رحمتالله نوروزی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در گرگان اظهار داشت: چند سالی است که انتقال آب از سرچشمههای زرین گل به استان سمنان مطرح و بخشی از کار هم با تخریب بخشهایی از منطقه جنگلی، انجام شده است.
وی با اشاره به توقف طرح و مشکلاتی که اجرای آن برای منطقه خواهد داشت، گفت: آب شرب و کشاورزی شهر علی آبادکتول و روستاهای منطقه به این چشمهها وابسته است و انتقال آب به استان همجوار به قیمت بیآب کردن مردم در منطقهای دیگر و نابودی کشاورزی، دامپروری و آبزیپروری هیچ توجیه عقلانی و حتی فنی ندارد.
نماینده علی آبادکتول در مجلس شورای اسلامی با اشاره به مخالفت سازمان محیطزیست با اجرای این طرح بیان داشت: این سازمان تأکید کرده برای کاهش اثرات جبران ناپذیر طرحهای انتقال آب بین حوضهای، این طرحها باید با رعایت اصول توسعه پایدار و براساس موازین محیط زیست انجام شود. اما تاکنون هیچگونه مدارک و مستنداتی برای توجیه طرح مذکور ارائه نشده و علاوه براین گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی تأیید شده نیز برای این طرح وجود ندارد.
وی خاطرنشان کرد: رودخانه زرین گل علاوه بر تأمین نیاز آبی منطقه جنگلی به خصوص ذخیرهگاههای سرخداری، برای بقای حیات وحش منطقه نیاز بسیار حائز اهمیت است. انتقال آب از سرچشمههای این رودخانه سبب کاهش شدید منابع آبی منطقه و خشک شدن چشمههای موقت و فصلی موجود در جنگل، کم شدن رطوبت نسبی خاک و تغییر بافت آن، کاهش زادآوری درختان منطقه به ویژه درختان سرخداری که در معرض خطر انقراض قرار دارند، خواهد شد.
نوروزی توضیح داد که علاوه براین با کم شدن حجم آب شیرین ورودی به رودخانه اصلی، غلظت شوری آب رودخانه بیشتر شده و علاوه بر خطراتی که برای محیط زیست و حیات وحش دارد آسیبهای جبران ناپذیر اجتماعی و منطقهای در پی خواهد داشت.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: وجود چاههای کشاورزی در اطراف رودخانه که آب آنها از همین رودخانه اصلی تأمین میشود، چاههای آب شرب علی آبادکتول و روستاهای پایین دست، آببندانهای متعدد کشاورزی و پرورش ماهی، دهها هزار رأس دام در منطقه، آب شرب روستاهای دهنه زرین گل، جنگل منحصر به فرد سرخداری، زیستگاه وحوش کمیاب در جنگلهای منطقه و غیره نشان از اهمیت این رودخانه در زندگی مردم دارد.
وی با تأکید بر اعلام مخالفت محیطزیست با طرح انتقال آب از سرچشمههای زرین گل به استان سمنان بیان داشت: طبق نظر سازمان محیط زیست و با توجه به اینکه در پارادایم جدید توسعه آب، رویکرد اصلی این است که روشهایی برای تأمین نیاز جمعیت رو به رشد ابداع شود تا نیاز به اقدامات سازهای مانند انتقال آب بین حوضهای نباشد، قبل از تعریف طرح انتقال آب باید بررسی جامعی بر روی کلیه روشها و گزینههای سازهای و غیرسازهای ممکن به منظور استفاده از ظرفیتهای داخلی حوضه مقصد برای رفع مشکل کم آبی انجام شود.
انتهای پیام/582/ ع