به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از سی ان ان، صندوق بینالمللی پول اخیراً پیشبینی کرده رشد تولید ناخالص داخلی جهان در سال جاری میلادی برابر با 5.5 درصد باشد و در 2022 تا 4.2 درصد پایین بیاید. روند توزیع واکسن کرونا در بیشتر مناطق دنیا بسیار کند و دورنمای بهبود از این بحران در مناطق و کشورهای مختلف متفاوت است.
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید.
طبق گفته وزرای دارایی و روسای بانک مرکزی بیست اقتصاد برتر دنیا در اجلاس جی 20، این خطر بزرگ وجود دارد که اقتصادهای پیشرفته و تعداد کمی از بازارهای نوظهور سریعتر بهبود یابند و بیشتر کشورهای در حال توسعه همچنان در سالهای آینده درگیر این بحران باشند.این شرایط نه تنها تراژدی انسانی همهگیری کرونا را تشدید میکند، بلکه مشکلات اقتصادی کشورهای آسیب پذیر را بیشتر خواهد کرد.
صندوق بینالمللی پول تخمین می زند درآمد سرانه درپایان 2022 در کشورهای پیشرفته 13 درصد، در کشورهای کم درآمد 18 درصد و در کشورهای در حال توسعه به جز چین 22 درصد کمتر از قبل از بحران کرونا باشد. به این ترتیب میلیونها نفر به تعداد افراد دچار فقر شدید در کشورهای در حال توسعه اضافه میشود.
قبل از بحران کرونا پیش بینی میشد فاصله درآمدی بین اقتصادهای پیشرفته و 110 کشور در حال توسعه و نوظهور از 2020 تا 2022 کاهش یابد ولی حالا تخمین زده میشود تنها 52 اقتصاد طی این دوره رشد داشته باشند و 58 اقتصاد بعدی سقوط کنند.
یکی از دلایل این اتفاق دسترسی نابرابر به واکسن کروناست. حتی در بهترین شرایط انتظار میرود واکسیناسیون سراسری در بیشتر اقتصادهای در حال توسعه تا پایان 2022 یا پس از آن انجام گیرد. بیشتر این اقتصاد ها وابسته به بخشهایی هستند که آسیب جدی از این بحران خورده اند مثل گردشگری و صادرات نفت.
این شکاف و اختلاف تنها در بین کشورها دیده نمیشود، در داخل کشورها هم وجود دارد: جوانان، زنان، افرادی که مهارت کمتری دارند و کارگران غیر رسمی بیشتر شغل خود را طی این بحران از دست دادهاند و میلیونها کودک هنوز تحصیلات کافی دریافت نمیکنند. این شرایط آثار بلند مدت مخرب اقتصادی بحران کرونا را عمیقتر میکند و کار برای کاهش نابرابری و تقویت رشد اشتغال سختتر میشود.
بنابراین به یک همکاری بین المللی شدیدتری برای تسریع واکسیناسیون کرونا در کشورهای فقیرتر نیاز است و همچنین به منابع مالی بیشتر برای تامین واکسن. با توجه به منابع محدود کشورهای در حال توسعه و کم درآمد، این کشورها به زودی مجبور میشوند بین حفظ ثبات اقتصاد کلان، مقابله با این بحران سلامتی و تامین نیازهای اولیه مردم دست به انتخاب بزنند.
افزایش آسیبپذیری آنها نه تنها دورنمای رشد اقتصادی خود این کشورها را تحت تاثیر قرار میدهد بلکه باعث کند شدن روند بهبود اقتصاد جهان هم خواهد شد.
انتهای پیام/9