حسین شایان کارشناس و مربی باسابقه دوومیدانی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره سطح کیفی نخستین دوره رقابتهای بینالمللی دوومیدانی جام امام رضا (ع) در مشهد مقدس اظهار داشت: سطح کیفی رقابتها بد نبود. به هر حال هر مسابقهای که برگزار شده، به همین گونه بوده است و در برخی مادهها نتایج خوب، در برخی دیگر متوسط و در برخی هم نتایج ضعیف به ثبت رسیده است. ورزشکاران کشورمان فصل را تازه شروع کردهاند و این نخستین رقابت فصلشان بود و شاید این مسئله روی نتایج آنها تأثیر گذاشت.
وی ادامه داد: به نظرم همین که بعد از سالها یک رقابت بینالمللی در فضای باز در کشورمان برگزار شده است، اتفاق خوبی بود و باید به فال نیک گرفت. همچنین ثبت شدن یک تورنمنت در تقویم کنفدراسیون آسیا و فدراسیون جهانی هم شروع خوبی برای فدراسیون جدید بود و باید به مسئولان تبریک گفت که در این شرایط سخت، توانستند یک رویداد بینالمللی را برگزار کنند.
این مربی دوومیدانی با اشاره به رکوردهای ورزشکاران کشورمان تصریح کرد: همانطور که گفتم، این تازه شروع فصل مسابقات برای دوومیدانیکاران ایران است و معمولاً رقابت اول با نتایج آنچنانی همراه نمیشود. نکته مهم این است که ورزشکاران در رویدادهای مختلف به صورت پیاپی شرکت داشته باشند و قدمهای بعدی برای آمادگی بیشتر را بردارند. در واقع باید به همراه تمرین، مسابقه هم باشد تا آمادگی مدنظر مهیا شود.
شایان در مورد درخشش نمایندگان عراق در این تورنمنت و در پاسخ به این پرسش که «آیا باید نگران رکورد ورزشکاران عراق باشیم و این مسئله بترسیم؟»، گفت: واقعیت این است که دوومیدانی عراق نسبت به 10 سال قبل پیشرفت کرده، یعنی از نقطهای که 10 سال قبل در آن بودند، خیلی جلو آمدهاند. با این وجود معتقدم اگر ورزشکاران ایران هم در دومین یا سومین رقابت فصلشان در مسابقات جام امام رضا (ع) شرکت میکردند، قطعاً میتوانستند رکوردهای بهتری ثبت کنند. رکورد 10:44 قهرمان دوی 100 متر از عراق، در لیگ ایران و در اوج عملکرد ورزشکاران نهایتاً میتوانست رتبه چهارمی را به همراه داشته باشد. بنابراین خیلی نباید نگران درخشش ورزشکاران عراقی باشیم و از آن بترسیم.
وی تصریح کرد: در سوی مقابل از چیزی که باید بترسیم، موضوع پیشرفت سایر کشورها و حریفان است که در یک دهه اخیر با سرعت زیادی به جلو حرکت کرده و فاصله خود را با ایران کم کردهاند و اگر فکری نشود، شاید خیلی زود از ما عبور کنند. نزدیک به سه دهه قبل که من در پرش ارتفاع بودم، فقط نام کشورهایی همچون ایران، چین، ژاپن، قطر و کره جنوبی شنیده میشد، اما حالا شاهد حضور و درخشش پرندگانی از سوریه، مالزی و ... هستیم. قطعاً این اتفاق برای آنها بدون یک کار اصولی محقق نمیشد. رکورد هند در پرش ارتفاع در سال 1989، 2.05 متر بود، اما حالا به 2.28 رسیده است. این در حالی است که رکورد ایران 2.21 بود، اما حالا فقط پنج سانتیمتر پیشرفت داشته و 2.26 متر شده است. این همان مسئلهای است که باید از آن ترسید.
انتهای پیام/