به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، هفته گذشته و در فاصله کمتر از 4 ماه تا آغاز رقابتهای المپیک توکیو خبر قطع همکاری تیم ملی تکواندو با علیمحمد بسحاق رسانهای شد تا شاهد قطع همکاری فریبرز عسکری با همکار محبوب خود در سالیان اخیر باشیم. همکاری که از المپیک جوانان 2010 آغاز شد و در دو مقطع حضور عسکری در تیم ملی بزرگسالان ادامه داشت و سرانجام پس از حدود 11 سال به جدایی منجر شد.
اتفاقی که البته در دنیای حرفهای ورزش امری طبیعی است و بارها در رشتههای مختلف ورزشی شاهد قطع همکاری مربیان با دستیاران خود به دلایل مختلف بودهایم، اما بعد از این جدایی شاهد مصاحبه و اظهاراتی از سوی بسحاق بودیم که جای سؤال داشت و از سوی یک مربی حرفهای و باتجربه بعید بود.
شک و تردیدی در تواناییهای فنی بسحاق نیست و هیچکس نیز نمیتواند منکر خدمات ارزنده این مربی در سالهای همکاری با تیمهای ملی باشد، اما از مربی در این سطح انتظار میرفت بعد از قطع همکاری با تیم ملی رفتاری حرفهای داشته باشد اما او با اظهاراتش نه تنها خود را زیر سؤال برد، بلکه ابهاماتی نیز ایجاد کرد.
بسحاق در گفتوگو با رسانهها، مدعی است که در سالیان همکاری با عسکری اختیار تام داشته و تنها در ماههای اخیر از سوی سرمربی تیم ملی کشورمان محدود شده است. بسحاق همچنین مدعی شده که عسکری در راه پشتوانهسازی در رنکینگ المپیک و مسیر سهمیه مرتکب اشتباهاتی شده است.
با فرض درستی صحبتهای بسحاق و طبق گفتههای او باید پرسید، چرا در زمانی که اختیار تام داشت نسبت به اصلاح مسیر اشتباه تیم ملی اقداماتی انجام نداد و همچنان اصرار به تداوم مسیر اشتباه در کنار عسکری داشت؟ مسیری که البته مربوط به چند ماه پیش که طبق گفتههای بسحاق محدود شده بود، نیست و از سه سال پیش و پس از بازگشت مجدد زوج عسکری - بسحاق آغاز شده بود.
صحبتهای بسحاق این فرضیه را تداعی میکند که با وجود اعتقاد به اشتباهات سرمربی تیم ملی در پشتوانهسازی، او همچنان تمایل به همکاری با تیم ملی و احتمالاً حضور در المپیک توکیو داشته و چشم خود را به روی اشتباهات به زعم خود بسته بود. از طرفی چرا حالا که به نظر میرسد سرمربی تیم ملی با او قطع همکاری کرده، از استعفا صحبت میکند؟
اینکه مربی سابق تیم ملی مدعی است سرمربی تیم ملی در ماههای اخیر اجازه صحبت او با مدیرفنی و رئیس فدراسیون تکواندو را نداده از دیگر موارد عجیب است. در همه مجموعهها و تیمهای ملی مرسوم است که سرمربی تیم ملی به نمایندگی از کادرفنی و ملیپوشان با مدیرفنی و رئیس فدراسیون در ارتباط باشد تا در خصوص برنامهها، نیازها، مشکلات و مسائل دیگر صحبت کند و دلیلی بر حضور مربی تیم ملی در این جلسات دیده نمیشود.
جوابگو و پاسخگوی نتایج و عملکرد تیم ملی، سرمربی است و هیچ وقت در زمان ناکامی قرار نیست به جای سرمربی، مربی یا حتی مدیرفنی پاسخگو باشد و در نهایت سرمربی یک تیم آماج حملات و ترکش انتقادات قرار خواهد گرفت. از طرفی فریبرز عسکری در خصوص اتفاقات اخیر ترجیح داده سکوت کند، اما طبق گفتههای آرش فرهادیان رئیس سازمان تیمهای ملی تصمیم بر قطع همکاری با بسحاق گرفته شده و استعفایی در کار نبوده است. موضوعی که به نظر میرسد دلیل آن از سوی سرمربی تیم ملی، استفاده از تجربیات تلخ گذشته تکواندو ایران و جلوگیری از تکرار سناریوی المپیک 2016 ریو بوده است. جایی که میان سرمربی و مربی وقت تیم ملی پیش از مسابقات المپیک ریو شکاف ایجاد شد و نتیجه آن در نهایت ناکامی یکی از پرامیدترین تیمهای کاروان ورزشی ایران به خاطر حاشیههای درون تیمی در المپیک ریو بود.
جامعه تکواندو در واکنش به اظهارات بسحاق و اتفاق اخیر به حمایت گسترده از فریبرز عسکری در شبکههای اجتماعی پرداخت تا مشخص شود پیشکسوتان، قهرمانان و اهالی تکواندو حق را به سرمربی تیم ملی دادهاند.
انتهای پیام/