به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اصل اولی که در نظام آموزشی اعم از آموزش و پرورش و دانشگاهها تدریس میشود، موضوع توحید است. این در حالی است که طبق سیره و سبک زندگی حضرت محمد (ص) آن حضرت در وهله اول درس اخلاق را به مردم آموزش داده و خود را به عنوان مردی درستکار، راستگو و امانتدار به مردم معرفی کردند و سپس موضوع توحید را تبیین فرمودند. این نوع آموزش که در سیره آن حضرت مشاهده میکنیم تأثیر زیادی در یکتاپرستی و دینداری مردم خواهد داشت.
رسول خدا صلیالله علیه و آله اول به عنوان امانتدار و راستگو در میان مردم شهرت پیدا کردند و سپس وقتی موضوع توحید را تبیین فرمودند، گفته و خبر آن حضرت بهتر و کاملتر و عمیقتر از سوی مردم پذیرفته شد.
مشخص است این شیوه آموزش مسائل دینی و اعتقادی اثر بهتر و بیشتری خواهد داشت تا اینکه مانند نظام آموزشی امروز، در ابتدای امر موضوع توحید را تبیین کنیم و درنهایت اگر فرصتی باقی ماند بخواهیم امور اخلاقی و سبک زندگی را به او آموزش بدهیم. این همان مسیری است که شهریار میگفت: «به علی شناختم من به خدا قسم، خدا را» به این معنا که از طریق شناخت و آشنایی با سبک زندگی کامل و اسلامی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به عنوان انسان کامل میتوان به موضوع توحید رسید و اعتقادات دینی محکمی داشت.
این مسیر، همان مسیر و روشی بود که پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله برای شناساندن خدا و آموزش موضوعات دینی و اعتقادی به مردم، از آن استفاده کردند. اسلام حقیقی نیز بر پایه سیره و منش رسول خدا صلیالله علیه و آله است.
پیغمبر اسلام صلیالله علیه و آله که به نبوت مبعوث شدند تا رهبری و هدایت جهان را در طول اعصار و قرنها به عنوان خاتمالانبیاء علیهم السلام عهدهدار شوند، آیین نجاتبخش اسلام را به عنوان کاملترین دستورالعمل زندگی برای مردم آوردند.
امتیاز خاص آن حضرت مانند سایر پیامبران خدا علیهم السلام آن است که مثل سایر مردم معلمی نداشتهاند، بلکه نشو و نمای ایشان در جامعه عرب آن دوران بوده است. همان طور که خداوند متعال در قرآن کریم به این نکته مهم اشاره فرموده است.
آیین مقدسی که پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله ابلاغ فرمودند و احکام اسلامی که از یک سو در قرآن کریم اعلام شده و از سوی دیگر در سیره عملی آن حضرت مشاهده میشود، نشاندهنده جلوههای نورانی استمداد گرفته شده از سوی خداوند متعال است که درس زندگی و مسیر رسیدن به سعادت در دنیا و آخرت را تبیین میکند.
منابع:
- تفسیر نور؛ حجت الاسلام و المسلمین قرائتی
- اصول کافی؛ شیخ کلینی
- بحارالانوار؛ علامه مجلسی
انتهای پیام/