یا علی ابن موسی الرضا(ع)؛ مهربانی شما قرنطینه‌بردار نیست

به گزارش خبرگزاری تسنیم از  مشهدمقدس، یاعلی ابن موسی الرضا(ع)؛ می‌دانم که ناگفته می‌دانید، این روزها، دلم برای عطر و بوی رمضان‌های حرم شما تنگ است.

شما خودتان بهتر از هر کسی می‌دانید که چگونه ماه‌ها را می‌شمردم و با تمام وجودم انتظار رسیدن رمضان را می‌کشیدم و وقتی می‌آمد، تازه آغاز انتظاری دیگر برای من بود.

رمضان که از راه می‌رسید، ذوق مهمانی سفره افطار شما، از چشم‌هایم عیان بود؛ همیشه با خودم می‌گفتم مگر می‌شود مجاور آقا باشی، آن‌ هم مجاوری عاشق و آقایی که امامِ مهربانی‌هاست، تو را به مهمانیش دعوت نکند و شما هر سال از طریقی خاص، دعوت‌نامه افطار حرم را به دستم می‌رساندید.

امسال که ماه مهمانی خدا آمد، عجیب دلم گرفت؛ دلم تنگ شد برای انتظارهای هر ساله‌ام و مهربانی‌های همیشگی شما.

می‌دانستم که این بار، منم که جا مانده‌ام؛ بیماری نحس این روزها گریبانم را گرفته بود و قرنطینه حتی زیارت‌های سحرگاهی هر ساله‌ام را هم به سلام‌های از راه دورِ پشت پنجره اتاق، خلاصه کرده بود.

امشب با همین دلتنگی، خاطراتم را مرور می‌کردم که همسرم درِ اتاق را زد و بسته‌ای ساده را به من داد؛ بسته‌ای که شب قبل، پدر و مادرم از حرم برایم آورده بودند.

انگار مادرم راست می‌گفت، مهربانی شما قرنطینه‌بردار نیست و من امسال هم مهمان سفره لطفتان بودم؛ بسته را که باز کردم، عطر و بوی رمضان‌های حرم تمامِ جانم را گرفت و همین مرهم برای درد دلتنگیِ این روزهای من کافی است.

انتهای پیام/281/ح