهمین سالگرد یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین کنوانسیونهای بینالمللی زیستمحیطی را گرامی میداریم.
بسیار خرسندم که امروز برای پاسداشت نیم قرن تلاش در چارچوب این کنوانسیون برای حفاظت و بهرهبرداری پایدار از یکی از جلوههای زیبا و ارزشمند مواهب طبیعی و تنوع زیستی گرد هم آمدهایم.
ارزشهای بیبدلیل تالابها و نقش آن در حفاظت از ذخایر طبیعی کره خاکی موجب شد در دهه 70 میلادی عزمی جهانی برای حفاظت و مدیریت این اکوسیستمهای غنی شکل گیرد پس از چندین دور مذاکره مقدماتی کنوانسیون تالابها حائز اهمیت بینالمللی به ویژه زیستگاه پرندگان آبزی در تاریخ 13 بهمن 1349 در شهر زیبای رامسر در ایران منعقد و به همین اعتبار به کنوانسیون رامسر مشهور شد.
نام این کنوانسیون با نام رامسر عجین شده است و همواره نام این شهر بر تاریخ آن خواهد درخشید، اکوسیستمهای تالابی نه تنها عرصههای زیبایی از طبیعت خداداد در برابر دیدگان بشر میگشاید، بلکه نقش ویژه و بیبدلیلی در تعادل آب و هوایی، تنوع زیستی، اقتصاد محلی، کنترل سیلاب و طوفانهای گرد و غبار و حفاظت از طبیعت به معنای عام آن ایفا میکند. این اکوسیستمها زیستگاه گونههای منحصر به فرد از انواع جانوران و گیاهانی هستند که در تعامل با یکدیگر چرخه تنوع زیستی جهانی را به سامان میآورند.
هدف از این کنوانسیون آن است که این پهنههای آبی بینظیر که در سراسر جهان گستردهاند، به تعادل پایدار برسند و از تخریب بیشتر مصون بمانند.
حیات بشری در بسیاری از مناطق جهان وابسته به این زیستبومها است و بر این اساس حفاظت از آنها پاسداری از چرخه حیات در مناطق پیرامونی ماست. در مقابل کوتاهی در حفاظت از آنها و استفاده بیرویه و غیرپایدار از این ذخایر طبیعی که به تخریب میانجامد، غیرقابلقبول و گناهی نابخشودنی است.
نظام بینالمللی با شناسایی خسارات وارده بر محیط زیست انسانها گرچه بسیار دیر، صدمات وارده بر طبیعت بر اثر فرآیند توسعه صنعتی را به عنوان خطری بزرگ برای حیات بشری شناسایی و تلاش کرد تا حقوق بینالمللی برای حل این مشکل اساسی تقویت کند.
کشورهای در حال توسعه فرآیندی سریع برای رهایی از چالشهای منجر به از رشد ماندگی را در پیش گرفتند و کشورهای توسعهیافته موفق به جبرای خسارتها که برای توسعه خود بر طبیعت تحمیل کرده بودند، نشدند. در تمامی اجلاسهای محیط زیستی در سراسر جهان مسئولیت مشترک و متفاوت به شعار جهانی تبدیل شد.
این شعار به عمل در میآمد، امروز دشواریهای زیستمحیطی جهانی کمتری کره زمین را تهدید میکرد، بیشک این واقعیت که معیشت یک میلیارد انسان به طور مستقیم از تالاب تأمین میشود، باید عامل قابل اعتنای سیاسی تصمیمگیران و سیاستگذاران ملی و زیستمحیطی باشد.
فراموش نکنیم که ناپدید شدن 64 درصد از تالابهای جهان در سده اخیر نشاندهنده ضرورت عهدهدار شدن مسئولیت مشترک جمعی همه کشورها نسبت به اهداف توسعه پایدار برای حفاظت از این زیستبومهای ارزشمند است.
در ایران تالابها جایگاه ویژهای در قوانین و مقررات زیستمحیطی و برنامههای توسعهای به خود اختصاص دادهاند. اما چالشهای ناشی از تغییرات اقلیمی و توسعه نامتوازن و بیتوجهی به الزامات توسعه پایدار در سطح منطقهای، حفاظت از ارزشهای تالابی را با تنگناهایی روبرو کرده است. مقابله با این تنگناها عزم همه کشورها را در سطوح ملی، منطقهای و جهانی طلب میکند.
انتهای پیام/