به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حضرت زینب (س) با راهنمایی پدر بزرگوارشان با پسرعموی خود یعنی عبدالله که پسر جناب جعفر طیار بود، ازدواج کردند. جناب عبدالله ارادت و محبت خاصی نسبت به خاندان اهل بیت علیهم السلام داشت و ادب و احترام را به خوبی رعایت می کرد. به این ترتیب حضرت زینب سلام الله علیها در کنار همسر خود، زندگی خوبی داشتند.
طبق روایت های تاریخی، زمانی که حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام از مدینه به سمت کوفه مهاجرت کردند، حضرت زینب سلام الله علیها نیز به همراه همسر و فرزندان خود به همراهی پدرشان رفته و در کوفه ساکن شدند. به این ترتیب آن بانوی بزرگوار به سیره مادر گرامی خود، به خدمت پدر رفته و در کنار رسیدگی به امور همسر و فرزندان، به امور پدر هم رسیدگی می کردند.
بر این اساس روایت شده است که حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام چندین روز را در خانه حضرت زینب سلامالله علیها به سر میبرده و مهمان عبدالله و دخترش میشدند. به این ترتیب میتوان ارادت نسبت به خانواده اهل بیت علیهم السلام و همچنین مهماننوازی را به خصلتهای پسندیده عبدالله اضافه کرد که موجب میشد با خانواده همسرش رابطه خوبی را برقرار کند.
البته پیوستگی خانوادگی در خاندان بنی هاشم تنها به عبدالله اختصاص نداشت. حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام هم همیشه مدافع و حامی او بود و این موضوع هم نشاندهنده شأن و مقام عبدالله است. به طوری که در تاریخ نوشته شده که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام همیشه مدافع جان عبدالله بود و از او همان طوری محافظت میکرد که از امام حسن و امام حسین علیه السلام و محمد بن حنفیه محافظت میکرد.
یک ماجرای قابل توجه که گاهی در زندگی فرزندان حضرت زینب سلام الله علیها عنوان می شود، آن است که در دورهای یزید ملعون دختر جناب عبدالله و حضرت زینب سلامالله علیها را برای پسرش خواستگاری کرده بود. این رویداد نمونه دیگری از ادب جناب عبدالله در برابر امامت است.
قضیه از این قرار بود که یزید ملعون، دختر عبدالله را برای پسرش خواستگاری کرد، اما عبدالله پاسخ داد که: «اختیار زنان و دختران ما با امام حسین بن علی علیه السلام است.» به این ترتیب ماجرا به عرض امام حسین علیه السلام رسید و آن حضرت، فوراً دختر عبدالله و حضرت زینب سلامالله علیها را به عقد پسرعمویش به نام قاسم بن محمد بن جعفر درآورد.
انتهای پیام/