به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد ، آبداران برای حراست و نگهبانی از آب تلاش بسیاری میکنند، آنها در خدمترسانی به مردم روستایی و شهری در خط مقدم قرار دارند و برای رسیدن آب سالم علاوه بر کلرسنجی و قرائت کنتور، انشعابات غیرمجاز را نیز گزارش میدهند.
اما این قشر زحمتکش در استان چهارمحال و بختیاری نسبت به پرداخت حقوق و همچنین بیمه و سایر موضوعات اعتراض دارند، بحث عدم پرداخت حقوق از یک الی دوماه گذشته و به 18 ماه رسیده است، حال سوال اینجاست که چگونه با این وضع نامطلوب اقتصادی این افراد زندگی خود را سپری میکنند؟
به سراغ یکی از این کارگران رفتیم، این کارگر در گفتوگو با خبرنگار تسنیم تاکید میکند که از ترس آنکه همین کار بی مزد و اجرت را از دست بدهیم، ترس داریم که اسم خود و روستا یا شهر خود را بگوییم. وی اظهار داشت: هفتههای پیشین نزد مدیر عامل آبفا استان چهارمحال و بختیاری رفتیم، مدیرعامل وعده پرداخت حقوق آبداران تا آخر هفته را داد، اما از آن آخر هفته، چند هفتهای میگذرد.
وی با بیان اینکه نامه کتبی برای فرماندار ارسال شد، ییان داشت: صحبت و جلسهها صورت گرفت و وعده حل این قضیه داده شد، اگر قرار است کارگر حقوق نگیرد و بیمهی او پرداخت نشود باید مسئولین هم از حقوق و بیمه محروم شوند تا عدالت اجرا شود.
این کارگر آبدار افزود: بیمه تکمیلی اصلا برای ما وجود ندارد، کارمندان رسمی سه ماه حقوق دریافت نکردند و با تجمع در دفتر مدیر عامل به حق و حقوق خود رسیدند اما آبداران با تورم زیاد و اوضاع نابسامان اقتصادی حدود 18 ماه حقوق دریافت نکردهاند، باید وضعیت ما مشخص شود.
وی خاطرنشان کرد: حدود 18 ماه حقوق و مطالبات آبداران نادیده گرفته شد و از آبان ماه تاکنون فاقد بیمه هستیم، پیگیریها صورت گرفته اما هنوز در بلاتکلیفی به سر میبریم.اگر تا روزهای آتی معوقات و بیمهها پرداخت نشوند، آذر و دی ماه هم چیزی پرداخت نمیشود.
وی افزود: درست است نیروی پیمانکار بودهایم اما زمانی که آب و فاضلاب روستایی وجود نداشت چه کسی بی هیچ چشمداشت در آن قسمت فعالیت داشت و روستاها حمایت میشدند؟، اکنون که شرکت آب و فاضلاب تشکیل شده و نیروی رسمی گرفته است و آبداران که در گل و لای غوطه ور هستند، نیروی پیمانکار نامیده میشوند.
وی گفت: چرا اطلاعات غلط داده میشود، مشکل حل نمیکنید پس زخمهای عمیق هم مسئولان ایجاد نکنند، ای کاش کمی در این اوضاع نامناسب درک میکردند و لااقل حقوق یک ماه را واریز میکردند. ماهانه 1 الی 2 میلیون تومان چه ارزشی دارد که 18 ماه حقوق آبداران به تعویق بیفتد، شرمآور است ترس از بیان اسم خود داشته باشیم تا اخراجمان نکنند.
یک کارگر آبدار دیگر در گفتوگو با خبرنگار تسنیم تصریح کرد: چرا یک آبادی با 1200 مشترک آب و درآمد ماهانه 15 میلیون تومان که دارای یک آبدار با حقوق دو میلیون است، نمیتواند جوابگوی حقوق یک آبدار باشد؟ در سه سال اخیر آبفای استان سه میلیون تومان هم برای روستا خرج نکرده است، مسئولان وعده وعید میدهند اما مشکل حل نمیشود.
وی با گلایه از قراردادهای غیرقانونی، بیان داشت: در قراردادها برای فرار از قانون، آبدار را پیمانکار بیان میکنند، پیمانکار کسی است که بودجه در اختیار دارد، آیا یک کارگر بدون حقوق و بودجه را میتوان پیمانکار نامید؟ تاکنون پیگیریهای زیادی داشته اما هیچکدام به سرانجام نرسیدهاند، امید است مسئولین مربوطه حق آبداران را بدهند.
انتهای پیام/7540/ش